Alex Hall wrzasnął, gdy jego ostatnia sztuczka wylądowała na torze zjazdowym, i to było zanim sędziowie dali mu zwycięstwo. Później powiedział, że to najlepsza podróż w jego życiu.
— Och — powiedział — zostałeś podsycony. „Nie mogłem uwierzyć, że właśnie wylądowałem”.
Hall był jednym z trzech Amerykanów, którzy chcieli stanąć na podium medalowym męskiej imprezy narciarstwa zjazdowego freestyle, mając nadzieję, że europejskie boisko nie zniweczy tych planów.
Dwóch z nich to zrobiło: Hall wygrał złoto, a Nick Goepper zdobył srebro w kolejny słoneczny dzień poniżej zera w Genting Snow Park. Szwed Jesper Tjader zdobył brąz.
W zawodach, w których liczy się tylko najlepszy wynik łyżwiarza, Hall wcześnie ustanowił punkt odniesienia z wynikiem 90,01 w pierwszych trzech przejazdach. Wszyscy inni spędzili zimny poranek, próbując się dopasować, ale nikt tego nie zrobił. Najbliżej był Goepper, który w swojej drugiej rundzie zdobył 86,48 pkt.
„Dobrze”, powiedział, gdy wyszedł wynik. „Rozważam.”
Obaj Amerykanie doszli do finału z dużymi nadziejami i ekscytującą historią. Goepper, 27 lat, starał się zdobyć całą tęczę medali, zdobywając brąz w 2014 r. i srebro w 2018 r. Zmaga się z nadużywaniem alkoholu i depresją, a po występie w 2018 r. w Pyeongchang na południu opowiada o swoich zmaganiach. Korea.
W wywiadzie udzielonym w zeszłym miesiącu Goepper powiedział, że jest z tego zadowolony Inni sportowcy wydają się coraz chętniej rozmawiać o swoim zdrowiu psychicznym.
24-letni Colby Stephenson miał prawie śmiertelny wypadek samochodowy w 2016 roku późno w nocy na wiejskiej drodze w Idaho. Spędził kilka dni w śpiączce, ale wyzdrowiał, aby wrócić na światowy tor i wygrywać najważniejsze wydarzenia. Na tych igrzyskach zdobył srebrny medal w big air i był pretendentem do kolejnego medalu w zjeździe.
Zamiast tego ukończył wyścig na siódmym miejscu, nie mogąc wylądować gładko w wyścigu, jaki sobie wyobrażał.
„Dałem mu wszystko, co miałem”, powiedział po swojej ostatniej szansie.
Dziś należy do hali. 23-latek urodził się na Alasce, ale dorastał głównie w Szwajcarii, jako syn profesorów Uniwersytetu w Zurychu. Nie trenował aż do 16 roku życia, kiedy został zaproszony przez amerykański zespół Friske do trenowania w Utah. Przez chwilę myślał o rywalizacji o Włochy, do których należała jego matka.
To tło, uwolnione z kajdan treningu i zawodów młodzieżowych, karmiło go pewnym wolnym duchem.
Był 16. na zjeżdżalni wodnej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pyeongchang 2018, dokładnie w momencie, gdy jego kariera nabierała rozpędu. Wygrał Puchar Świata w tym roku i X Games w 2019 roku. Był trzeci w Mistrzostwach Świata w zeszłym roku.
Jest wysoki, ma ponad sześć stóp, ale wyróżnia się na zboczach głównie ze względu na swoją oryginalność.
„Zobaczysz, jak wykonuje całą masę stuknięć, masła do nosa i kreatywnych sposobów, aby skorzystać z kursu” – powiedział w grudniu o Hall amerykański trener narciarstwa freestyle Dave Euler. „Jest bardzo kreatywnym użytkownikiem cyklu”.
Zawody olimpijskie były ostatnim pokazem toru zjazdowego, godnego uwagi – ale tymczasowego – miejsca ze śniegu zaprojektowanego tak, aby wyglądało jak część pobliskiego Wielkiego Muru Chińskiego. Połączenie torów, przeszkód i skoczni stworzyło mnóstwo możliwości, ale zdenerwowało niektórych z najlepszych snowboardzistów i snowboardzistów na świecie. Hall i Goepper to uwielbiali.
„Kiedy ujednolicisz ten sport, zabijesz go” – powiedział Guber. „Więc jeśli możesz zostawić kreatywność i sztukę nam, to utrzyma ten sport w świeżości”.
Dlatego Hall był uważany za mistrza olimpijskiego. Wygrał wielkie zawody na niesamowitych trasach, a to nieustający trend wygrywania zarówno w narciarstwie freestyle, jak i snowboardzie, który martwi purystów.
Ale w środę Hall przyniósł torbę technicznych sztuczek, mając nadzieję, że sędziowie nagrodzą go za oryginalność, a nie rotację.
Jego ostatni skok to ten, w którym wylądował tylko dwa razy wcześniej, chociaż to tylko obrót o 900 stopni – połowa tego, co jest obecnie w wielu innych trikach. Jak opisał to Hall, obraca się w jedną stronę w powietrzu, zatrzymuje się i obraca w drugą stronę przed lądowaniem.
Doprowadziło to do huku.
„Zawsze mówiłem sobie:„ Jeśli nie lubię tego robić, nie muszę tego robić ”- powiedział Hall. „Więc mogę zrobić wszystko, co przyniesie mi całą tę radość”.
Jego uśmiech maskowała maska, znak rozpoznawczy Igrzysk Olimpijskich odbywających się podczas pandemii. Ale jego oczy zabłysły pod zamarzniętymi brwiami. Na ramionach nosił amerykańską flagę, a wkrótce na szyi miał złoty medal.
