WASZYNGTON – Na początku tego miesiąca Szwecja została najnowszym członkiem NATO, dołączając do 31 krajów sojuszu bezpieczeństwa, w tym Stanów Zjednoczonych.
Cóż, niech to będzie 49 z 50 Stanów Zjednoczonych.
Ponieważ, w dziwacznym położeniu geograficznym i historycznym, Hawaje nie są technicznie objęte NATO.
Gdyby obce mocarstwo zaatakowało Hawaje – powiedzmy bazę Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Pearl Harbor lub siedzibę Dowództwa Indo-Pacyfiku na północny zachód od Honolulu – członkowie NATO nie byliby zobowiązani do wzniesienia się do poziomu obrony państwa Aloha.
„To najdziwniejsza rzecz” – mówi David Santoro, prezes think tanku Pacific Forum w Honolulu, dodając, że nawet większość Hawajczyków nie ma pojęcia, że ich stan z technicznego punktu widzenia oddala się od sojuszu.
„Ludzie mają tendencję do zakładania, że Hawaje są częścią Stanów Zjednoczonych i dlatego są objęte NATO” – mówi.
Przyznaje jednak, że informacja ta jest w imieniu koalicji. Północny atlantyk Organizacja Traktatowa.
Hawaje leżą oczywiście na Oceanie Spokojnym i w przeciwieństwie do Kalifornii, Kolorado czy Alaski, 50. stan nie jest częścią kontynentalnych Stanów Zjednoczonych, które na wschodnim wybrzeżu docierają do północnego Atlantyku.
„Argumentem za nieuwzględnieniem Hawajów jest po prostu to, że nie są one częścią Ameryki Północnej” – mówi Santoro.
Wyjątek przewidziano w Traktacie Waszyngtońskim, dokumencie, który utworzył NATO w 1949 r., dekadę przed uzyskaniem przez Hawaje państwa.
Podczas gdy art. 5 Traktatu przewiduje zbiorową samoobronę w przypadku ataku wojskowego na którekolwiek państwo członkowskie, art. 6 ogranicza ten zakres geograficzny.
Artykuł 6 stanowi, że „atak zbrojny na jedną lub więcej Stron będzie uważany za napaść zbrojną na terytorium którejkolwiek ze Stron w Europie lub Ameryce Północnej”. Stwierdza również, że każdy obszar wyspiarski musi znajdować się na północnym Oceanie Atlantyckim, na północ od Zwrotnika Raka.
Rzecznik Departamentu Stanu USA potwierdził, że Hawaje nie są objęte artykułem 5, ale stwierdził, że artykuł 4 – który stanowi, że członkowie będą konsultować się w przypadku zagrożenia „integralności terytorialnej, niezależności politycznej lub bezpieczeństwa” któregokolwiek z członków – powinien obejmować każdą sytuację, która może mieć wpływ na stan Pięćdziesiąt.
Rzecznik powiedział również, że jest mało prawdopodobne, aby jakakolwiek poprawka do traktatu obejmująca Hawaje uzyskała konsensus, ponieważ inni członkowie posiadają obszary poza granicami określonymi w artykule 5.
Na przykład NATO nie przyłączyło się do swojego członka-założyciela podczas wojny Wielkiej Brytanii z Argentyną w 1982 r., po inwazji sił argentyńskich na Falklandy, sporne terytorium brytyjskie na południowym Atlantyku.
NATO nie odpowiedziało na prośbę CNN o komentarz.
Hawaje, Guam, Tajwan i Korea Północna
Niektórzy eksperci twierdzą, że w ciągu dziesięcioleci od podpisania Traktatu Waszyngtońskiego czasy się zmieniły, a dzisiejsza sytuacja polityczna w regionie Indo-Pacyfiku może wymagać ponownego przemyślenia.
Dzieje się tak dlatego, że amerykańskie bazy wojskowe na Hawajach mogłyby odegrać kluczową rolę w przeciwdziałaniu agresji Korei Północnej, a także we wspieraniu potencjalnej obrony Tajwanu.
Rządząca Partia Komunistyczna Chin rości sobie prawo do samorządnej, demokratycznej wyspy jako swojego terytorium, mimo że nigdy jej nie kontrolowała. Chiński przywódca Xi Jinping uczynił „ponowne zjednoczenie” z Tajwanem kluczowym elementem swojego ogólnego celu, jakim jest „odmłodzenie” narodu do 2049 r.
Chociaż chińscy przywódcy wyrazili nadzieję na przejęcie kontroli nad wyspą środkami pokojowymi, nie wykluczyli, że zrobią to siłą, a w ostatnich latach nasilili militarne zastraszanie wyspy.
Ustawa o stosunkach z Tajwanem wymaga od Waszyngtonu dostarczenia broni do obrony wyspy, a prezydent USA Joe Biden zasugerował, że w przypadku chińskiej inwazji wykorzystałby personel wojskowy USA do jej obrony (chociaż urzędnicy Białego Domu stwierdzili, że polityka USA polega na pozostawieniu tego wyspa) Niejasne pytanie, dlaczego zmiany).
Scenariusz gry wojennej z 2022 r. prowadzony przez Centrum Nowego Amerykańskiego Bezpieczeństwa, w którym Chiny atakują amerykańskie obiekty dowodzenia i kontroli na Hawajach w ramach wojny mającej na celu siłowe zajęcie Tajwanu.
Wyłączenie Hawajów z NATO usuwa „element odstraszania”, jeśli chodzi o możliwość chińskiego uderzenia na Hawaje w celu wsparcia potencjalnego Tajwanu, mówi John Hemmings, starszy dyrektor Programu Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Indo-Pacyfiku na Forum Pacyfiku . kampania.
Mówi, że opuszczenie Hawajów daje Pekinowi pewność, że europejscy członkowie NATO prawdopodobnie mają jakąś „klauzulę ucieczki”, jeśli chodzi o obronę terytorium amerykańskiego w tak hipotetycznej sytuacji.
„Dlaczego nie udostępnimy tego elementu odstraszania?” – zapytał. – mówi Hemmings. „Po co pomijać tę kwestię, jeśli faktycznie zapobiegnie to inwazji (Chinom) na Tajwan?” – zapytał.
Strategiczne znaczenie Hawajów ma także głębokie znaczenie historyczne dla Stanów Zjednoczonych
„To tutaj wydarzył się Pearl Harbor. To tutaj doszło do ataku, który wciągnął nas w II wojnę światową i, nawiasem mówiąc, to także skłoniło nas do pomocy w wyzwoleniu Francji” – mówi Hemings.
„Dla Amerykanów istnieje bezpośredni związek między tym krajem a naszym udziałem w II wojnie światowej, co ostatecznie pomaga nam przyczynić się do zwycięstwa nad Osią (sojuszem nazistowskich Niemiec, Japonii i Włoch)”.
Hemmings przedstawia także argument na rzecz włączenia Guam, amerykańskiej wyspy na Pacyfiku, około 5000 mil na zachód od Hawajów, pod parasol NATO.
Na wyspie, od dawna będącej centralnym punktem pobrzęku szabli w Korei Północnej, znajduje się baza sił powietrznych Andersen, z której Stany Zjednoczone mogą wystrzelić bombowce B-1, B-2 i B-52 przez Indo-Pacyfik.
Hemmings porównuje wykluczenie Guama z NATO do sposobu, w jaki Stany Zjednoczone opuściły Półwysep Koreański poza linią, którą wytyczyły na Pacyfiku, aby powstrzymać Związek Radziecki i Chiny od szerzenia komunizmu w styczniu 1950 r. Pięć miesięcy po wyznaczeniu tzw. Linii Achesona , Rozpoczęła się wojna koreańska.
„Przeciwnik czuje się ośmielony, podejmując konflikt zbrojny, a ty i tak kończysz wojnę” – mówi Hemmings.
Forum Pacyfiku Santoro zwraca także uwagę na potrzebę włączenia Guam pod parasolem NATO. „Strategicznie Guam jest ważniejszy niż Hawaje” – mówi.
'Koalicja chętnych'
Inni analitycy uważają, że gdyby taki hipotetyczny atak miał miejsce na Hawajach lub Guam, głębokie i trwałe relacje między Stanami Zjednoczonymi a ich demokratycznymi sojusznikami byłyby ważniejsze w procesie decyzyjnym w tych krajach niż techniczne aspekty traktatu NATO .
W przypadku ataku „spodziewałbym się… że Stany Zjednoczone będą próbowały utworzyć koalicję chętnych, która obejmowałaby przede wszystkim – ale nie wyłącznie – sojuszników regionalnych” – mówi Louis Simon, dyrektor Harvard University Research Centrum Bezpieczeństwa, Dyplomacji i Strategii Brukselskie Kolegium Rządowe w Belgii.
Simon przytacza zdecydowaną i natychmiastową reakcję Sojuszu po atakach z 11 września, będącym jedynym przypadkiem w swojej 74-letniej historii, gdy NATO powołało się na mechanizm zbiorowej samoobrony na mocy Artykułu 5.
„Ale Waszyngton tak naprawdę zdecydował się skierować swoją reakcję poprzez koalicję chętnych, a nie poprzez przywództwo NATO” – mówi. „Podejrzewam, że podobną reakcję zaobserwowalibyśmy w przypadku ataku na Guam lub Hawaje, gdzie Stany Zjednoczone chciałyby zachować pełną kontrolę wojskową nad (reakcją) i elastyczność dyplomatyczną” – dodał.
Simon mówi także, że nie widzi realnej różnicy pomiędzy członkami NATO a ich zaangażowaniem na rzecz Stanów Zjednoczonych i sojuszu.
NATO jest kamieniem węgielnym transatlantyckiej wspólnoty demokratycznej. Stany Zjednoczone i inni członkowie NATO zachwalają bezprecedensową jedność sojuszu w obliczu niesprowokowanej inwazji Rosji na Ukrainę. W ostatnich latach NATO zaostrzyło także swój wspólny ton wobec Chin, zobowiązując się do zajęcia się, jak to określa, „wyzwaniami systemowymi” postawionymi przez Pekin.
Dodał: „Osobiście nie wątpię, że byliby gotowi zapewnić różne formy pomocy w przypadku ataku na suwerenne terytorium USA, w tym indywidualnie i za pośrednictwem wielu miejsc, takich jak Unia Europejska czy NATO”.