Rozwijający się klub kierowany przez Xi i Putina, mający na celu konfrontację ze Stanami Zjednoczonymi, dodaje członka zdecydowanie prorosyjskiego

Hongkong
CNN
—

Klub krajów euroazjatyckich, na którego czele stoją Chiny i Rosja, mający na celu realizację wizji swoich przywódców Alternatywny porządek świata W tym tygodniu ma się ponownie rozszerzyć – tym razem po dołączeniu potężnego rosyjskiego sojusznika, który go publicznie wspiera Wojna Moskwy z Ukrainą.

Oczekiwane przyjęcie Białorusi do Szanghajskiej Organizacji Współpracy podczas jej dorocznego szczytu przywódców w Astanie w Kazachstanie jest kolejnym impulsem Pekinu i Moskwy do przekształcenia tej grupy – z regionalnego bloku bezpieczeństwa w geopolityczną przeciwwagę dla zachodnich instytucji pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych i ich krajów sojusznicy.

Białoruś, która pomogła Rosji w rozpoczęciu inwazji na Ukrainę w 2022 roku, stanie się kolejnym, po Iranie, państwem autorytarnym, które dołączy do klubu. Zostań pełnoprawnym członkiem ostatni rok.

Chiński przywódca Xi Jinping i prezydent Rosji Władimir Putin przybyli do Astany na rozpoczynający się w środę szczyt i będzie to ich pierwsze spotkanie od tygodni. Drugie spotkanie Jednak w tym roku premier Indii Narendra Modi, przywódca największej demokracji na świecie, zdecydował się nie uczestniczyć w tym wydarzeniu, sygnalizując zaniepokojenie niektórych członków co do kierunku, w jakim zmierza SzOW.

Założona w 2001 roku przez Chiny, Rosję, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan w celu zwalczania terroryzmu i wzmacniania bezpieczeństwa granic, SCO rozrosła się w ostatnich latach zgodnie ze wspólnymi ambicjami Pekinu i Moskwy, aby przeciwstawić się temu, co uważają za „hegemonię” Stanów Zjednoczonych i przekształcić porządek międzynarodowy na swoją korzyść.

W 2017 r. blok był świadkiem pierwszego rozszerzenia, które powitało Indie i Pakistan. Po dodaniu Białorusi blok będzie liczył 10 członków reprezentujących ponad 40% ludności świata i około jedną czwartą światowej gospodarki. Obejmuje także dwa państwa obserwatorów, Afganistan i Mongolię, oraz kilkunastu „partnerów dialogu” od Birmy po Turcję i kraje arabskie.

Ekspansja Szanghajskiej Organizacji Współpracy następuje po kolejnym bloku pod przewodnictwem Chin, Rosji i grupy BRICS składającej się z głównych gospodarek wschodzących. Jej liczba wzrosła ponad dwukrotnie W zeszłym roku znacznie rozszerzył swój globalny zasięg.

Wraz ze wzrostem obecności międzynarodowej i znaczenia gospodarczego SCO na arenie międzynarodowej, wzrosły także jego ambicje geopolityczne.

Oczekiwana akceptacja Białorusi, która graniczy z Unią Europejską, „naprawdę podkreśla, jak zmieniła się misja SCO w ciągu ostatnich kilku lat” – powiedziała Eva Siewert, ekspert ds. chińskiej polityki zagranicznej w Mercator Institute for China Studies (MERX) w Berlinie .

„W przeciwieństwie do Iranu, przystąpienie Białorusi do Unii Europejskiej nie przynosi zbyt wiele współpracy gospodarczej ani w zakresie bezpieczeństwa, dlatego twierdzę, że jest to raczej ruch geopolityczny”.

Gdy Rosja wkracza w trzeci rok swojej brutalnej wojny z Ukrainą, Szanghajska Organizacja Współpracy stała się dla Putina kluczową drogą dyplomatyczną, a także platformą pokazującą, że nie jest on izolowany na szczeblu międzynarodowym. W miarę pogarszania się stosunków Chin ze Stanami Zjednoczonymi Pekin jest obecnie mniej zaniepokojony piętnowaniem SCO jako organizacji antyzachodniej – przekonanie to pogłębiło się po przyjęciu Iranu, mówi Siewert.

„Chcą, aby SzOW była postrzegana jako główny blok, którego nie można już dłużej ignorować. Dołączając wszystkie te kraje, Chiny i Rosja chcą pokazać, że mają wielu zwolenników swojego światopoglądu” – powiedziała.

W tym wspólnym światopoglądzie w Eurazji nie ma miejsca na Stany Zjednoczone.

W wywiad W zeszłym miesiącu Putin i wyżsi urzędnicy Departamentu Stanu przedstawili przyszłościową wizję „nowego systemu dwustronnych i wielostronnych gwarancji zbiorowego bezpieczeństwa w Eurazji” z pomocą istniejących organizacji, takich jak Szanghajska Organizacja Współpracy, oraz długoterminowej cel „stopniowej eliminacji obecności wojskowej mocarstw zewnętrznych w regionie”.

„Podczas mojej ostatniej wizyty w Chinach prezydent Xi Jinping i ja omawialiśmy tę kwestię” – powiedział Putin, który odwiedził Pekin w maju. „Zauważyliśmy, że rosyjska propozycja nie jest sprzeczna, ale raczej uzupełnia i jest zgodna z podstawowymi zasadami Chin Globalna Inicjatywa Bezpieczeństwa.”

Tarcie i niepokój

Bates Gill, starszy pracownik Krajowego Biura Badań Azjatyckich, powiedziała, że ​​ta wszechstronna wizja alternatywnych przyszłości będzie „kluczowym przesłaniem” dla Chin i Rosji wychodzącym ze szczytu SCO.

Ale członkostwo Białorusi stwarza także duże znaki zapytania, które nadal będą wisieć nad organizacją, powiedział Gill.

„Stwarza to wszelkiego rodzaju nowe problemy i pytania dotyczące reputacji, legitymacji i mandatu organizacji, biorąc pod uwagę charakter białoruskiego reżimu i jego poparcie dla rażącego naruszenia prawa międzynarodowego przez Rosję i inwazji na Ukrainę” – stwierdził.

„Bez wątpienia SCO może tolerować reżimy autorytarne, ale aby wypełnić mandat organizacji, dywersyfikuje i osłabia jej pierwotne skupienie, które miało być skupione na Azji Środkowej”.

Ekspansja bloku nie przebiegała bez tarć – zwłaszcza po przyłączeniu się zaciekłych rywali Indii i Pakistanu – podczas gdy napięcia między Pekinem a New Delhi również wzrosły w ostatnich latach w następstwie krwawych starć na spornej granicy w Himalajach.

Coraz bardziej antyzachodnia orientacja grupy w następstwie objęcia przez nią Iranu, a obecnie Białorusi, wzbudziła obawy wśród członków, którzy chcą utrzymać dobre stosunki z Zachodem, w tym z byłymi państwami radzieckimi w Azji Środkowej.

„W pewnym sensie stawia to kraje Azji Środkowej w bardzo niezręcznej sytuacji” – mówi Gill. „Poszukują czegoś, co lubią nazywać dyplomacją wielotorową. Nie chcą angażować się w współpracę tylko z jedną wielką potęgą, taką jak Rosja czy Chiny”.

Gill, który w kwietniu i maju odwiedził Azję Środkową, stwierdził, że w stolicach regionalnych panuje niepewność co do przyszłości Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

Wydaje się, że Indie również straciły zainteresowanie. W zeszłym roku była wirtualną gospodarzem szczytu – co było wyciszonym rozwiązaniem, które pozwoliło Modiemu uniknąć obrazu witania Putina i Xi w New Delhi w związku z dążeniem do zacieśnienia więzi ze Stanami Zjednoczonymi.

W tym roku, po objęciu urzędu po raz trzeci z rzędu, indyjski przywódca zdecydował się nie uczestniczyć w szczycie w Astanie – pomimo… O sprawie poinformowały oficjalne rosyjskie media W przyszłym tygodniu odwiedzi Kreml.

„To nam mówi, że nie postrzega on SzOW jako najskuteczniejszego kanału realizacji interesów Indii w tej części świata” – dodał Gill.

Nawet Chiny, główna siła napędowa ekspansji SCO, poszukują bardziej bezpośredniego sposobu nawiązania współpracy z Azją Środkową – bez zaangażowania Rosji.

W zeszłym roku pięciu przywódców regionu zostało ciepło przyjętych na inauguracyjnym szczycie Chiny-Azja Środkowa w chińskim mieście Xi’an, punkcie początkowym starożytnego szlaku handlowego Jedwabnego Szlaku, który ponad ponad 20 lat łączył cesarskie Chiny z cywilizacjami na ich zachodzie. tysiąc lat temu. W marcu w tym samym mieście utworzono stały sekretariat Mechanizmu Chiny-Azja Środkowa.

Choć Chiny i Rosja aspirują do przedstawiania SzOW jako przeciwwagi dla instytucji pod przewodnictwem USA, pozostaje ona blokiem znacznie słabszym i mniej spójnym w porównaniu z organizacjami takimi jak NATO, Unia Europejska czy G7.

„Biorąc pod uwagę rozszerzenie członkostwa o Indie, Pakistan, Iran i Białoruś, organizacja będzie mniej przypominać zaangażowany sojusz lub ugrupowanie, a bardziej rodzaj organizacji ze strategiczną wizją… przedstawiciela tożsamości eurazjatyckiej” – powiedział Gill.

Po szczycie w Astanie Chiny mają objąć na rok rotacyjne przewodnictwo w Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

Siewert, ekspert Fundacji Merex, powiedział, że Pekin będzie pracował nad znalezieniem większej liczby podobieństw między państwami członkowskimi.

„Dla Chin ważne jest, aby SCO nie upadła i aby była postrzegana jako organizacja odnosząca sukcesy. Myślę też, że one również zdają sobie sprawę ze wszystkich trudności, jakie pojawiły się w związku z tymi wszystkimi różnymi ekspansjami” – dodała.

„Jeśli będzie się nadal rozwijać – jeśli Rosja i Chiny będą nadal nalegać na jego rozwój – to myślę, że jego znaczenie regionalne naprawdę spadnie”.