Po raz pierwszy od ponad sześciu miesięcy SpaceX ułożył w stos dwie stopnie rakietowe statku kosmicznego nowej generacji, tworząc największy i najpotężniejszy w pełni zmontowany pojazd nośny w historii.
To nie pierwszy raz. SpaceX przeprowadziło jeszcze trzy dema Starship: raz w sierpniu 2021 i ponownie w lutym i marcu 2022. Ale na początku tego roku SpaceX (lub przynajmniej CEO Elon Musk) zdecydował się porzucić górny etap prototypów Starship i Super Heavy, które wspierały wszystkie trzy poprzednie testy i, w pewnym momencie, zostały uznane za kandydatów do pierwszej próby startu rakiety na orbitę. Booster 4 i Ship 20 zostaną wysłane na emeryturę do czerwca 2022 roku.
W tym czasie SpaceX po raz pierwszy rozpoczął testowanie nowych faworytów do orbitalnego startu statku kosmicznego: Super Heavy Booster 7 (B7) i Starship 24 (S24). Prawie sześć miesięcy po tym pracowitym okresie testowania oba modele osiągnęły ostatnio punkt, w którym SpaceX był wystarczająco pewny swoich postępów, aby połączyć je w najtrudniejszej do tej pory fazie testowania statków kosmicznych.
Po nieudanej próbie o świcie 11 października, technicy SpaceX odkryli tajemnicze załamania w krytycznej infrastrukturze na (prawie) pierwszej orbitalnej wyrzutni statku kosmicznego w Boca Chica w Teksasie. W ramach gry rydwan po koniu przez CEO Elona Muska, w której SpaceX całkowicie usunęło wszystkie nowoczesne modele superciężkich i statków kosmicznych w pełen nadziei Aby pewnego dnia móc odbierać z powietrza stopnie rakietowe wielkości budynku, firma zbudowała 145-metrową wieżę startową i wyposażyła ją w trzy gigantyczne roboty. Dwa z tych ramion są identyczne i połączone ze sobą, tworząc rodzaj pazura, który pewnego dnia może zbliżyć się do latających rakiet, aby zapobiec konieczności lądowania nóg. Prostsze trzecie ramię wsuwa się i wysuwa, aby połączyć górny stopień statku kosmicznego z zasilaniem wyrzutni, paliwem i gazem.
„Pałeczki”, jak są one znane, mają inny, ważniejszy cel: montaż rakiet statku kosmicznego na wyrzutni. Dzięki silnemu połączeniu z wieżą z fundamentem zatopionym głęboko w mokradłach Boca Chica i konstrukcji, która ignoruje wiszący hak lub przyrząd do zawieszania gigantycznych ramion, są mniej wrażliwe na wiatr niż masywny dźwig, który w innym przypadku byłby wymagany do ustawienia statku góra superciężkiego. W odległości rzutu kamieniem od Zatoki Meksykańskiej burze i silne wiatry nie są rzadkością.
Przed zachodem słońca 11 października SpaceX miał więcej szczęścia w swojej trzeciej próbie i był w stanie wsunąć wysięgniki na miejsce pod 24. Waży 100 ton lub więcej (około 220 000 funtów) i ma dziewięć metrów (około 30 stóp) szerokości i około Statek kosmiczny o długości 50 m (~165 stóp) został powoli podniesiony około 80 m (~250 stóp) nad ziemię, przetłumaczony na Booster 7 i obniżony na 69 m wysokości (~225 stóp) pierwszego stopnia. Po około dwóch kolejnych godzinach automatycznego dostrajania ich pozycji, oba stopnie statku kosmicznego zostały ostatecznie połączone. Z ramionami nadal przymocowanymi do statku 24, pracownicy SpaceX byli w stanie zbliżyć się do rakiety i przygotować się do przyłączenia pępowiny wahacza do statku kosmicznego.
Odkąd rozpoczęły testy kwalifikacyjne w kwietniu i maju 2022 r., Booster 7 i Ship 24 przeszły kilka testów odporności na chłodziwo, osiem „pierwszych obrotów” dla niektórych lub wszystkich swoich silników Raptor i kilka statycznych pożarów dla tych samych silników. najnowsze osiągnięcia, Statek 24 zapalił wszystkie 6 RaptorówAle po pozornie udanym teście z 8 września nastąpił ponad miesiąc widocznych poprawek. Booster 7 w końcu zakończył stały ogień zapalony Zdobył siedem z 33 silników Raptor Dostarczenie wyobrażenia o tym, ile SpaceX jeszcze musi przejść, aby ukończyć test Super Heavy.
Według dyrektora generalnego Elona Muska, Booster 7 i Ship 24 spróbują pierwszej pełnej próby generalnej Starship (WDR), gdy wszystko będzie dobrze. Prototypy będą jednocześnie ładowane około 5000 ton (~11 milionów funtów) ciekłego tlenu i metanu, a następnie zasilane przez odliczanie do startu. Rozstaw tuż przed zapłonem i startem, WDR ma być mniej więcej identyczny z próbą startu.
Jeśli eksperyment szkoleniowy w skafandrze pójdzie zgodnie z planem, SpaceX spróbuje jednocześnie zapalić wszystkie 33 silniki Raptor zainstalowane na Super Heavy B7, co czyni go najpotężniejszą rakietą płynną, jaką kiedykolwiek testowano. Nawet jeśli wszystkie 33 silniki nie osiągnęłyby więcej niż 60% ich maksymalnego ciągu 230 ton (~510 000 lbf), prawdopodobnie pobiłoby to rekord radzieckiego pocisku N-1 wynoszący 4500 ton ciągu (~10 mln lbf) na powierzchni morze. Będzie to również najmocniej zapalany silnik rakietowy w jednym pojeździe. SpaceX przepchnie kopertę przez kilka działań, a sukces nie jest gwarantowany.
Nie jest jasne, czy SpaceX natychmiast podejmie próbę pełnej próby, czy 33-silnikowej strzelaniny statycznej. Opierając się na historii testów Ship 24 i Booster 7, byłoby odejściem od normy, gdyby firma nie przechodziła powoli do obu głównych kamieni milowych z mniejszymi testami w międzyczasie. Przynajmniej, zakładając, że test WDR zakończy się bez większego problemu, możliwe jest, że SpaceX spróbuje co najmniej jednego lub więcej tymczasowych pożarów statycznych przy użyciu mniej niż 33 silników przed przystąpieniem do pierwszego pełnego testu.
Jeśli obie fazy (pełne uruchomienie WDR i 33 dyski statyczne) zakończą się bez większego problemu, istnieje możliwość, że SpaceX przejdzie bezpośrednio do przygotowań do Pierwsza próba startu statku kosmicznego na orbitę bez demontażu pocisku. W najbardziej prawdopodobnym scenariuszu, że niektóre Pojawiają się problemy i niektóre Wymagane naprawy, tor będzie bardziej kręty, ale nadal powinien zakończyć się próbą startu na orbitę pod koniec tego roku lub na początku przyszłego.
