Według nowych badań opublikowanych w czasopiśmie bawią się trzmiele zwierzęce zachowanie. Jest to pierwszy przypadek, w którym owad bawiący się przedmiotami został ukazany, co stanowi kolejny dowód na to, że pszczoły mogą odczuwać pozytywne „emocje”.
Zespół naukowców pod kierownictwem naukowców z Queen Mary University of London przeprowadził kilka eksperymentów w celu przetestowania ich hipotezy. Pokazali, że trzmiele robiły wszystko, aby wielokrotnie toczyć drewniane kulki, mimo braku widocznej zachęty do tego.
Zgodnie z wynikami, młodsze pszczoły toczą więcej piłek niż starsze pszczoły. Wyniki te odzwierciedlały ludzkie zachowanie małych dzieci i innych młodych ssaków i ptaków, które są najbardziej zabawne. Ponadto samce pszczół toczyły kulki dłużej niż ich żeńskie odpowiedniki.
W badaniu śledzono czterdzieści pięć trzmieli przechodzących przez arenę. Dostali możliwość przejścia ścieżką pozbawioną przeszkód, aby dotrzeć do strefy karmienia lub zboczenia z tej ścieżki do obszarów z drewnianymi kulkami. Poszczególne pszczoły obracały kulkami imponująco od 1 do 117 razy podczas eksperymentu. Powtarzające się zachowanie wskazuje, że toczenie piłki było satysfakcjonujące.
Pomogło to w innym eksperymencie, w którym inna grupa 42 pszczół uzyskała dostęp do dwóch kolorowych pomieszczeń. W jednym pokoju zawsze znajdują się ruchome kule, aw drugim pokoju nie ma żadnych przedmiotów. Podczas późniejszego testowania i wyboru między dwiema komorami, ponieważ żadna z nich nie miała w tym czasie kulek, pszczoły wykazywały preferencję dla koloru pokoju wcześniej kojarzonego z drewnianymi kulami. Konfiguracja eksperymentów usunęła wszelkie poglądy, że pszczoły poruszały piłkami w innym celu niż zabawa. Toczące się kule nie przyczyniły się do strategii przetrwania, takich jak zdobywanie pożywienia, usuwanie bałaganu czy kojarzenie się w pary, a odbywało się to w warunkach bezstresowych.
Badanie rozszerza wcześniejsze prace z tego samego laboratorium Queen Mary, które pokazało, że trzmiele można trenować do strzelania bramek poprzez toczenie piłek do bramek w zamian za nagrodę w postaci słodkiego jedzenia. Podczas poprzedniego eksperymentu zespół zauważył, że trzmiele wyrzucały kulki z eksperymentu, nie otrzymując żadnej nagrody w postaci jedzenia. Nowe badania wykazały, że pszczoły wielokrotnie toczą kulki bez treningu i nie otrzymują w tym celu żadnego pożywienia – było to zarówno dobrowolne, jak i spontaniczne – a zatem podobne do zachowania podczas zabawy, jakie obserwuje się u innych zwierząt.
Samadi Galpayage, pierwszy autor badania i doktorant na Queen Mary University of London, powiedział: „Z pewnością jest niesamowite, a czasem nawet zabawne, oglądać trzmiele prezentujące coś w rodzaju zabawek. Podchodzą i manipulują tymi „zabawkami” w kółko Po raz kolejny pokazuje, raz na zawsze. Inny, że pomimo niewielkich rozmiarów ich mózgów, są czymś więcej niż tylko małymi istotami-robotami. Mogą w rzeczywistości doświadczać pewnego rodzaju pozytywnych stanów emocjonalnych, nawet jeśli są prymitywne, jak inne duże zwierzęta które są cienkie lub niezbyt cienkie. Tego rodzaju odkrycie ma wpływ na nasze zrozumienie świadomości owadów i dobrego samopoczucia, mamy nadzieję, że zachęci nas to do szanowania i ochrony życia na Ziemi bardziej niż kiedykolwiek.
Profesor Lars Chitka, profesor ekologii sensorycznej i behawioralnej na Queen Mary University of London, kierownik laboratorium i autor niedawno wydanej książki The Bee Brain, powiedział: „Te badania wyraźnie wskazują, że mózgi owadów są znacznie bardziej wyrafinowane niż my moglibyśmy. wyobraź sobie. Istnieje wiele zwierząt, które bawią się dla zabawy, ale większość przykładów pochodzi od małych ssaków i ptaków.
„Produkujemy coraz więcej dowodów potwierdzających potrzebę zrobienia wszystkiego, co w naszej mocy, aby chronić owady oddalone o milion mil od lekkomyślnych, pozbawionych emocji stworzeń, za które tradycyjnie uważano”.
Odniesienie: „Czy trzmiele się bawią?” Heroni Samadi Galbage Donna, Quinn Solvey, Amelia Kowaluska, Carly McKella, Hadi Mabodi i Lars Schitka, 19 października 2022, zwierzęce zachowanie.
DOI: 10.1016 / j.anbehav.2022.08.013