Jeszcze dwoje czarnych oczu na dziedzictwo Jacka Welcha

Oto podsumowanie dzisiejszego poranka i można Zapisać się Aby codziennie rano otrzymywać na swoją skrzynkę odbiorczą:

Trzeba kochać tę ironię.

W tym tygodniu Dave Calhoun, doradca zmarłego Jacka Welcha, legendarnego, wieloletniego dyrektora generalnego General Electric, powiedział, że ustąpi ze stanowiska dyrektora generalnego Boeinga, dołączając do listy nieudanych dyrektorów generalnych-uczniów Welcha.

Dziedzictwo Welcha zniknie, gdy we wtorek nazwa General Electric zniknie z listy amerykańskich akcji notowanych na giełdzie. Wtedy właśnie GE, które w zeszłym roku wydzieliło się z GE Healthcare, podzieli się na GE Vernova i GE Aerospace.

Połączenie odejścia Calhouna, końca grupy i zniknięcia nazwy General Electric mówi nam wiele o tym, jak zmienił się świat, odkąd Welch był uwielbiany przez magazyn Fortune (któremu w 1999 r. przyznał tytuł Menedżera Stulecia). . Financial Times (który w 2000 r., rok przed ustąpieniem Welcha ze stanowiska dyrektora generalnego, po raz trzeci z rzędu przyznał GE tytuł „Najbardziej podziwianej firmy na świecie”).

O końcu spuścizny Welcha pisałem w zeszłym roku, kiedy Larry Culp, który w 2018 roku został dyrektorem generalnym GE, ogłosił plany podziału firmy na trzy części, z których żadna nie będzie nosiła nazwy General Electric. Kiedy hagiografia Welcha umarła, bałagan, jaki po niej pozostał, ukazał jego geniusz w graniu na kontach, bardziej niż cokolwiek innego.

Jack Welch, były prezes i dyrektor generalny General Electric, w swoim mieszkaniu w Nowym Jorku.  Podczas jego kadencji w GE wartość firmy wzrosła o 4000% i była najcenniejszą firmą na świecie.  W 2006 roku majątek Welcha oszacowano na 720 milionów dolarów.  (Zdjęcie: BrooksCraft LLC/Corbis za pośrednictwem Getty Images)

Jack Welch, były prezes i dyrektor generalny General Electric, w swoim mieszkaniu w Nowym Jorku. (Getty Images za pośrednictwem Brooks Kraft LLC/Corbis) (Brooks Croft za pośrednictwem Getty Images)

Culp, pierwszy dyrektor generalny GE, który nie był pracownikiem firmy, zastąpił dwóch akolitów Welcha: Johna Flannery’ego, który przetrwał 14 katastrofalnych miesięcy, i Jeffa Immelta, wybranego następcę Welcha, który przetrwał niecałe 16 lat. Normalne lata temu.

Po tym, jak na tydzień przed zniknięciem nazwy General Electric z rynku wyśmiał żart Dave'a Calhouna dotyczący rezygnacji, zdecydowałem, że to dobry moment na sporządzenie listy nieudanych dyrektorów generalnych, których mentorem był Jack Welch.

READ  Sieci kontra. Celtics: Boston dusi Kevina Duranta, ułamki sekundy w grze 1 wyglądają teraz na jeszcze większe

Nie miałem pojęcia, że ​​lista będzie tak długa.

Połączyłem moją wiedzę zdobytą przez dziesięciolecia pisania o biznesie z dodatkowymi badaniami, a następnie przeczytałem książkę o Welchu z 2022 roku autorstwa dziennikarza New York Timesa Davida Kellusa. Tytuł mówi wszystko:Człowiek, który złamał kapitalizm: jak Jack Welch przeciął serce i zmiażdżył duszę korporacyjnej Ameryki – i jak jego dziedzictwo”.

Między moją pracą a książką Kellusa powstała lista 13 nieudanych dyrektorów generalnych, którzy byli walijskimi naśladowcami. Aby pokazać, że świat nie jest czarno-biały, wymieniłem czterech dyrektorów generalnych, odnoszących sukcesy walijskich akolitów.

Zaskoczyło mnie w tej liście to, że mniej niż czterech z 13 było dyrektorami generalnymi tej samej firmy: Boeinga. Nie wiem dlaczego tak jest. Zaskoczyło mnie, że trzech z 13 osób było dwukrotnie dyrektorami generalnymi, a trzech było 0 na 2.

Mówiąc uczciwie, można zobaczyć, dlaczego wiele zarządów firm tak chętnie mianowało Welchich na stanowiska dyrektorów generalnych. Jack Welch był dyrektorem generalnym odnoszącym ogromne sukcesy — a przynajmniej tak mu się wydawało. W ciągu jego 20-letniej kadencji akcje GE wzrosły o 5600%, ponad ośmiokrotnie w porównaniu z 700% wzrostem indeksu S&P 500. (Nie uwzględniłem dywidend w żadnej z tych liczb).

Welch cieszył się ogromnym szacunkiem społeczności biznesowej i szerszej części społeczeństwa, a przez pewien czas GE była najcenniejszą firmą w Ameryce, z akcjami wartymi 600 miliardów dolarów.

Po odejściu Welcha z GE stało się jasne, że firma gra w potencjalne gry związane z przychodami i księgowością, dokonując dziesiątek przejęć dokonanych przez Welcha i sposobu, w jaki przekształcił finansową spółkę zależną GE w kolosalną operację. Aktywa finansowe pozwalają na większą elastyczność w zakresie raportowania zysków i strat niż produkcja.

Wiele możemy się nauczyć od dyrektorów naczelnych The Strasznych 13 zwolenników Welcha, którym się nie udało. Najważniejsze było to, że to, co wydawało się skuteczne w przypadku firmy Welch – „szeregowanie i przeciąganie” polegające na zwalnianiu 10% najniższych pracowników co roku, granie w niekończące się gry księgowe w celu ustalenia kwartalnych celów dotyczących przychodów, bez myślenia długoterminowego – nie miało ścieżki operacyjnej . Firma.

READ  Napięcia w USA i Rosji na Ukrainie: Aktualizacje na żywo

Ujawnienia: Jestem właścicielem średniej wielkości holdingu GE, który kupowałem w kilku etapach, odkąd Larry Culp został jego dyrektorem generalnym. Zacząłem kupować GE, bo lubię firmę Danaher Corp. Uzyskałem znaczny zwrot z inwestycji w . Dokonałem niewielkiej inwestycji w GE Healthcare i dałem każdemu z moich wnuków po 16 akcji GE.

Alana Sloana jest wielokrotnie nagradzanym dziennikarzem finansowym i współpracownikiem Yahoo Finance.

Krótkie zdjęcie z porankaKrótkie zdjęcie z poranka

Krótkie zdjęcie z poranka

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *