Astronomowie identyfikują najbardziej odblaskowe egzoplanety

Astronomowie powiedzieli, że gorący, gorący świat, w którym metaliczne chmury sypią kropelkami tytanu, jest najbardziej odblaskową planetą, jaką kiedykolwiek widziano poza naszym Układem Słonecznym.

Ten dziwny świat, oddalony o ponad 260 lat świetlnych od Ziemi, odbija 80 procent światła swojej gwiazdy macierzystej, zgodnie z nowymi obserwacjami Europejskiego Teleskopu Kosmicznego Khufu do eksploracji egzoplanet.

To czyni ją pierwszą egzoplanetą tak jasną jak Wenus, która jest najjaśniejszym obiektem na naszym nocnym niebie poza Księżycem.

Odkryta po raz pierwszy w 2020 roku planeta wielkości Neptuna, zwana LTT9779b, okrąża swoją gwiazdę w zaledwie 19 godzin.

Ponieważ jest tak blisko, strona planety zwrócona w stronę gwiazdy ma temperaturę 2000 stopni Celsjusza, czyli zbyt gorąco, aby mogły powstać chmury.

Jednak wydaje się, że LTT9779b to ma.

„To była naprawdę tajemnica” – powiedziała Vivian Parmentier, badaczka z francuskiego Obserwatorium Lazurowego Wybrzeża i współautorka nowego badania w czasopiśmie. Astronomia i astrofizyka.

Następnie naukowcy „zdali sobie sprawę, że musimy myśleć o chmurach tworzących się w taki sam sposób, jak kondensacja tworzy się pod prysznicem po gorącym prysznicu” – powiedział w oświadczeniu.

Powiedział, że jak bieżąca gorąca woda pod prysznicem, palący strumień metalu i krzemianów – materiału, z którego wykonane jest szkło – nasycił atmosferę LTT9779b, aż utworzyły się metaliczne chmury.

Przetrwaj „Pustynię Neptuna”

Planeta, która jest około pięć razy większa od Ziemi, jest dziwna pod innymi względami.

Jedynymi odkrytymi egzoplanetami, które okrążają swoje gwiazdy w czasie krótszym niż 24 godziny, są albo gazowe olbrzymy 10 razy większe od Ziemi, albo skaliste planety o połowę mniejsze.

Ale LTT9779b żyje na obszarze zwanym „Pustynią Neptuna”, gdzie nie powinny istnieć żadne planety jego wielkości.

„To planeta, która nie powinna istnieć” – powiedział Parmentier.

„Spodziewamy się, że atmosfery planet takich jak ta zostaną zdmuchnięte przez ich gwiazdę, pozostawiając po sobie jałowe skały”.

Według Maximiliana Guenthera, naukowca projektu Khufu w ESA, metaliczne chmury planety „działają jak lustro”, odbijając światło i zapobiegając wywiewaniu atmosfery.

„To trochę jak ekranowanie, jak w starych filmach Star Trek, gdzie mają tarcze wokół swoich statków” – powiedział AFP.

Dodał, że badania są „głównym kamieniem milowym”, ponieważ pokazują, w jaki sposób planeta wielkości Neptuna może przetrwać na pustyni Neptuna.

Kosmiczny Teleskop Khufu Europejskiej Agencji Kosmicznej został wystrzelony na orbitę Ziemi w 2019 roku z misją zbadania odkrytych planet poza Układem Słonecznym.

Zmierzono współczynnik odbicia LTT9779b, porównując światło przed i po zniknięciu egzoplanety za swoją gwiazdą.