W Zambii odkryto półmilionową drewnianą konstrukcję

Odkrycie starożytnych drewnianych kłód na brzegach rzeki w Zambii zmieniło pogląd archeologów na temat starożytnego życia ludzkiego.

Naukowcy znaleźli dowody na to, że do budowy konstrukcji wykorzystano drewno prawie pół miliona lat temu.

Profesor archeolog Larry Parham powiedział: „To odkrycie zmieniło sposób, w jaki myślę o naszych wczesnych przodkach”.

Naukowiec z Uniwersytetu w Liverpoolu kieruje projektem badawczym Deep Roots of Humanity, w ramach którego wydobywano i analizowano starożytne drewno.

To odkrycie może zmienić powszechne przekonanie, że starożytni ludzie prowadzili prosty koczowniczy tryb życia.

Profesor Barham powiedział: „Zrobili z drewna coś nowego i wspaniałego”.

„Wykorzystali swoją inteligencję, wyobraźnię i umiejętności, aby stworzyć coś, czego nigdy wcześniej nie widzieli, coś, co nigdy wcześniej nie istniało”.

Badacze odkryli także starożytne drewniane narzędzia, w tym kije do kopania. Ale to, co ich najbardziej zainteresowało, to znalezienie dwóch kawałków drewna ustawionych względem siebie pod kątem prostym.

Profesor Geoff Dowler, archeolog z Uniwersytetu Aberystwyth, powiedział: „Wyrzeźbiono w nich jeden na drugim i oba kawałki drewna”.

„Wyraźnie widać, że te nacięcia wykonano kamiennymi narzędziami.

„Dzięki temu oba rekordy pasują do siebie, tworząc obiekty strukturalne”.

Dalsza analiza potwierdziła, że ​​zapisy datowane są na około 476 000 lat.

„Byłem zdumiony, gdy dowiedziałem się, że stolarka ma głęboką tradycję” – powiedział członek zespołu Pieris Nkombwe z Muzeum Livingstone w Zambii.

„Uświadomiłem sobie, że odkryliśmy coś niezwykłego”.

Do tej pory dowody wykorzystania drewna przez ludzi ograniczały się do rozpalania ognisk i wytwarzania narzędzi, takich jak kije i włócznie do kopania.

Jednym z najstarszych drewnianych znalezisk była włócznia sprzed 400 000 lat znaleziona w prehistorycznych piaskach Clacton-on-Sea w Essex w 1911 roku.

Jeśli drewno nie jest konserwowane w ściśle określonych warunkach, po prostu gnije.

Jednak kręte brzegi rzek nad wodospadem Kalambo, w pobliżu granicy Zambii i Tanzanii, były podmokłe i w zasadzie marynowane przez tysiące lat.

Zespół zmierzył wiek warstw ziemi, w których zostały zakopane, za pomocą datowania scyntylacyjnego.

Ziarna skał z czasem pochłaniają naturalną radioaktywność ze środowiska, ładując się zasadniczo jak małe baterie, powiedział profesor Dowler.

Tę radioaktywność można uwolnić i zmierzyć poprzez ogrzewanie ziaren i analizę emitowanego światła.

Rozmiar dwóch kłód, z których mniejsza ma około 1,5 metra, wskazuje, że ktokolwiek je połączył, budował coś dużego.

Zespół twierdzi, że jest mało prawdopodobne, aby była to chata lub stałe miejsce zamieszkania, ale może stanowić część platformy schronienia.

„Mogłaby to być konstrukcja przypominająca miejsce do siedzenia nad rzeką i łowienia ryb” – stwierdził profesor Dowler.

„Ale trudno powiedzieć, jakiego rodzaju [complete] Struktura mogła być.”

Nie jest również jasne, jaki gatunek starożytnego człowieka – lub ludzi – je zbudował.

W tym miejscu nie odnaleziono jeszcze żadnych kości.

„To mogło być Homo sapiens „Nie odkryliśmy jeszcze skamieniałości z tamtej epoki” – powiedział profesor Dowler.

„Ale to może być innego rodzaju – człowiek wyprostowany Lub Homo naledi „W tamtym czasie w Republice Południowej Afryki żyło wiele gatunków ludzi”.

Drewniane artefakty przewieziono do Wielkiej Brytanii w celu analizy i konserwacji, gdzie są przechowywane w zbiornikach imitujących zalewanie, które pięknie zachowało je przez ostatnie pół miliona lat. Wkrótce jednak wróci do Zambii, aby wystawiać.

„Mamy nadzieję, że dzięki temu odkryciu wzbogacimy naszą kolekcję i wykorzystamy odkrycia do wzbogacenia interpretacji tradycji stolarskiej Zambii” – powiedziała pani Nkombwe.

Dodała, że ​​kontynuacja prac w wodospadzie Kalambo „może pogłębić naszą wiedzę na temat starożytnych technik stolarskich, rzemiosła i interakcji człowieka ze środowiskiem”.