NASA wykonała zdjęcie czarnej dziury poruszającej się w kosmosie.
Napisane przez Kevina C. Nessa | opublikowany
Astronomowie wykryli coś, co ich zdaniem jest supermasywną czarną dziurą tworzącą gorącą smugę gwiazd, gdy leci z serca odległej galaktyki. Jak wspomniałem astronomiaZaskakujące odkrycie, jeśli zostanie potwierdzone, będzie pierwszą taką anomalią kiedykolwiek zaobserwowaną przez ludzi. Byłby to również dowód na to, że galaktyki macierzyste mogą wyrzucać czarne dziury, zapewniając dalszy wgląd w ruch tych obszarów czasoprzestrzeni we wszechświecie.
Czarna dziura została odkryta przez Petera van Dokkuma z Uniwersytetu Yale za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, co pokazuje, że liczący dziesięciolecia instrument naukowy wciąż dostarcza nowych informacji o wszechświecie, pomimo stworzenia Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba o wysokiej rozdzielczości. Ale jak teleskop może zrobić zdjęcie czegoś, co nie emituje światła? Skąd w ogóle wiemy, że czarna dziura istnieje?
Czarne dziury można zobaczyć w kosmosie ze względu na ich dyski akrecyjne – supergorące wiry gazu i pyłu, które emitują dużo światła i wirują wokół przestrzennych pustek. W tym przypadku czarna dziura została również wykryta przez ślad światła, który początkowo uważano za artefakt obrazowania. Jednak linia była nadal widoczna, gdy van Dokkum i jego zespół uwzględnili promienie kosmiczne, które mogły stworzyć artefakt.
Zamiast tego smuga wydaje się być łańcuchem gorących, niebieskich gwiazd ciągnących się za czarną dziurą, co oznacza, że pustka kosmiczna krąży wokół nowych gwiazd, przemieszczając się z prędkością ponaddźwiękową od macierzystej galaktyki. Linia może być również dżetem astrofizycznym – wypływ zjonizowanej materii nie jest rzadkim widokiem, ale intensywność światła wzrasta wraz z odległością czarnej dziury od jądra galaktyki i brakuje mu typowego rozpraszania obserwowanego w tych dżetach. To prowadzi naukowców do wniosku, że widzą pasmo nowych gwiazd.
Jak działa nowo zaobserwowane zjawisko czarnej dziury, nie jest jeszcze w pełni znane, ale wydaje się, że duża prędkość próżni zderza się z gazem przed nią, powodując powstawanie gwiazd. Wydaje się, że proces ten rozpoczął się około 50 milionów lat temu, kiedy supermasywne czarne dziury dwóch galaktyk zaczęły krążyć wokół siebie. Wygląda na to, że później, kiedy dołączyła trzecia galaktyka, wynikająca z tego interakcja doprowadziła do tego, że jedna z czarnych dziur galaktyk – o masie 20 milionów mas naszego Słońca – wystrzeliła w jednym kierunku, podczas gdy pozostałe dwie galaktyki poleciały w przeciwnym kierunku.
Wszystkie obserwacje czarnej dziury będą wymagały dalszych badań, ale wyniki opublikowane w Listy z dziennika astrofizycznego 6 kwietnia ekscytujące. Odkrycie to będzie dalej badane przez zespół z dalszymi obserwacjami za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba i Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra, flagowego teleskopu rentgenowskiego NASA. Jeśli badania przeprowadzone do tej pory w tych sondach zostaną potwierdzone, astronomowie uzyskają fascynujący nowy wgląd w interakcje między galaktykami i ich czarnymi dziurami, a także w powstawanie gwiazd we wszechświecie.
