Generał brygady Charles McGee, jeden z ostatnich członków personelu Sił Powietrznych Toskanii, umiera w wieku 102 lat

WASZYNGTON – Charles McGee, żołnierz Toskańskich Sił Powietrznych, który latał 409 myśliwcami w trzech wojnach i pomógł zwrócić uwagę czarnych pilotów walczących o niepodległość za granicą, zmarł w niedzielę. Ma 102 lata.

Jego syn Ron McGee powiedział, że McGee zmarł we śnie w swoim domu w Bethesda w stanie Maryland.

Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej McKee opuścił Uniwersytet Illinois, aby dołączyć do programu pilotażowego dla czarnych żołnierzy, którzy chcieli szkolić się jako piloci, po tym, jak został zmuszony do przyjęcia Afroamerykanów. W październiku 1942 roku został wysłany na lotnisko wojskowe Tuskegee w Alabamie na szkolenie lotnicze, według jego biografii, na stronie internetowej National Aviation Hall of Fame.

„Jedną z rzeczy, o które walczymy, jest równość” – powiedział Associated Press w 1995 roku. „Równość szans. Wiemy, że mamy te same lub lepsze umiejętności”.

McGee ukończył szkołę lotniczą w czerwcu 1943, a na początku 1944 dołączył do All Black 332. Eskadry Myśliwskiej znanej jako „Red Tails”. Odbył 136 podróży z grupą bombowców w Europie.

W latach 1940-1946 w Tuskegee przeszkolono ponad 900 mężczyzn. Około 450 było zatrudnionych za granicą, a 150 straciło życie podczas szkolenia lub wojny.

W ostatnich latach Tuskegee Airmans pokazali swoją odwagę w powietrzu poprzez książki, filmy i filmy dokumentalne, a także wątpliwości, z którymi borykają się na ziemi ze względu na swoją rasę. W 2007 r. najwyższa cywilna nagroda Kongresu, Złoty Medal, została przyznana w uznaniu ich „wyjątkowych osiągnięć wojskowych, które zapoczątkowały rewolucyjną reformę w siłach zbrojnych”.

McGee był w wojskowych siłach powietrznych, a następnie w amerykańskich siłach powietrznych i służył przez 30 lat. Latał w misjach bombardowania i wiązania na niskim poziomie podczas wojny koreańskiej i powrócił do wojny podczas wojny w Wietnamie. National Aviation Hall of Fame twierdzi, że 409 misji powietrznych to rekord w trzech wojnach.

Powiązane: „Ważne jest, abyśmy rozpoznali naszą historię”: Robbins Village honoruje lokalnych weteranów sił powietrznych Tuskegee

Odszedł na emeryturę jako pułkownik w siłach powietrznych w 1973 roku, a następnie ukończył studia na wydziale administracji biznesowej i pełnił funkcję administratora biznesowego. Kiedy skończył 100 lat, otrzymał honorową komisję za jednogwiazdkową rangę generała brygady. Kolejne wydarzenie upamiętnia jego stulecie: poleciał prywatnym odrzutowcem między Frederickiem, Maryland i bazą lotniczą Dover w Delaware.

W 2020 roku, kiedy prezydent Donald Trump przedstawił go podczas swojego orędzia o stanie Unii, McKee otrzymał oklaski od członków Kongresu.

McGee nie tylko zachęcał młodych mężczyzn i kobiety do robienia kariery w przemyśle lotniczym, ale także zapewniał źródło informacji o lotnikach z Tuskegee i zapewniał wyjątkową perspektywę na stosunki etniczne epoki poprzez system edukacji non-profit Air Zmuszać.

McKee napisał w artykule dla Smithsonian National Aeronautics and Space Museum, że „podczas wojny idea całkowicie afrykańskich sił powietrznych była radykalna i zaatakowała wielu”.

„Dominuje pogląd, że czarni nie mają inteligencji ani odwagi, by być pilotami wojskowymi. Siły Powietrzne Toskanii z pewnością udowodniły, że mężczyźni tacy jak on się mylą.”

Charles Edward McGee urodził się w Cleveland 7 grudnia 1919 roku jako syn ministra, który służył jako nauczyciel i pracownik socjalny oraz był duchownym wojskowym. Ukończył szkołę średnią w Chicago w 1938 roku.

Ocaleni to córki Charlene McGee Smith i Yvonne McGee, 10 wnuków, 14 prawnuków i prawnuków. Jego ponad 50-letnia żona Franciszek zmarła w 1994 roku.

Raport rodzinny opisywał McKee jako „żywą legendę znaną z kochającego serca i pokornej natury, która na każdym kroku znajdowała pozytywne nastawienie”.

W tweetach na cześć McKee w niedzielę wiceprezydent Kamala Harris i sekretarz obrony Lloyd J. Obaj Austin III nazwał go amerykańskim bohaterem.

„Chociaż jestem zasmucony jego stratą, jestem niesamowicie wdzięczny za jego poświęcenie, jego dziedzictwo i jego charakter. Bądź cicho, generale” – napisał Austin.

W swoim eseju Smithsonian McKee napisał, że często pytano go, dlaczego lotnik Tuskegee wygrał wojnę.

„Mówię to z powodu naszej odwagi i wytrwałości” – napisał. „Kiedy byliśmy chłopcami marzyliśmy o zostaniu pilotami, ale mówiono, że to niemożliwe. Dzięki wierze i determinacji pokonaliśmy ogromne przeszkody. To jest lekcja, którą wszyscy młodzi ludzie muszą usłyszeć”.

Dodał: „Jestem bardzo dumny z mojej pracy jako żołnierza Tuskegee Air Force, który pomógł usunąć bariery rasowe i pokonać nazistów”.

___

Associated Press pisarka Daisy Nuen przyczyniła się do powstania tego raportu.