Nanuksaurus stojący w tle i Pachyrhinosaurus, czaszka na pierwszym planie, należą do gatunków dinozaurów uwzględnionych w nowym badaniu prowadzonym przez naukowców z Uniwersytetu Alaski w Fairbanks i Uniwersytecie w Reading, które podważa regułę Bergmana. Źródło: James Havens
Kiedy dodasz do tego dinozaury, czasami okazuje się, że norma po prostu nie ma miejsca.
Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z University of Alaska Fairbanks i University of Reading kwestionuje regułę Bergmanna, XIX-wieczną zasadę naukową, która głosi, że zwierzęta żyjące na dużych szerokościach geograficznych i w zimnym klimacie są zwykle większe niż ich krewni żyjący w cieplejszym klimacie. .
Zapis kopalny pokazuje co innego.
„Nasze badanie pokazuje, że ewolucji różnych rozmiarów ciała dinozaurów i ssaków nie można sprowadzić do zwykłej funkcji szerokości geograficznej lub temperatury” – powiedziała Lauren Wilson, absolwentka UAF i główna autorka artykułu opublikowanego w czasopiśmie. Komunikacja przyrodnicza. „Odkryliśmy, że reguła Bergmanna ma zastosowanie tylko do podzbioru zwierząt endotermicznych (tych, które utrzymują stabilną temperaturę ciała) i tylko wtedy, gdy uwzględni się temperaturę, ignorując wszystkie inne zmienne klimatyczne. Sugeruje to, że „reguła” Bergmana jest w rzeczywistości wyjątkiem a nie regułę.”
Badanie reguły Bergmanna u dinozaurów i gatunków współczesnych
Badanie rozpoczęło się od prostego pytania, które Wilson omówiła ze swoim doradcą ze studiów: Czy reguła Bergmanna ma zastosowanie do dinozaurów?
Po ocenie setek danych z zapisu kopalnego odpowiedź wydawała się twarda: „nie”.
Zbiór danych obejmował najbardziej wysunięte na północ dinozaury znane naukowcom, znalezione w formacji Prince Creek na Alasce. Doświadczyli ujemnych temperatur i opadów śniegu. Mimo to badacze nie zaobserwowali żadnego znaczącego wzrostu rozmiarów ciała żadnego z arktycznych dinozaurów.
Następnie badacze próbowali dokonać tej samej oceny w przypadku współczesnych ssaków i ptaków, które są potomkami prehistorycznych ssaków i dinozaurów. Wyniki były w dużej mierze takie same: szerokość geograficzna nie była czynnikiem predykcyjnym wielkości ciała współczesnych ptaków i ssaków Klasyfikować. Istniał niewielki związek między rozmiarem ciała współczesnych ptaków a temperaturą, ale nie dotyczyło to ptaków prehistorycznych.
Naukowcy twierdzą, że badanie jest dobrym przykładem tego, jak naukowcy mogą wykorzystać zapis kopalny do sprawdzenia aktualnych zasad i hipotez naukowych.
„Zapis kopalny zapewnia wgląd w zupełnie inne ekosystemy i warunki klimatyczne, umożliwiając nam ocenę stosowalności tych zasad ekologicznych w zupełnie nowy sposób” – powiedział Jacob Gardner, badacz ze stopniem doktora na Uniwersytecie w Reading i drugi główny autor książki książka. papier.
Zasady naukowe powinny mieć zastosowanie do organizmów kopalnych w taki sam sposób, w jaki mają zastosowanie do organizmów współczesnych, powiedział Pat Druckenmiller, dyrektor Muzeum Północy na Uniwersytecie Alaski i jeden ze współautorów artykułu.
„Nie można zrozumieć współczesnych ekosystemów, jeśli ignoruje się ich ewolucyjne korzenie” – stwierdził. „Trzeba spojrzeć wstecz, aby zrozumieć, jak sprawy stały się takie, jakie są dzisiaj”.
Odniesienie: „Globalne gradienty równoleżnikowe i ewolucja wielkości ciała u dinozaurów i ssaków” Lauren N. Wilsona i Jacoba D. Gardnera i Johna B. Wilsona, Alexa Farnswortha, Zachary’ego R. Perry’ego i Patricka S. i Chris L. Organ, 5 kwietnia 2024 r., Komunikacja przyrodnicza.
doi: 10.1038/s41467-024-46843-2
