TPodczas ekscytującego i ekscytującego pierwszego seta, który byłby ostatnim singlem w jej karierze, Serena Williams Wpatrując się w świat nr 2, Annette Kontaveit, odpowiedziała na swoje wyzwanie imponującym występem w środę.
W drugim secie ledwo się trzymała. Kiedy obroniła break point 1-3 słodkim asem, uniosła ręce do nieba, zła, że nie mogła znaleźć tego strzału za każdym razem, gdy zaserwowała.
Gdyby to była jakakolwiek inna 40-letnia dziewczyna, z rocznym zwolnieniem z rdzy i nerwami po ostatnim wydarzeniu, takich braków można by się spodziewać. Ale to jest Serena Williams. Nie tylko przestrzegała standardów stratosferycznych, ale zrobiła to w pełni podczas szalonej drugiej nocy swojego pobytu na stadionie Arthura Ashe. Pokonując Kontaveit 7-6 (7-4) 2-6, 6-2, odłożyła swoją singlową emeryturę na co najmniej jeszcze jedną rundę, tworząc kolejny legendarny moment w pełnej ich karierze.
po festiwalu Jej zwycięstwo w rundzie otwarcia, z uroczystością w sądzie i przemówieniem Billie Jean King, druga runda wydawała się inna. Tłum był znacznie cichszy, nie tylko na pożegnanie, Williams skupił się na laserze. Została natychmiast zamknięta podczas intensywnego pierwszego seta, jednego wypełnionego wysokiej jakości strzałami od obu, ale zdominowanego przez serwis Williamsa – wciąż najlepszy w tym. Pod presją zakończyłem tie-break, jak to robiłem wiele razy w ciągu ostatnich lat, z podaniem bez odbicia i asem.
Trzeba przyznać, że Kontaveit zagrała nienagannie drugi set, eliminując zwycięzców z obu stron i całując serię, ale Williams odpowiedziała po prostu podnosząc swój poziom i bardzo dobrze zarządzając meczem. W meczach finałowych całkowicie przejęła kontrolę nad linią podstawową i wyeliminowała serwis Kontaveit.
To niezwykłe osiągnięcie, biorąc pod uwagę jego ograniczenia. Jej pierwsza wysyłka była niesamowita, ale w pierwszym zestawie osiągnęła średnią zaledwie 99 mil na godzinę — w zeszłym roku nie służyła zbytnio pod presją, więc początkowo była bardzo ostrożna, priorytetowo stawiając dokładność i procent nad mocą.
Jej ruch, który historycznie był jednym z jej największych atutów, wyraźnie osłabł, ale wciąż znalazła wyjście z głębokiego biegu 19 uderzeń w trzecim secie, kiedy najbardziej tego potrzebowała. Pomimo braku sylwetki meczowej, była kamieniem w decydujących momentach.
W ciągu dwóch godzin i 27 minut zagrała wszystkie hity przynajmniej jeszcze raz: asy i zacięte zwycięzcy, które trzymała za ważne punkty, ryki i bóle, a jej serce wysadzane diamentowymi rękawami. W połowie trzeciego seta Williams był sfrustrowany elektroniczną komunikacją po drugiej stronie linii i powiedział sędziemu Allison Hughes. Potem wróciła do linii bazowej i skierowała gniew na grę w tenisa.
To było szczególnie niesamowite, biorąc pod uwagę, jak daleko od tego wyglądu wyglądała od czasu swojego powrotu. Williams przegrał w pierwszej rundzie Wimbledonu i był Łatwo odsunięte przez Belindę Bencic w Toronto wtedy Został rozbity 6-4, 6-0 przez Emmę Raducano w Cincinnati.
Ostatnie tygodnie swojej kariery określiła jako bardzo trudne. Williams przybyła tutaj z małą pewnością siebie, ale z ostatnią szansą na zrobienie jakiegokolwiek wrażenia w końcowej fazie swojej kariery i nie ma już żadnych szans na odkupienie. Presja mogła być duszna, ale ona, jak to robiła wiele razy, stanęła na wysokości zadania.
Jej sukces wynikał z postrzegania tego turnieju jako nagrody, a nie ciężaru, jakim mógł być. „Mam duży czerwony X na plecach, odkąd wygrałam US Open w 1999 roku” – powiedziała. „Była tam przez całą moją karierę, ponieważ wygrałem swój pierwszy major na początku kariery. Ale tutaj jest inaczej. Czuję, że już wygrałem”.
Zakończyła mecz potężnym bekhendem, w finale zerwała Kontaveit i przypieczętowała zwycięstwo zwycięskim bekhendem.
Była zawodniczka Mary Jo Fernandez udzieliła wywiadu na korcie i sama jej obecność była przypomnieniem absurdalnej długowieczności Williamsa. Fernandez ma 51 lat i jest na emeryturze od 22, ale ona i Williams byli rywalami w 1999 roku. Zapytałem Williams, czy była zaskoczona swoim poziomem na boisku, z chichotem i intensywnym spojrzeniem. – Jestem tylko Sereną – powiedziała.
W czwartek wieczorem Williams miała wrócić do tego samego miejsca, w tym samym czasie, wraz ze swoją siostrą Venus, aby po raz ostatni rywalizować razem w deblu, spektakl, który może być jeszcze bardziej emocjonalny i atrakcyjny niż single.
Następnie w piątek zmierzy się z Australijczykiem Ają Tomljanovic. Może to być noc, w której w końcu się pożegnasz lub kolejny krok w ostatnim legendarnym biegu. Niezależnie od tego, w środowy wieczór dałem światu przynajmniej jeden finałowy pokaz niezapomnianej sceny Sereny Williams w pełnym toku.
