W przypadku tego połączenia zamiejscowego nie ma opcji *69.
Nowo odkryty, ale wciąż tajemniczy sygnał radiowy pochodzący z odległych zakątków kosmosu, powtarzający się co godzinę, wprawia naukowców w zakłopotanie.
Zespół odkrywców szczerze stwierdził, że było to „niepodobne do niczego, co astronomowie widzieli wcześniej”. Zdaniem badaczy Manishy Kalb i Emila Linka.
„Nie jesteśmy w stanie do końca wyjaśnić, co się tutaj dzieje”.
Całkowity czas transmisji tego sygnału wyniósł 53,8 minuty. To „zdecydowanie najdłuższy” utwór, jaki kiedykolwiek zarejestrowano.
Według ich danych pochodzi z odległości 4,85 kiloparseka. Niedawno opublikowane w Nature Astronomy.
Biorąc pod uwagę, że normalna orbita wynosi 300 73 501 441 011 mil, źródło znajduje się bardzo daleko od Ziemi.
Niezwykle powtarzalna prędkość rozbłysków światła pojawia się w formie „migania” w serii różnych impulsów na pobliskim zegarze. Wynoszą one od 370 milisekund do 50 sekund w czasie rzeczywistym, niektóre są długie i jasne, a inne szybkie i słabe.
Niestety dla moich fanów Przebojowa powieść doczekała się ekranizacji serialu Netflixa „Problem trzech ciał” Tam, gdzie wszechświat „mruga” do świata nadprzyrodzonego poprzez nocny sygnał, ten scenariusz jest bliższy Ziemi.
„To prawdopodobnie bardzo niezwykła gwiazda neutronowa” – dodali Caleb i Link i nie mogą wykluczyć innych możliwości.
„Podobne wzorce zaobserwowano w gwiazdach neutronowych, ale nasza obecna wiedza na temat gwiazd neutronowych sugeruje, że nie powinny one mieć tak długiego okresu”.
Sygnał został po raz pierwszy znaleziony przez teleskop ASKAP J1935+2148 — liczby odzwierciedlają lokalizację, na którą wskazuje w przestrzeni — podczas poszukiwania promieni gamma i impulsów szybkiego rozbłysku radiowego.
„Nie wiemy, jak długo ASKAP J1935+2148 emituje sygnały radiowe, ponieważ badania radioastronomiczne zazwyczaj nie szukają obiektów o długich okresach czasu”.
Jeśli nie jest to gwiazda neutronowa, znaki wskazują na białego karła – „węgiel wielkości Ziemi po wypalonej gwieździe, która wyczerpała swoje paliwo” – jako drugie najbardziej prawdopodobne źródło.
Może także stanowić część układu, w którym gwiazda neutronowa lub gwiazda z białego obłoku krąży wokół innej gwiazdy, której nie widać.
„Ten obiekt może skłonić nas do ponownego rozważenia naszego trwającego od kilkudziesięciu lat zrozumienia gwiazd neutronowych i białych karłów, zwłaszcza tego, w jaki sposób emitują fale radiowe i jak wyglądają ich gromady w naszej galaktyce”.