1 lipca 2014 Ostatni raz ktoś widział narodową reprezentację USA mężczyzn na Mistrzostwach Świata FIFA. Przegrali 2-1 z Belgią w dogrywce w 16. rundzie – wiesz. Prawie osiem lat później panna Chris Vondolovsky i te 14 uratowanych przez Tima Howarda są wciąż nowe. Ta porażka wciąż płonie. Teraz największa arena we wszystkich dyscyplinach sportowych znów obejmuje czerwony, biały i niebieski, a ta drużyna będzie miała więcej oczekiwań niż kiedykolwiek wcześniej.
W środę wieczorem w San Jose w Kostaryce zobaczyłem młodego USMNT, który rezerwował bilety do Kataru. Porażka 2-0 Tam drużyna była niekonsekwentna i walczyła ze zdrowiem przeciwnika. To była bardziej reakcja niż porażenie prądem, co rodzi głupie pytania z powodu złego smaku w ustach graczy i fanów, ale pamiętajmy – dzieci popełniają błędy. Młode zespoły czasami po prostu nie biegają, zwłaszcza w trasie. Być może nie postępowali zgodnie z instrukcjami Dicka, czasami byli powolni, ale na początku były pewne zachęcające momenty. Jak zawsze, w grze w Concacaf nie ma nic innego.
Moment kwalifikacji nadszedł po cyklu kwalifikacyjnym w Stanach Zjednoczonych, gdzie głębokość została poddana próbie czasu ze względu na pożądany harmonogram, który był dość napięty i który dobrze poradził sobie menedżer Greg Berholder. . Od czasu, gdy Weston McKenney został odesłany do domu z powodu problemów poza boiskiem, dopóki nie próbował wymyślić, jak radzić sobie ze wszystkimi kontuzjami, nie było to idealne. Ale wręcz przeciwnie, USMNT, ogólnie rzecz biorąc, wykazuje powrót.
W 14 meczach tylko dwóch graczy, Anthony Robinson i Tyler Adams, rozegrało ponad 1000 minut. Tylko dwóch kolejnych, Miles Robinson i Walker Zimmerman, zagrało ponad 800 deblów za środkiem. Tak więc wykonanie tego zadania było prawdziwym wysiłkiem zespołowym, który podniósł nastrój kolejnego człowieka i sprawił, że gracz przyspieszył zespół i upewnił się, że dotrzyma tego momentu.
„To zdecydowanie kolejka górska” – powiedział Christian Pulisic po meczu dla CBS Sports. „Nigdy nie było łatwiej zejść na dół i zagrać w tych kongijskich krajach. Wiemy o tym. Walczyliśmy z większością. Pod koniec dnia byliśmy w pierwszej trójce.
Poprzez wzloty i upadki, dobre i złe wyniki, zespół na nowo odkrył swoją pozycję pod Perholderem i osiągnął to, co zamierzał zrobić. Naprawdę kwalifikacja do 2022 to sequel do 2021, czyli czasu, w którym to pokolenie graczy zawładnęło. Tego lata zdobyli nie tylko Ligę Narodów, ale także Złoty Puchar. Teraz rok 2022 jest okazją do pokazania światu, że amerykańscy chłopcy też potrafią grać. Udało im się to osiągnąć, gdy odbyło się 14 ciężkich meczów i 1260 minut bez kwalifikacji, kiedy gra nie zawsze była ładna, ale było serce i determinacja, aby pocieszyć fanów, którzy byli złamani, widząc to tak długo. Zanim.
Niech ten mecz Cię nie zmyli – ten zespół był lepszy niż zły i był o wiele lepszy niż to, co widzieliśmy w cyklu 2018. USMNT nigdy nie miał takiego talentu, a ci młodzi ludzie nigdy nie zrezygnowali z tego, co robili, nosząc te kolory. Wygrali połowę swoich meczów, tracąc zaledwie 10 bramek w 14 meczach i zdobywając średnio 1,7 punktu na mecz po zdobyciu zaledwie 1,2 w cyklu 2018. A co najważniejsze, jest to najmłodszy USMNT w historii kwalifikacji – średnio 23 lata, 302 dni i zrobili to, czego zespół nie mógł zrobić w poprzednim cyklu.
Fani ucierpieli w wyniku incydentu w 2017 roku. Dziś wieczorem leczenie zaczyna się od jaśniejszej przyszłości.
