Naukowiec Earl Ellis przeprowadził interdyscyplinarne badania, aby zilustrować, w jaki sposób praktyki kulturowe człowieka w przeszłości umożliwiały transformację ekosystemów, począwszy od użycia ognia po rozwój globalnych łańcuchów dostaw. Podkreślając wyzwania środowiskowe antropocenu, takie jak zmiana klimatu i utrata różnorodności biologicznej, Ellis wzywa do wykorzystania potencjału społecznego i kulturowego społeczeństwa ludzkiego w kierunku zrównoważonego współistnienia z przyrodą, z naciskiem na współpracę i ponowne przemyślenie naszych relacji ze środowiskiem w celu zapewnienia lepszego przyszły.
Łącząc szereg interdyscyplinarnych badań z zakresu archeologii, ekologii, antropologii i teorii ewolucji, Earl Ellis, profesor geografii i ekosystemów na Uniwersytecie Maryland w hrabstwie Baltimore, wyjaśnia ewolucję praktyk kulturowych, które umożliwiły społeczeństwom rozwinięcie niespotykanych dotąd zdolności do rozwijać i przekształcać ekosystemy, które wspierają.
Od wykorzystania ognia do gotowania żywności i zarządzania roślinnością po technologie i instytucje wspierające intensywne rolnictwo, społeczeństwa w coraz większym stopniu zurbanizowane i globalne łańcuchy dostaw rozciągające się po całej planecie, społeczeństwa ludzkie rozwinęły społeczne, kulturalne i ekologiczne możliwości przekształcenia planety i rozwijają się w tym procesie.
Ellis jest czołowym naukowcem badającym antropocen, obecną epokę geologiczną zdefiniowaną przez ludzką transformację planety. Jest założycielem i dyrektorem Laboratorium Antropologicznego, które bada relacje między społeczeństwami ludzkimi i ekosystemami w skali lokalnej i planetarnej, mając na celu wytyczenie bardziej zrównoważonych relacji człowieka z biosferą. Obecnie jest gościem w Oxford Martin School, gdzie niedawno zaprezentował swoją pracę na temat możliwości, jakie stwarza antropocen.
W stronę lepszej przyszłości
Chociaż społeczeństwa ludzkie uzyskały bezprecedensowe możliwości poprawy jakości i długowieczności życia ludzkiego, Ellis pokazuje, że niezamierzone konsekwencje tego rozwoju były generalnie negatywne dla reszty życia na Ziemi, od zmiany klimatu po… Klasyfikować wymieranie w wyniku coraz bardziej powszechnych zanieczyszczeń. Te niszczycielskie wyzwania środowiskowe, jakie niesie ze sobą antropocen, wymagają działań, jeśli mamy zapewnić lepszą przyszłość ludziom i reszcie przyrody.
Jednak, jak pokazuje Ellis, przedstawianie antropocenu jako kryzysu ekologicznego ignoruje jego najważniejsze przesłania. Kiedy ludzie współpracują, mogą faktycznie zmienić świat na lepszy. Pilność dzisiejszych planetarnych wyzwań środowiskowych nie oznacza, że narracje o kryzysie ekologicznym, granicach i upadku będą bardziej skuteczne w jednoczeniu ludzi w celu kształtowania lepszej przyszłości. Udane wysiłki na rzecz kształtowania lepszej długoterminowej przyszłości wymagają, aby wysiłki te wykorzystały bezprecedensowe możliwości społeczne społeczeństw ludzkich i umożliwiły ich zastosowanie w drodze szeroko podzielanych ludzkich aspiracji.
Połącz się ze sobą i naturą
Ellis ocenia ograniczenia nauk przyrodniczych w zakresie skutecznego przewidywania i zarządzania bezprecedensowymi zmianami transformacyjnymi w społeczeństwach, środowiskach i interakcjach, które ucieleśniają warunki antropocenu. Zamiast tego zdolności, które zawsze umożliwiały społeczeństwom ludzkim przetrwanie, a nawet rozkwit w trudnych warunkach środowiskowych, mają charakter społeczny i kulturowy, zbudowane na instytucjach, praktykach i narracjach, które umożliwiają wspólne wysiłki na rzecz wspierania wspólnego dobra. Jeśli chcemy lepszej przyszłości dla reszty natury, te możliwości społeczne i kulturowe muszą zostać rozszerzone, aby objąć życie poza społeczeństwami ludzkimi.
„Potwierdzenie pokrewieństwa między wszystkimi żywymi istotami – naszymi wspólnymi ewolucyjnymi przodkami – to początek, w połączeniu z nowymi sposobami łączenia ludzi i przyrody, od teledetekcji po kamery internetowe, aplikacje przyrodnicze, społeczne rezerwaty ochrony, sieci szlaków i ekoturystykę” Ellis udostępnia. „Aspiracje do lepszej przyszłości muszą pogodzić się z przeszłością, przywracając rdzennej i tradycyjnej suwerenności nad ziemiami i wodami”.
Ellis twierdzi, że zdolności społeczne niezbędne do kształtowania przyszłości znacznie lepszej niż ta, którą kształtują obecnie, istnieją od dziesięcioleci. Kluczem do ich wdrożenia jest katalizowanie ich wdrożenia poprzez zwiększenie świadomości społecznej, że te możliwości nie tylko istnieją, ale mogą zostać z powodzeniem wdrożone dzięki bezprecedensowej planetarnej mocy naszych wspólnych ludzkich aspiracji do życia w lepszym świecie.
Odniesienia: „Przypadek antropocenu: ewolucja poprzez przemiany społeczne i środowiskowe” Earl C. Ellisa, 1 stycznia 2024 r., Transakcje filozoficzne Towarzystwa Królewskiego b.
doi: 10.1098/rstb.2022.0255
