Tima Stevensa
Vectrex może być najbardziej innowacyjną konsolą do gier wideo, o jakiej nigdy nie słyszałeś. Miał wszystko, czego potrzebował, aby zrewolucjonizować, w tym konsole znacznie bardziej zaawansowane niż konkurenci i możliwość renderowania wielokątów dziesięć lat przed rewolucją w grach 3D.
Wyprzedzał o lata wszystko inne na rynku, a mimo to nie mógł zostać wprowadzony na rynek w gorszym momencie. Vectrex trafił do sklepów pod koniec 1982 roku. W ciągu następnych sześciu miesięcy dynamicznie rozwijający się rynek gier wideo zbankrutował. Vectrex, potencjalna rewolucja w grach domowych, został zmieciony do koszy z okazjami i zapomniany przez wszystkich oprócz zapalonych kolekcjonerów.
Czterdzieści lat później następuje powrót. Nowi programiści tchną nowy kod w tę starożytną maszynę, hakerzy sprzętu i majsterkowicze pracują nad tym, aby zmęczone kondensatory i lampy CRT pozostały funkcjonalne, a nowa gra doczekała się premiery detalicznej po czterdziestu latach nieużywania.
Wreszcie może to być czas, w którym Vectrex może zabłysnąć.
Historia Vitrixa
Rok 1982 był świetnym rokiem dla gier wideo. Tytuły takie jak Sas, pierwsze miejsce, S*bertI wiertarka wiertarka To było coś nowego w salonach gier. Na scenie gier domowych pozornie nieugaszone pragnienie konsumentów zapoczątkowało okres niespotykanych dziś innowacji. Przemysł wart 200 miliardów dolarów Od tamtej pory składał zeznania.
Aby dać pewien kontekst, Sony sprzedało 11,8 miliona sztuk PlayStation 5 w 2021 roku, pierwszym pełnym roku dostępności konsoli. W 1982 roku z półek sklepowych zniknęło 12 milionów domowych konsol Atari 2600, mimo że rodząca się branża gier domowych była warta 4 miliardy dolarów.
Ten boom doprowadził do powstania Vectrex. System narodził się w firmie Smith Engineering z siedzibą w Los Angeles zajmującej się projektowaniem sprzętu. Zaprojektowany jako przenośny system z małym 1-calowym wyświetlaczem kineskopowym, koncepcja Vectrex ostatecznie przekształciła się w produkcyjną wersję 9-calowego wyświetlacza, który widać tutaj.
Początkowo system miał zostać wypuszczony na rynek przez firmę Kenner Toys, ale kiedy transakcja nie doszła do skutku, wkroczyła firma General Consumer Electronics (GCE) i wprowadziła go na rynek pod koniec 1982 roku, po udanym debiucie na targach Consumer Electronics Show tego lata. Początkowy szum wokół Vectrexu był tak udany, że Milton Bradley przejął GCE w 1983 roku.
Projekt Vectrexa był wyjątkowy, ponieważ konsola do gier wideo została w pełni zintegrowana z pionowo zorientowanym CRT. Było to w czasach, gdy większość rodzin miała tylko jeden telewizor. Granie na Atari oznaczało wówczas walkę z rodzeństwem i rodzicami o to, kto będzie kontrolował telewizor z powodu braku odcinka serialu Zespół A Miało to realne konsekwencje. Nie tylko do technologii DVR pozostały jeszcze dziesięciolecia, ale Sony wciąż próbowało argumentować, że trwają prace nad nagrywaniem programów telewizyjnych Taśmy magnetowidowe były nielegalne.
Jednak prawdziwym powodem powstania uniwersalnego wyświetlacza Vectrex jest to, że opiera się on na technologii wyświetlania, której nigdy wcześniej (ani później) nie widziano w systemie domowym. Grafika wektorowa jest naprawdę rzadka na arenie gier. 1979 Asteroidy Być może najsłynniejszy przykład, podczas gdy w 1983 r Gwiezdne Wojny Jest zdecydowanie najbardziej imponujący.
Z kilkoma wyjątkami każda gra wideo, w którą kiedykolwiek grałeś, składa się z szeregu pikseli. Niezależnie od tego, czy jest to CRT, LCD, LED, czy nawet OLED, wciąż mówisz o obrazach składających się z maleńkich kropek światła. W miarę upływu lat piksele te stają się coraz mniejsze. Podobnie moc graficzna zapewniana przez zaawansowane układy GPU, takie jak GeForce RTX 4090, pozwala pikselom łączyć się w bardziej realistyczne światy 3D niż kiedykolwiek wcześniej.
W końcu to wszystko jest wiązką pikseli. W Vectrexie nie ma pikseli. Jak sama nazwa wskazuje, cała grafika składa się z wektorów. Oznacza to, że proste promienie światła są rysowane z punktu A do B, a elektrony strzelają prosto i zwężają się w stronę kineskopu, który w odpowiedzi świeci. Połącz trzy takie linie, a otrzymasz trójkąt, prosty wielokąt, który po dziś dzień jest podstawą wszystkich popularnych gier 3D.
Ten brak pikseli sprawia, że nawet po 40 latach oglądanie Vectrexa w akcji jest dziwnie wciągające. Prymitywna grafika charakteryzuje się płynnością, wrodzoną jednością, której nie tylko brakowało w innych grach z tamtego okresu, ale która wciąż wygląda świeżo.
Trzeba jednak przyznać, że ogólna wierność jest niska. Chociaż telewizory kolorowe już w 1983 roku stały się powszechnie dostępne, Vectrex jest zdecydowanie czarno-biały, a problem ten został „rozwiązany” przez kilku sprytnych inżynierów dysponujących napiętym budżetem. Większość tytułów Vectrex ma półprzezroczystą powłokę, czyli pełnokolorowy arkusz plastiku przytrzymywany na ekranie, wprowadzający pewne kolory do niestety nienasyconego CRT.
Do zasilania tej maszyny wykorzystano stosunkowo prosty układ krzemu z 8-bitowym mikroprocesorem Motorola 6809 w sercu, tym samym procesorem, który stoi za klasykami gier arkadowych, takimi jak Robotron: 2084 i wiele późniejszych flipperów Williamsa. Działał z częstotliwością 1 MHz i miał do dyspozycji 1 KB pamięci RAM.
Chip został połączony ze zintegrowanym panelem sterowania z analogowym joystickiem, znacznie bardziej zaawansowanym niż czterokierunkowe joysticki, które można było wówczas spotkać na każdej innej domowej konsoli.
Wszystkie te specjalistyczne urządzenia zaowocowały specjalną ceną. Vectrex wprowadzony na rynek w 1982 r. kosztował 199 dolarów, a w 2023 r. około 650 dolarów. Niecałe 18 miesięcy później przestał działać.
Meczet
Sean Kelly należy do czołowych kolekcjonerów gier wideo na świecie. „Od dawna kolekcjonuję gry wideo” – powiedział mi. „Prawdopodobnie przez lata miałem w rękach ponad 100 000 gier wideo”. Powiedział, że w pewnym momencie miał w garażu ponad 50 000 samochodów.
Jeśli brzmi to raczej jak proces przemysłowy niż obsesja, nie mylisz się. Kelly jest jednym z założycieli Narodowego Muzeum Gier Wideo we Frisco w Teksasie, które powstało w 2016 roku i jest domem dla kilku kolekcjonerów gier wideo, takich jak oryginalny kartridż Nintendo World Championship.
Być może była to atrakcja dla innej nieudanej konsoli z początku lat 80. – Intellivision – która początkowo zaszczepiła w Kellym miłość do gier wideo, ale odegrała dużą rolę w utrzymaniu Vectrexa przy życiu. Zaczął od wypuszczenia tak zwanych kartridży Vectrex z wieloma wózkami, które zawierały wiele oddzielnych gier, do których można było uzyskać dostęp najpierw poprzez przełączanie przełączników DIP, a później za pośrednictwem menu oprogramowania.
Ponieważ wiele tytułów Vectrex ukazało się w limitowanych wydaniach lub w ogóle nie zostało wydanych, wiele takich wózków było jedynym sposobem dla tych kilku zagorzałych fanów systemu, aby mieli szansę w nie zagrać.
To był jeden z takich meczów Samolot pocztowygdzie możesz wybrać idealne trasy dostawy, następnie załadować paczki i przemieszczać się po całym kraju.
Dzięki nagłemu odwołaniu Vectrex, Samolot pocztowy W ogóle nie widziałem. Wybaczono by ci, że tak myślisz. Na stronie internetowej Shawna VectrexMultiznajdziesz wersje w puszkach Samolot pocztowy Gotowy do zamówienia.
Zabawka jest dostarczana w srebrnym opakowaniu, które było standardem w przypadku ówczesnych wydań Vectrex, a także w zestawie z rysikiem, urządzeniem peryferyjnym używanym do wprowadzania metod dostawy.
Firma Kelly zaopatrywała producentów w każdy aspekt opakowań detalicznych. W sieci krążyły różne początkowe wersje kodu gry, ale Kelly twierdzi, że większość z nich była niekompletna. „Oprócz kolekcjonowania gier wideo moją pasją było także polowanie na ludzi, którzy kiedyś tworzyli gry” – powiedział. Rozpoczęto badania w celu znalezienia najbardziej kompletnej wersji Samolot pocztowy.
„Okazywaliśmy się, że ten lub tamten były pracownik miał kilka nabojów, przeglądaliśmy naboje i przyglądaliśmy się im”, aż w końcu wybierał naboje najbliższe ostatniemu, powiedział Kelly. „Nikt nie jest pewien, czy jest ona w 100% ukończona, ale ogólnie rzecz biorąc, uważamy, że jest to najbardziej kompletna wersja”.
W ten sam sposób potraktował inne gry, w tym Wycieczka po Francji, gdzie szaleńczo pedałujesz wielokątną drogą do Paryża, chwytając po drodze butelki z wodą i uważnie kontrolując wytrzymałość jeźdźca. To dziwny tytuł, a Kelly ubolewa, że nie odniósł sukcesu sprzedażowego. „Wycieczka po Francji Powiedział: „To jedna z osób, z którymi zostanę pochowany”. „Straciłem pieniądze Wycieczka po Francji„.
Kelly nie chciał powiedzieć, które gry przyniosły pieniądze, ale z rozmowy z nim jasno wynika, że chodzi tu o pasję, a nie zyski.
Po drodze wydanie tych gier zapewniło Kelly'emu i jego towarzyszom cenne doświadczenie przed niespodziewaną niespodzianką: odkryciem gry, o której najwyraźniej nikt nie słyszał, nawet ci, którzy pracowali w Global Campaign for Education czy Milton Bradley .
