Jan Kramers
W 1996 r. archeolog Ali A. Barakat prowadził prace terenowe na egipskiej pustyni i znalazł niezwykły błyszczący czarny kamyk, znany obecnie jako Kamień Hypatii (od Hypatii z Aleksandrii). Badania prowadzone w ciągu ostatnich kilku lat wskazują, że kamień pochodzi od istot pozaziemskich. Według ostatni artykuł Opublikowane w czasopiśmie Icarus ciało ojca kamienia prawdopodobnie narodziło się w następstwie rzadkiej eksplozji supernowej typu I.
Kamień Hypatia został znaleziony w obszarze na południowy zachód od Egiptu, znanym jako Libijskie Szkło Pustyni, które powstało w wyniku ekstremalnego nagrzania powierzchni i najprawdopodobniej jest meteorytem. Kamień Hypatii mógł również pochodzić z tego zderzenia, chociaż ostatnie dowody sugerują, że kometa mogła być głównym ciałem.
Jan Kramers z Uniwersytetu w Johannesburgu wraz z kilkoma kolegami badał kamień Hypatia od wielu lat. Kramers porównał wewnętrzną strukturę kamienia Hypatii do kruchego ciasta owocowego: słabo wymieszanej pasty, która stanowi większość kamyka (mieszane matryce), z ziarnami mineralnymi nieodłącznie związanymi z wtrąceniami kamienia reprezentującymi wiśnie i orzechy. Porównał materiały wtórne w pęknięciach kamienia do mąki, która posypała pęknięcia w cieście owocowym.
W 2013 roku Kramers i współpracownicy opublikowali swoje odkrycia Analiza chemiczna Co dostarczyło mocnych dowodów na to, że kamień jest częścią komety. Ta analiza była zaskakującą propozycją, ponieważ większość fragmentów komet znalezionych na Ziemi to mikroskopijne cząstki pyłu w górnych warstwach atmosfery lub zakopane w lodzie Antarktydy. Hipoteza komety wyjaśnia obecność mikroskopijnych diamentów w kamieniu, które prawdopodobnie powstały podczas uderzenia, gdy kometa wybuchła nad Egiptem około 28,5 miliona lat temu. (Być może obecność tych maleńkich diamentów jest powodem, dla którego kamień mógł dotrzeć do ziemi bez rozpadu)
Jednak prace innych zespołów badawczych z 2015 roku na podstawie analiz gazów szlachetnych i sondy jądrowej wykluczyły obecność komety lub meteorytu jako źródła kamienia. Matryca mineralna nie przypomina składu znanych meteorytów: zawiera na przykład ogromną ilość węgla i niewielką ilość krzemu. Więc jeśli nie pochodził z Ziemi, co nie jest typowe dla fragmentu komety lub meteorytu, skąd się wziął?
Romano Serra
Kramer i inni Analiza mikrometali 2018 wykazali, że matryca zawiera również wysokie stężenie węglowodorów poliaromatycznych (WWA) – głównego składnika pyłu międzygwiazdowego – oraz mikroskopijnych diamentów. Ziarno składa się z glinu, jodu srebra, fosforku, węglika krzemu, a także związku niklowo-fosforowego z bardzo małą ilością żelaza. Te ostatnie to pierwiastki, które zwykle tworzą większość planet skalistych. Na tej podstawie Kramers i jego koledzy zasugerowali, że kamień Hypatia zawierał materiał, który był obecny w kosmosie przed uformowaniem się naszego Układu Słonecznego.