Ponad 47 milionów lat temu olbrzymie mięsożerne mrówki wędrowały po dnie prehistorycznych lasów Ameryki Północnej w poszukiwaniu zdobyczy.
„Olbrzym” też nie jest przesadą. Niektóre ze starożytnych kolonii, które żyły w obecnym stanie Wyoming, były rządzone przez królowe wielkości kolibrów.
To nie są nawet największe mrówki, jakie kiedykolwiek stąpały po ziemi. Największa znana królowa mrówek, jaka kiedykolwiek żyła, była jej krewną, która została znaleziona w formie kopalnej w Niemczech. Miał masę ciała strzyżyka, ponad 5 cm długości i rozpiętość skrzydeł sięgającą 16 cm. Uważa się, że jej armia robotników polowała cokolwiek depcze im po piętachprawdopodobnie obejmując jaszczurki, ssaki i ptaki.
Podobnie jak współczesne mrówki, te starożytne owady były prawdopodobnie ektotermiczne, co oznacza, że walczyły o przetrwanie bez znacznej ilości ciepła w swoim środowisku. To, jak niska temperatura spadnie, zanim przestaną się rozwijać, zależy w dużej mierze od wielkości ciała.
Podczas gdy zwierzęta, które mogą dostosować swoją temperaturę, tolerują chłodniejsze klimaty, zwiększając swoją masę i zmniejszając skórę, zwierzęta, które muszą absorbować ciepło ze swojego otoczenia Lepiej sprawdza się przy większym obszarze i mniejszą objętość. Obecnie większe królowe mrówek znajdują się na przykład w pobliżu tropików.
Jak więc starożytne gigantyczne mrówki przeszły przez zimny most lądowy Beringa, który kiedyś łączył Rosję z Alaską, aby dostać się z Europy do Wyoming?
w 2011, Naukowcy zasugerowali Że ten umiarkowany lądowy most zawierał kiedyś kontrolowaną przez klimat „bramę”. Podczas krótkich okresów globalnego ocieplenia ta brama może być otwarta, aby umożliwić zimnokrwistym stworzeniom, takim jak mrówki, wygodne przejście z jednego kontynentu na drugi.
Nowo odkryta skamielina starożytnej królowej mrówek komplikuje teraz tę hipotezę.
Należy również do tego samego rodzaju co olbrzymia mrówka znaleziona w Wyoming i Niemczech tytanomerma.
Ale ta została znaleziona w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie – pierwsza tego rodzaju skamielina znaleziona w tak zimnym klimacie.
Naukowcy nie mogą być pewni jego wielkości ze względu na jego spłaszczony charakter, ale istnieje szansa, że może być tak duży, jak jego odpowiednik z Wyoming.
„Jeśli był to mniejszy gatunek, czy przystosował się do tego chłodniejszego regionu klimatycznego poprzez zmniejszenie rozmiaru i czy gigantyczny gatunek został wykluczony, jak przewidywaliśmy w 2011 roku?” cuda Paleontolog Bruce Archibald z Simon Fraser University (SFU).
„A może były ogromne, a nasz pomysł na klimatyczną tolerancję gigantycznych mrówek i sposób, w jaki przekroczyły biegun północny, był błędny?”
kanadyjski tytanomerma Nie jest w dobrym stanie, co oznacza, że nie można jej przypisać do konkretnego gatunku, ale jest zbliżona wiekowo do innych tego typu skamielin znalezionych w Europie i Wyoming.
W zależności od tego, jak został skompresowany, organizm mógł pierwotnie mieć 3 lub 5 centymetrów długości.
Krótsze szacunki sprawiłyby, że byłby o 65 procent mniejszy niż jego odpowiednik w Wyoming, co potwierdza pogląd, że gigantyczne mrówki wymagają gorącego klimatu i mogą być dozwolone tylko przez bramę klimatyczną Bering Earth Bridge w okresie globalnego ocieplenia.
Większy pomiar wskazuje, że te starożytne mrówki miały większą tolerancję na zimno, niż myśleliśmy, i mogły w każdej chwili przejść przez most lądowy.
Jedynym sposobem na rozróżnienie tych scenariuszy jest znalezienie większej liczby skamielin.
„Czy nasze myśli o tytanomerma Ekologia, a więc dla tego starożytnego rozproszenia życia, czy potrzebuje przeglądu? ” pyta Archibald.
„Na razie pozostaje to tajemnicą”.
Badanie zostało opublikowane w kanadyjski entomolog.