Rhys Hoskins siedział pewnego ranka w marcu 2021 roku przy stole piknikowym i przez 30 minut zgodził się mówić o percepcji. To był drażliwy temat wtedy – i teraz – ponieważ każdy w Filadelfii ma swoją opinię na temat Hoskinsa. Od 2017 roku jest najbardziej obserwowanym graczem Phillies. Miał pomysły, którymi chciał się podzielić. Ale nigdy nie był pewien, czy jej udział będzie owocny.
W połowie wywiadu zapytano go: Jaki chciałbyś mieć wizerunek Rhysa Hoskinsa?
„Nie sądzę, żebym chciał, żeby się zmienił” – powiedział. „Chcę być dobrym człowiekiem. Po pierwsze. Kogoś, kto troszczy się o ludzi. Oczywiście kocham tę grę. Chcę być szanowany w tym klubie. Chcę wiedzieć, że przychodzę tu każdego dnia i wykonuję pracę, o której wiem, że trzeba zrobić tak, jak trzeba”.
Jest cytat z „The Last Dance”, w którym (Michael) Jordan mówi: „Chciałem ćwiczyć tak ciężko, jak tylko mogłem, ponieważ chciałem móc prosić ludzi wokół mnie, aby robili to samo”. I to brzmi inaczej dla każdej osoby, prawda? Ale to jakoś utknęło we mnie. Nigdy nie byłem naprawdę szczerym facetem. Więc gdybym mógł w jakiś sposób kierować tym, co robię, jak bardzo jestem interesujący i co robię myślę, że trzeba to zrobić, abyśmy odnieśli sukces – myślę, że warto o tym pamiętać. Chciałbym też być znany jako zwycięzca, zanim to wszystko się skończy. Myślę, że jesteśmy na dobrej drodze”.
Są ludzie, którzy myślą, że mają zdjęcie Rhysa Hoskinsa. Albo jest zdjęcie Rice Hoskins, które chcą.
– Jak myślisz, co to jest? Spytał.
Jego wizerunek jako gracza?
Nie, powiedział Hoskins. – Jak myślisz, dlaczego obserwowano mnie częściej niż kogokolwiek innego?
To był sposób, w jaki doszedł do majorsów. To było bardzo dobre i szybkie. Był najjaśniejszym promykiem nadziei w serii, za którą tęsknił. Taki był czas. Zanim Aaron Nola został najlepszym miotaczem. przez JT Realmuto. Przed „głupimi pieniędzmi”. Przez Bryce’a Harpera. przed wszystkim.
„Nie byliśmy zbyt dobrzy” – powiedział Hoskins.
To było żyłkowate. Było wiele wzlotów i upadków. zbyt wiele. Ludzie mają tendencję do zapamiętywania upadków, a nie wzlotów.
On powiedział: „Ja też”. „My też. Tak po prostu pracujemy. Zdecydowanie to rozumiem.”
Bardziej niż cokolwiek innego ludzie chcieli, żeby Rhys Hoskins był dobry. Widzieli ją, kiedy była naprawdę dobra. Chcieli tego faceta – przez cały czas. Ale to nie tak działa. Czasami przeoczyli, czym tak naprawdę jest. Dobro, zło i wszystko pomiędzy.
Powiedział tego dnia: „Wezmę to”.
W czwartkowe popołudnie, około 150 stóp od stołu piknikowego, kariera Rhysa Hoskinsa w Phillies mogła dobiec końca. Może powinien był posłać piłkę do niego bardziej czysto. Jego gwóźdź mógł nie trafić w murawę pod krytycznym kątem, a jego lewa noga nie była skręcona, co spowodowałoby zerwanie przedniego więzadła krzyżowego i wymuszenie operacji, która – z wyjątkiem cudu – zakończyłaby sezon 2023, zanim się w ogóle zaczął.
Zawsze był tragiczną postacią tej franczyzy. Niewłaściwie umieszczony jako najlepszy gracz w okropnych zespołach. Został zainstalowany jako rzecznik klubu po upadku po upadku. I wreszcie solidny zawodnik w gwiazdorskiej drużynie z tak wielkimi oczekiwaniami. To był najlepszy zespół Phillies, jaki kiedykolwiek zebrał się wokół Rhysa Hoskinsa, a teraz on nie będzie jego częścią.
Hoskins zadebiutował w przegranej 10-0 z Mets. Był sierpień 2017 r. Vince Velasquez został złapany po tym, jak pozwolił na trzy biegi w pierwszej rundzie na 32 boiskach. Tylko jeden gracz ze składu Phillies tamtego dnia, Cesar Hernandez, nadal jest aktywny w turniejach głównych – i to jako niezaproszony gość, który próbuje dostać się do Detroit Tigers. Hoskins grał na lewym polu – pozycji, której szybko się nauczył – ponieważ Phillies nie chcieli wyprzeć Tommy’ego Josepha, który nie grał ponownie w głównych ligach po 2017 roku.
Hoskins dwukrotnie trafił do domu w swoim piątym meczu. Potem zrobił 16 biegów w 29 meczach. Rozpoczął potrójną grę z lewego pola. Zajął czwarte miejsce w głosowaniu National League Rookie. Następnie, w 2018 roku, nie trafił w lot, co spowodowało utratę sześciu niezasłużonych runów w 20 rundach, które były transmitowane tylko na Facebooku. Trafił 34 homerów. Ciężko zniósł wrzesień – epicki krach Phillies. Nigdy więcej nie grał na lewym polu.
Zastanawiał się, czy spędzi czas w Filadelfii. Wszyscy wokół niego podpisali przedłużenie. Jego przyjaciel, Scott Kingery, podpisał kontrakt, zanim jeszcze rozegrał ważny mecz ligowy. Hoskins wraz z żoną Jamie kupił dom w Filadelfii. Mieli czas dla społeczności. Widział kolegę z drużyny po koledze z drużyny — faceci, o których myślał, że będą w Citizens Bank Park, gdy chmury się podniosą — odchodzą. Odpowiadał na pytania. wziąć na siebie winę. Osiągnął rekordowy w karierze wynik 125 OPS+ – o 25% lepszy od średniej ligi.
W październiku zeszłego roku, na kilka godzin przed tym, jak Phillies wygrali i odnieśli pierwszy sukces w sezonie posezonowym, Hoskins poświęcił trochę czasu na refleksję. „Jedną z moich ulubionych rzeczy jest, gdy coś pojawia się na Twitterze, na przykład Skład, na przykład 25 września 2018 r— powiedział Hoskins. „Wiesz? To jak, wow. Gdzie byliśmy jako organizacja, gdzie jesteśmy teraz. Tylko nazwy. To szalone. Jest po prostu szalenie różne”.
Stracił miliony dolarów w czwartkowe popołudnie, kiedy zerwał więzadło w lewym kolanie. Nie jest wykluczone, że Hoskins, wolny agent, wróci po tym sezonie. Być może ta kontuzja zwiększa szanse na krótkoterminową umowę z Phillies. Pierwszy rok po operacji ACL jest trudny. Mógłby zostać wyznaczonym pałkarzem w 2024 roku, gdy Harper wróci na prawe pole. Może. Może nie.
Ale miał swoją chwilę.
Kilka tygodni temu Bobby Dickerson potrząsnął głową. Doświadczony trener widział to wszystko w tym meczu. Wiedział, że gra Hoskinsa ma swoje granice. Nie było obejścia. Ale to nie pasowało do czasami zmęczonego postrzegania go.
„Nigdy nie mogłem się złościć na Rhysa Hoskinsa” – powiedział Dickerson. „Nigdy. Ponieważ jego pragnienie, jego etyka pracy, jego troska o Filadelfię, jego troska o Filadelfię, jego troska o to, dokąd zmierzamy jako organizacja – to wszystko jest poza schematami. najwyższe poziomy”.
Być może Phillies patrzą na trzeci mecz zeszłorocznej National League Series – dzień, w którym bejsbol po sezonie wrócił do Citizens Bank Park – jako początek nowej wielkiej ery. Może nie. Jednak huśtawka i kij Hoskinsa na zawsze pozostaną częścią kortu. Ta chwila była pełna symboliki.
„Nikt w tym zespole nie zasługuje na ten moment bardziej niż oni” – powiedział później Nick Castellanos.
On miał rację.
Za kilka tygodni Phillies otrzymają swoje pierścienie, aby uczcić mistrzostwo National League. Odbędzie się wystawna impreza przedmeczowa. Zawodnicy zostaną przedstawieni i być może Hoskins ze swoimi kulami dołączy do nich na trawniku. Być może niektórzy z jego kolegów z drużyny będą głośniej kibicować. W porządku.
„Ciekawe, że o to pytasz” – powiedział Hoskins tamtego marcowego poranka dwa lata temu. – Często jestem o to pytany.
zapytał co?
– Po prostu, dlaczego? — powiedział Hoskins. „Po co wizualizować w ten sposób? Więc to jest zabawne.”
Może zamiast tego lepiej byłoby wspominać zwycięstwa.
(Górne zdjęcie: zdjęcia Daniela Shirey/MLB za pośrednictwem Getty Images)
