Królewskie korzenie francuskiego Quebecu

To było idealne letnie popołudnie, wygrzewając się na słońcu, gdy wraz z mamą spacerowaliśmy po starym mieście Quebec City, zatrzymując się przy Królewskie miejsce, 400-letni brukowany plac zabytkowych budynków w kolorze szarym z lukarnami i dwuspadowymi dachami w kolorze czerwonym, miedzianym i łupkowym. Moja mama urodziła się i wychowała w tym francuskojęzycznym mieście, więc wiedziałam, że teraz, w wieku 80 lat, wiele dla niej znaczyło, aby wrócić z wizytą.

Jak pamiętaliśmy, dźwięk lokalnego dialektu unosił się wokół — i pomyślałem o czymś, co ostatnio słyszałem: że chociaż francuskojęzyczny język w Quebecu może nie brzmieć tak romantycznie i czule dla ucha jak współczesny paryski francuski, teraz uważa się, że złoty standard, czyli sposób, w jaki mówi się Quebec. Rzeczywistość w wymowie jest bliższa francuskiemu używanemu przez siedemnastowiecznych arystokratów – a nawet króla.

Dorastałem w Montrealu w latach 60. i 70., kiedy anglojęzyczni, wraz z Francuzami z Francji, kpili z ostrej, chwiejnej wymowy francuskiego Quebecu, porównując ją do brzmienia kaczki. Ja sam zawsze byłem głęboko zakłopotany w towarzystwie moich anglojęzycznych kolegów z francuskiej szkoły zanurzeniowej. Tak zwani krytycy i moi nauczyciele, pochodzący z Francji i Maroka, mówili, że luźna wymowa Quebecu jest haniebna, a język Moliera jest kpiną.

Jak się okazuje, słynny XVII-wieczny dramaturg bardziej przypominał współczesną Kopenhagę – bardziej współczesny Paryżanin – niż sądzili.

Byłem sfrustrowany, gdy ktoś powiedział mi to kilka tygodni temu podczas lunchu w kawiarni w North Hatley, uroczej wiosce w łagodnie górzystym regionie wschodnim, na południowy wschód od Montrealu. Wiedziałem, że francuski Quebec zachował wiele pozostałości „le français du roy” lub „królewskiego francuskiego”, zwłaszcza w swoim słownictwie, ale nakreśliłem granicę wymowy. „Nie ma mowy, żeby powiedział Ludwik XIV”pazur, woal, lub ’toe et moe”Niewiarygodne, powiedziałeś to, porównując te słowa do najpopularniejszych wymowy Bas, voila, A toi et moi.

Istnieją jednak logiczne, lingwistyczne i historyczne powody, dla których francuski Quebecois różni się od francuskiego francuskiego (co lingwiści nazywają „normatywnym” lub „neutralnym” francuskim).

READ  Finlandia idzie do urn, aby wybrać nowego prezydenta

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *