W 1995 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a opublikował zdjęcia Filarów Stworzenia — spektakularnych, musujących obłoków międzygwiazdowego pyłu i gazu, miejsca narodzin gwiazd.
Teraz połącz dane z Hubble’a I Kosmiczny Teleskop Jamesa WebbaNASA opublikowała oszałamiającą wizualizację 3D struktur kosmicznych zarówno w świetle widzialnym, jak i podczerwonym.
„Przelatując przez kolumny i pomiędzy nimi, widzowie doświadczają ich trójwymiarowej struktury i widzą, jak różnią się one w pokazie światła widzialnego Hubble’a w porównaniu z pokazem w podczerwieni Webba” – powiedział Frank Summers, główny naukowiec ds. wizualizacji. – stwierdził w oświadczeniu.
Dodał: „Kontrast pomaga im zrozumieć, dlaczego istnieje więcej niż jeden teleskop kosmiczny do obserwacji różnych aspektów tego samego obiektu”.
the Filary stworzenia, Znajduje się około 5700 lat świetlnych od Ziemi i składa się z zimnego wodoru cząsteczkowego i pyłu. Z powodu silnych wiatrów i promieniowania pobliskich gorących gwiazd kolumny zaczęły być pozbawione zawartości. Ze szczytu kolumn można dostrzec długie, przypominające palce struktury, które są większe od naszych Układ Słoneczny.
Wewnątrz tych struktur wodór i pył zapadają się grawitacyjnie, tworząc nowe młode gwiazdy. Te nowe gwiazdy przyczynią się do ciągłego rozpraszania materiału w kolumnach. Najdłuższa kolumna rozciąga się na obszarze 30… Rok świetlny Od góry do dołu – trzy czwarte odległości pomiędzy Słońcem a naszą najbliższą gwiazdą.
Nowo opublikowany film powstał na podstawie danych obserwacyjnych zebranych na potrzeby badania, którego autorką jest Anna McLeod z Uniwersytetu w Durham w Anglii, która była także doradcą naukowym projektu wizualizacji.
„Kiedy łączymy obserwacje z teleskopów kosmicznych NASA na różnych długościach fal światła, poszerzamy naszą wiedzę na temat… WszechświatMark Clampin, dyrektor Wydziału Astrofizyki w siedzibie NASA w Waszyngtonie, powiedział:
„Region Pillars of Creation w dalszym ciągu dostarcza nam nowych spostrzeżeń, które udoskonalają naszą wiedzę na temat powstawania gwiazd” – dodał Clampin. „Teraz dzięki tej nowej wizualizacji każdy może doświadczyć tego bogatego i urzekającego krajobrazu w nowy sposób”.
Podczas wizualizacji widzowie mogą dostrzec przebłyski gwiazd na różnych etapach formowania. Na przykład w górnej części centralnej kolumny widzowie mogą zobaczyć zwartą, niemowlęcą protogwiazdę, która przy oglądaniu w świetle podczerwonym jest jasnoczerwona. W górnej części lewej kolumny widać ukośny strumień materii wyrzucany przez nowonarodzoną gwiazdę, chociaż widzowie nie mogą zobaczyć samej gwiazdy. Na końcu „palców” lewej kolumny widzowie mogą zobaczyć nowo powstałą świecącą gwiazdę.