Odkrycie skamieliny małpy liczącej 8,7 miliona lat podważa długo akceptowane poglądy na temat pochodzenia człowieka

Anatolovius istnieje od około 9 milionów lat i jest przodkiem żyjących afrykańskich małp człekokształtnych i ludzi.

Niedawne odkrycie skamieniałej małpy liczącej 8,7 miliona lat na stanowisku w Turcji podważa od dawna akceptowane poglądy na temat pochodzenia człowieka. Odkrycie to potwierdza hipotezę, że przodkowie afrykańskich małp człekokształtnych i ludzi mogli wyewoluować w Europie, a później wyemigrować do Afryki około 7–9 milionów lat temu.

Analiza nowo zidentyfikowanej małpy człekokształtnej o imieniu Anadoluvius turkae, odnalezionej na stanowisku skamieniałości Korakierler w pobliżu Çankırı przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Turystyki Turcji, pokazuje, że śródziemnomorskie małpy skamieniałe są zróżnicowane i stanowią część pierwszego znanego promieniowania wczesnych homininów. Grupa. Obejmuje to afrykańskie małpy człekokształtne (szympansy, bonobo i goryle), ludzi i ich kopalnych przodków.

Wyniki opisano w badaniu opublikowanym niedawno w czasopiśmie Biologia komunikacji Jego współautorem jest międzynarodowy zespół badaczy kierowany przez profesora Davida Begina z Uniwersytetu w Toronto (U of T) i profesora Aylę Sevim Erol z Uniwersytetu w Ankarze.

„Nasze odkrycia wskazują również, że homininy nie tylko wyewoluowały w Europie Zachodniej i Środkowej, ale spędziły tam ponad pięć milionów lat, ewoluując i rozprzestrzeniając się do wschodniego obszaru Morza Śródziemnego, zanim ostatecznie rozprzestrzeniły się na Afrykę” – powiedział Begin. w wyniku zmieniającego się środowiska i zanikające lasy.” Profesor na Wydziale Antropologii w College of Arts and Sciences na Uniwersytecie w Toronto. „Członkowie tego promienia, do którego należy Anadelvius, są obecnie identyfikowani jedynie w Europie i Anatolii”.

Wniosek opiera się na analizie dobrze zachowanego fragmentu czaszki odkrytego na miejscu w 2015 roku, który obejmuje większość struktury twarzy i przednią część obudowy mózgu.

„Ukończenie budowy skamieliny pozwoliło nam przeprowadzić szerszą i bardziej szczegółową analizę z wykorzystaniem wielu znaków i cech zakodowanych w oprogramowaniu zaprojektowanym do obliczania powiązań ewolucyjnych” – powiedział Begin. „Twarz często jest już gotowa po zastosowaniu odbicia lustrzanego. Nową częścią jest czoło, z kośćmi zachowanymi niemal do korony czaszki. Opisane wcześniej skamieliny nie zawierają tak dużej ilości stanu mózgu.

Wykopaliska Anadoluvius turkae, dobrze zachowanej częściowej czaszki odkrytej na stanowisku skamieniałości Korakierler w Turcji w 2015 r. Skamieniałość obejmuje większość struktury twarzy i przednią część obudowy mózgu. Źródło: Ayla Sevim Erol

Naukowcy twierdzą, że Anadolopius był mniej więcej wielkości dużego samca szympansa (50–60 kg) – bardzo dużego jak na szympansa i zbliżony do średniej wielkości samicy goryla (75–80 kg) – i żył w suchym środowisku dżungli, i żył w suchym środowisku dżungli. Być może spędził zbyt dużo czasu na Ziemi.

„Nie mamy kości kończyn, ale sądząc po szczękach i zębach, otaczających je zwierzętach oraz geologicznych oznakach środowiska, Anadolovius prawdopodobnie żył w stosunkowo otwartych warunkach, w przeciwieństwie do środowiska leśnego, w którym żyją wielkie małpy człekokształtne” – powiedział Sevim Erol. „Bardziej przypomina to, jak naszym zdaniem wyglądało środowisko pierwszych ludzi w Afryce. Mocne szczęki i duże zęby z grubą szkliwem wskazują, że dieta obejmowała twarde lub twarde produkty spożywcze pochodzące ze źródeł lądowych, takie jak korzenie i korzenie.

Zwierzęta, które żyły z Anatoloviusem, to te powszechnie kojarzone dziś z afrykańskimi łąkami i suchymi lasami, takie jak żyrafy, guźce, nosorożce, różne antylopy, zebry, słonie, jeżozwierze, hieny i mięsożerne lwy. Badania pokazują, że społeczność ekologiczna prawdopodobnie rozprzestrzeniła się do Afryki ze wschodniej części Morza Śródziemnego około osiem milionów lat później.

„Podstawy współczesnej otwartej fauny afrykańskiej we wschodniej części Morza Śródziemnego są znane od dawna, a teraz możemy dodać do listy przybyszów przodków afrykańskich małp i ludzi” – powiedział Sevim Erol.

Miejsce wykopalisk Korakirl. Ta skamieniała osada kręgowców w pobliżu Cankiri w Turcji jest jedną z najważniejszych osad ludzkich w Eurazji. W wyniku prawie 20 lat wykopalisk Korakilar znalazł się wśród ważnych stanowisk referencyjnych późnego miocenu w Anatolii i Europie z 8 rzędami ssaków, ponad 10 rodzinami i 43 gatunkami. Źródło: Ayla Sevim Erol

Wyniki wskazują, że Anadoluvius turkae jest gałęzią części drzewa ewolucyjnego, z której wywodzą się szympansy, bonobo, goryle i ludzie. Chociaż dzisiejsze afrykańskie małpy człekokształtne, podobnie jak najstarsi znani ludzie, są znane tylko w Afryce, autorzy badania – w skład których wchodzą także koledzy z uniwersytetów Ece i Pamukkale w Turcji oraz Centrum Naturalnej Różnorodności Biologicznej w Holandii – doszli do wniosku, że przodkowie obu małp pochodzili z Europy i wschodniej części Morza Śródziemnego.

Anatolijczyk i inne skamieniałe małpy człekokształtne z sąsiedniej Grecji (Uranopithecus) i Bułgarii (Gracopithecus) tworzą grupę, która pod wieloma szczegółami anatomii i ekologii zbliża się do najstarszych znanych homininów, czyli ludzi. Nowe skamieniałości są najlepiej zachowanymi okazami tej grupy wczesnych homininów i stanowią najsilniejszy jak dotąd dowód na to, że grupa ta powstała w Europie, a następnie rozprzestrzeniła się w Afryce.

Szczegółowa analiza badania pokazuje również, że małpy bałkańskie i anatolijskie wyewoluowały od przodków w Europie Zachodniej i Środkowej. Dzięki najbardziej kompleksowym danym badanie dostarcza dowodów na to, że te inne małpy człekokształtne były również hominidami, co oznacza, że ​​bardziej prawdopodobne jest, że cała grupa wyewoluowała i zróżnicowała się w Europie, niż alternatywny scenariusz, w którym oddzielne gałęzie wcześniejszych małp człekokształtnych przemieszczały się niezależnie do Europy . z Afryki w ciągu kilku milionów lat, a następnie wyginął bez problemu.

„Nie ma dowodów na to drugie rozwiązanie, chociaż pozostaje to preferowana sugestia wśród tych, którzy nie akceptują hipotezy o europejskim pochodzeniu” – stwierdził Begoun. „Te odkrycia zaprzeczają od dawna utrzymywanemu poglądowi, że afrykańskie naczelne i ludzie ewoluowali wyłącznie w Afryce. Chociaż szczątki wczesnych homininów są liczne w Europie i Anatolii, były one całkowicie nieobecne w Afryce aż do pojawienia się tam pierwszych hominidów około siedmiu milionów lat temu.” rok.

„Te nowe dowody potwierdzają hipotezę, że homininy powstały w Europie i rozprzestrzeniły się do Afryki wraz z wieloma innymi ssakami między dziewięcioma a siedmioma milionami lat temu, chociaż nie potwierdzają tego ostatecznie. Z tego powodu musimy znaleźć więcej skamieniałości z Europy i Afryki od ośmiu do siedmiu milionów lat, aby ustalić wyraźny związek między obiema grupami.

Odniesienie: „Nowa małpa z Turcji i promieniowanie późnomioceńskich homininów”, autor: Ayla Sevim-Erol, DR Begun, ç. Sonmez Sozer, S. Maeda, LW van den Hoek Ostenda, RMG Martin i M. Jihat Alchishek, 23 sierpnia 2023 r., dostępne tutaj. Biologia komunikacji.
doi: 10.1038/s42003-023-05210-5

Badanie zostało sfinansowane przez tureckie Ministerstwo Kultury i Turystyki, Dyrekcję Generalną ds. Dziedzictwa Kulturowego i Muzeów, Kanadyjską Radę ds. Nauk Przyrodniczych i Inżynierii, Uniwersytet w Ankarze oraz Tureckie Towarzystwo Historyczne.