Naukowcy z Uniwersytetu w Bazylei opracowali nową technikę, która z powodzeniem schłodziła małą membranę do zbliżonych do niej temperatur zero absolutne używając wyłącznie światła laserowego. Takie wysoce kriogeniczne membrany mogłyby na przykład znaleźć zastosowanie w bardzo czułych czujnikach.
Wieki temu, dokładnie około 400 lat, słynny niemiecki astronom Johannes Kepler wpadł na pomysł żagli słonecznych. Wierzono, że te żagle mogą napędzać statki w całym wszechświecie. Kepler założył, że światło odbite od przedmiotu wytwarza siłę. Pomysł ten dostarczył również wyjaśnienia zjawiska ogona komety zawsze skierowanego w stronę przeciwną do Słońca.
W dzisiejszych czasach naukowcy wykorzystują moc światła m.in. do spowalniania i schładzania atomów i innych cząstek. Zwykle do tego potrzebne byłoby skomplikowane urządzenie. Zespołowi naukowców z Uniwersytetu w Bazylei kierowanego przez prof. dr Philippa Trotlina i prof. dr Patricka Pottsa udało się schłodzić cienką warstwę do temperatury bliskiej zera absolutnego minus 273,15 stopnia. Celsjusz używając jedynie światła laserowego. Niedawno opublikowali swoje odkrycia w czasopiśmie naukowym X fizyczny przegląd.
Niezmierzona informacja zwrotna
„To, co czyni naszą metodę wyjątkową, polega na tym, że osiągamy ten efekt chłodzenia bez wykonywania jakichkolwiek pomiarów” – mówi fizyk Marise Ernzer, PhD. Studentka i pierwsza autorka pracy naukowej. Zgodnie z prawami mechaniki kwantowej pomiar, jak to zwykle bywa w pętli sprzężenia zwrotnego, prowadzi do zmiany stanu kwantowego, a tym samym do zaburzeń. Aby tego uniknąć, naukowcy z Bazylei opracowali tak zwaną koherentną pętlę sprzężenia zwrotnego, w której światło laserowe działa zarówno jako czujnik, jak i tłumik. W ten sposób schłodzili i schłodzili wibracje termiczne membrany z azotanu krzemu o wielkości około pół milimetra.
W swoim eksperymencie naukowcy skierowali wiązkę laserową na membranę i skierowali światło odbite od membrany na kabel światłowodowy. W trakcie tego procesu wibracje membrany powodowały subtelne zmiany w fazie oscylacyjnej odbitego światła. Informacje o chwilowym stanie kinetycznym membrany w tej fazie oscylacji zostały następnie wykorzystane, z opóźnieniem czasowym, do przyłożenia odpowiedniej siły do membrany w odpowiednim momencie za pomocą tego samego światła laserowego.
„To trochę jak spowolnienie huśtawki przez krótkie dotknięcie stopą ziemi we właściwym momencie” – wyjaśnia Ernzer. Aby osiągnąć optymalne opóźnienie około 100 nanosekund, naukowcy wykorzystali 30-metrowy kabel światłowodowy.
blisko zera absolutnego
„Profesor Potts i jego współpracownicy opracowali teoretyczny opis nowej technologii i obliczyli ustawienia, przy których możemy spodziewać się osiągnięcia niższych temperatur; zostało to następnie potwierdzone eksperymentalnie”, mówi dr Manel Bosch Aguilera, który wniósł wkład w badania jako doktor habilitowany badacz. On i jego współpracownicy zdołali schłodzić membranę do 480 mikrokelwinów – mniej niż jedna tysięczna stopnia powyżej temperatury zera absolutnego.
W kolejnym kroku naukowcy chcą udoskonalić swój eksperyment tak, aby membrana osiągała najniższą możliwą temperaturę – czyli kwantowo-mechaniczny stan podstawowy oscylacji membrany. Następnie powinno być również możliwe tworzenie tak zwanych stanów ściśnięcia membrany. Przypadki te są szczególnie interesujące w przypadku czujników konstrukcyjnych, ponieważ pozwalają na większe skalowanie Dokładność. Możliwe zastosowania takich czujników obejmują mikroskopy sił atomowych, które służą do skanowania powierzchni z rozdzielczością nanometrową.
Odniesienie: „Optical Coherent Feedback Control of a Mechanical Oscillator” Marise Ehrenser, Manel Bosch-Aguilera, Matteo Brunelli, Gian-Luca Schmid, Thomas M. Karge, Christoph Broder, Patrick B. Potts i Philip Treutlin 15 maja 2023 r., Dostępny tutaj. X fizyczny przegląd.
DOI: 10.1103/PhysRevX.13.021023