NOWY JORK — na zegarze odliczającym pozostały 42 minuty do meczu, a Madison Square Garden tętniło życiem i prawie nikogo nie było. Miało to niewiele wspólnego z Mary J. Blige, która waliła w nagłośnienie, ale pomogło: wszyscy na podłodze w programie koszykówki mężczyzn Marquette’a rozmawiali lub krzyczeli podczas rozgrzewki. Każdy z nich wydaje głośny dźwięk. Najwyraźniej skierowanie królowej R&B, by zdobyła materiał Percolatin, skłoniło ich do głośniejszego hałasu.
„Oczyść drogę!” Jednak Zach Wrightsell, kontuzjowany senior z ortezą nogi, zawył, a ich fani zlekceważyli każdego kolegę z drużyny, który żeglował po wsad, w tym Oliviera Maxence Prosper Mill. Niedaleko osoba odpowiedzialna za tę scenę rozmawiała ze spikerami Fox TV i uśmiechała się. Nikt nie potrzebuje głównego trenera w miksie, aby zrozumieć, co robić i jak to robić. Shaka Smart maksymalnie podkręcił głośność w Marquette i przycisk utknął.
Pod koniec piątkowego wieczoru program odniósł zwycięstwo 70-68 nad UConn i po raz pierwszy wystąpił w finale turnieju Big East. Wszechświat był kolejnym przypomnieniem tego, co może się stać, gdy znajdziesz idealne dopasowanie.
Dwa lata temu Smart zaskoczył wszystkich, opuszczając Teksas dla Marquette, i to niesamowite, jak doskonale wszystko się ułożyło. Naprawdę nie ma bardziej wyszukanego sposobu, by to powiedzieć. Jest dobro i jest bezbłędność. Co do ostatniego kawałka, spada w kolejce. Być może Smart potrzebował tego miejsca bardziej niż go potrzebował, ponieważ sposób, w jaki trenuje, naprawdę działa w Milwaukee, ale na razie to są wskazania. Zatrudnienie go w obecnej postaci jest szczytem robienia tego dobrze. Każda szkoła będzie chciała przeprowadzić własną wersję rekrutacji Marquette Smart.
„Nie każdy zawodnik pasuje do każdej szkoły” – powiedział dyrektor sportowy Bill Scholl w korytarzu areny późnym piątkowym wieczorem. „Nie każdy trener jest odpowiedni. Nie każdy administrator jest odpowiedni. Ale chłopcze, myślę, że w tym konkretnym przypadku jego system wartości i system wartości Marquette’a są dobrze dopasowane. Co chce osiągnąć i jak chce aby to zrobić, jest dokładnie tak, jak chce to zrobić Marquette „to się robi”.
To się nie zdarza. Nie regularnie. Szkoły zatrudniają trenerów i wszystko idzie dobrze… ale jak dokładnie wszyscy będą chcieli? A za niecałe dwa lata? „W tym roku mieli szansę znaleźć się w Final Four” – powiedział po meczu trener UConn, Dan Hurley. „albo lepiej.” To niesamowity fakt do rozważenia, ale taka jest prawda. Metoda Smart działa tutaj, być może lepiej niż gdziekolwiek indziej. Dodaj do tego obfite zasoby, które Marquette wlewa w swoje programy koszykówki, i masz dach nad głową.
Piątek nie został zatwierdzony. Tylko najnowszy przykład.
Smart chce, aby jego zespoły były z tego zadowolone. Byli też nowicjusze Marquette, Kam Jones i Stevie Mitchell, kilka sekund przed najważniejszą jak dotąd wskazówką meczową sezonu, gdy wykonali taniec TikTok inspirowany czymś, co zrobiła Rhianna podczas przerwy w Super Bowl. „Wiemy, że dobra zabawa jest ważna” – powiedział Mitchell. „Wiemy, że wtedy jesteśmy najlepsi. Kiedy dobrze się bawimy podczas ćwiczeń, jesteśmy wtedy najlepsi. Kiedy dobrze się bawimy w grach, wtedy jesteśmy najlepsi.”
Smart chce, aby jego drużyny komunikowały się poprzez walkę. Dlatego na dwóch dużych tablicach suchościeralnych w szatni przed meczem widnieje ten sam komunikat: „Dla siebie. Pasja. 40 minut”.
Nacisk Złotej Piłki Orłów wcześnie zepchnął mumię na pięty — słowa Hurleya. Kiedy rażące problemy zmusiły Marquette’a do kilku kombinacji owłosionych formacji, które dawały okropne ofensywne posiadanie na odcinku, te kombinacje grały równie fatalną obronę, aby zapobiec rozpadowi całej operacji. „Wyjrzałem na zewnątrz, a tam była grupa studentów pierwszego i drugiego roku walczących i walczących i drapiących swoje życie” – powiedział Smart. „Ci faceci nawet nie mrugnęli. Przez całą noc byli zagubieni w walce. Fajnie było to oglądać.”
Smart chce, aby jego zespoły wierzyły. Dzieje się to w jakikolwiek rzeczywisty sposób tylko wtedy, gdy trener robi to pierwszy i jest w tym przekonaniu. Na przykład Jones spudłował 12 ze swoich 16 strzałów przed jedną nocą przeciwko St. John’s. Brakowało mu pierwszych dwóch w piątek. Zdjął swój trzeci wskaźnik, trójkę. Kiedy drugi obrońca cofnął się na koniec defensywy, odwrócił się w prawo i zobaczył, jak jego trener około pięciu stóp na ziemi, w zakręcie, wyciągnął rękę do Jonesa, by go mocno uderzyć. Później, gdy zbliżał się czas akcji i UConn biegł w drugiej połowie, Jones kopnął desperacki strzał Queens. Wykop to Prawdopodobnie największy strzał wieczoru.
Zapytany po meczu, czy ma nadzieję się do niego dostać, Jones nigdzie nie poszedł. Powiedział, że wiedział, że wejdzie. „Wiedząc, że facet taki jak (sprytny) ma twoje plecy, czego więcej możesz chcieć?” Jones powiedział. „Nie wyobrażam sobie, żeby mogło być lepiej”.
Uczucia oczywiście odchodzą. Bycie taktycznie inteligentnym trenerem to także wymóg, zwłaszcza w tej lidze. I był tam Marquette, gotowy do wyprowadzenia podstawowej gry poza boisko z 40 sekundami do końca pierwszej połowy. Kibice Tyler Kulick i Oso Igodaro trafili na ławkę z dwoma faulami. Sprytnie przesunięto, aby posłać ich obu na stolik strzelców. Meldują się, uruchamiają grę, a Jones wyrusza na przejażdżkę kubełkiem. Smart wskoczył w pole widzenia administratora i ogłosił przerwę. Następnie odłożył bezpiecznie dwóch swoich starterów na ławkę.
Ani Kulik, ani Igodaro nie zdobyli bramki. Ale obaj są dobrymi graczami, z którymi trzeba się liczyć i inaczej mogliby nie być na parkiecie. Trener Marquette w jakiś sposób ukradł kilka punktów.
I tak odsyłamy do końcowego wyniku: 70-68.
Wiadomość SMS przyszła na początku tego tygodnia od osoby, która, powiedzmy, jest zainteresowana męską koszykówką Marquette. Podkreślił łączny procent wygranych trenera w VCU i jego obecnej stacji oraz liczbę razy, gdy te drużyny wygrały 25 lub więcej meczów. Oprawione, oczywiście, jako statystyka do wykorzystania podczas pisania o Smart dla National Coach of the Year.
Wyraźnie brakuje minionych lat w Austin.
Ale znowu o to chodzi.
Nikt nie myśli, jak długo to będzie działać. Smart w Marquette radzi sobie lepiej, niż ktokolwiek może sobie wyobrazić.
W piątek oddawał się swojemu żywiołowi, oczywiście, otoczony tłumem zwolenników UConn, otoczony założeniem, że UConn wygra przed tym tłumem, a potem wyskoczył w powietrze i rzucił pięścią tam, gdzie UConn oddał ostatni strzał zabrakło. Smart wylądował w kucki i wydał z siebie wrzask. tak głośno, jak chcesz.
„Chcę to powiedzieć z jak największym szacunkiem” — powiedział Smart z podium w pokoju przesłuchań, ale czuł, że wiele osób daje UConn następną grę. Pojawiły się komentarze na temat tego, kto jest właścicielem parku i tego typu rzeczy. A my powiedzieliśmy, chwileczkę – wygraliśmy ligę. Dlatego nikomu nie ustępujemy miejsca.
I wiesz, że to będzie trudne. Wiesz, że wszystko sprowadzi się do ostatniej minuty, a nawet ostatniej sekundy gry. Zrobiłem to. to była po prostu radość, ponieważ nasi ludzie byli w stanie zrobić to, co powiedzieliśmy, że zrobimy”.
Smart ma Marquette dokładnie tam, gdzie chce, już teraz, co zadziwiające, żywym i oddychającym przykładem sposobu, w jaki wszyscy chcą, aby ci pracownicy szli. Choć zauważa, że jedyną rzeczą lepszą od gry w piątkowy wieczór w turnieju Big East jest powtórka w sobotę.
(Górne zdjęcie Cam Jones z Marquette: Sarah Stier / Getty Images)