Uricha Lawsona
Mam romantyczny związek ze Street Fighterem, odkąd skończyłem 13 lat.
Był początek marca 1991 roku. Wraz z moim chłopakiem świętowaliśmy jego 14. urodziny w Santa Cruz w Kalifornii, spędzając jak najwięcej weekendu na deptaku. Jego matka wręczyła nam po 20 dolarów na rozmieniarkę, a my byliśmy zdeterminowani, aby rozbudować naszą siedzibę tak daleko, jak to tylko możliwe.
Brawlery przewijają się jak Wojownicze Żółwie Ninja I Ostateczna walka To była nasza ulubiona gra. Uwielbialiśmy też walczyć z czymś, co uważam za pierwszą prawdziwą bijatykę bez guzików. robotron– Wzór, podwójny joystick mistrz karate.
Kiedy natrafimy na plik Street Fighter II: Globalny wojownik Taksówka stojąca na środku pasa, zatrzymaliśmy się jak wryci. Wszystko w nim, od sześciu przycisków na gracza po duszki i duże dynamiczne tła, wydawało się za duże dla naszych nastoletnich mózgów.
Kiedy tak staliśmy, zaintrygowani i trochę onieśmieleni maszyną, podszedł kierownik piętra z kilkoma gośćmi. Zwrócił się do swoich gości i powiedział: „Właśnie zaczęliśmy tę grę. Myślę, że będzie duża”. O tak.
Street Fighter II To było widoczne. Ta pojedyncza gra ustawiłaby się na środku podłogi w rzędach, z liniami biegnącymi za każdą, a ludzie czekali, aby położyć swoją ćwierćdolarówkę na szkle, aby „zdobyć następną”. Wyglądało na to, że wszyscy w to grali, a kiedy trafiło do portów konsoli domowej (byliśmy graczami SNES), wydawało się to o wiele zdrowsze.
Z czasem hype ucichł. Wyjechałem na studia, ożeniłem się, założyłem rodzinę i karierę, straciłem kontakt z przyjaciółmi, z którymi grałem. Arkady są w większości martwe lub stają się skorupami dawnego siebie. Ale nigdy nie straciłem miłości do Street Fightera, nawet jeśli spędzałem z nim czas głównie w MAME.
Autor, około 2022 roku, przed placem zabaw, na którym bawił się po raz pierwszy uliczny wojownik W 1991. Nie to samo, ale jednak!
Kyriana Lawsona
Po prawie dwóch dekadach utraty tego silnego przywiązania do gier walki, ożywiło to moje zainteresowanie. odebrałem Uliczny wojownik 4Potem zrobiłem się trochę poważny Uliczny wojownik 5 gracz. Grałem online, lokalnie z przyjaciółmi i od czasu do czasu zacząłem podróżować, aby rywalizować.
Sprzedałem większość swoich automatów do gry w pinball (kiedyś mysz arkadowa, zawsze mysz arkadowa) i zacząłem kolekcjonować japońskie automaty do gier typu „candy cabinet”. Mam teraz cztery Sega Astro Towns, dwa Taito Vewlixy, Konami Windy i Neo Candy 29, z których większość jest przeznaczona do gier walki. Zacząłem grać w tytuły, za którymi tęskniłem podczas nieobecności, jak np Street Fighter III: Trzecie uderzenie. Moi przyjaciele i ja nadal gramy w nasz ulubiony smak Street Fighter II Również, superturbo (lub jak to nazywamy, ulica).
Wieloletni zawodnik bijatyk, komentator, a teraz głos w grze Uliczny wojownik 6 James Chen zapala znak pokoju w moim garażu w 2023 roku.
Uricha Lawsona
Szósty raz to urok
Z wiekiem odkrywam, że uwielbiam dzielić się swoimi hobby tak samo, jak czerpać z nich przyjemność. Gry walki to nie tylko zabawa i oglądanie; Są częścią tętniącej życiem i różnorodnej społeczności. Chcę, aby więcej osób mogło się nim cieszyć.
Mają też reputację bardziej wyrafinowanych teraz niż byli Street Fighter II Dni – mogą być bardzo onieśmielające i trudne do nauczenia. Nikt nie chce kupować nowej gry i czuć, że jedyne, co można zrobić, to wskoczyć do sieci i zostać zniszczonym przez kogoś, kto gra od lat.
wchodzi Uliczny wojownik 6.
