Procesory Intela do komputerów stacjonarnych 14. generacji to niewielkie odświeżenie nawet jak na współczesne standardy – Ars Technica

Nowe generacje procesorów Intel do komputerów stacjonarnych nie zawsze charakteryzują się znaczącymi udoskonaleniami, ponieważ firma zmaga się z nową technologią produkcyjną, która umożliwia duży skok wydajności i efektywności energetycznej. Procesory 12. generacji, o nazwie kodowej Alter Lake, przychodzą na myśl przy każdym większym skoku – zwykle dostajesz kilka szybszych, ale mniej niż ekscytujących iteracji.

Intel oficjalnie wprowadza na rynek swoje procesory do komputerów stacjonarnych 14. generacji, które zdecydowanie należą do grupy przerobionych, rozczarowujących procesorów, nawet w porównaniu z zeszłorocznymi chipami 13. generacji. Dobra wiadomość dla zwracających uwagę na cenę producentów komputerów PC jest taka, że ​​po aktualizacji BIOS-u będą oni nadal współpracować z obecnymi płytami głównymi z serii 600 i 700, a Intel nie wprowadza wraz z nimi nowych płyt głównych. Istnieje wiele istotnych powodów, dla których warto dokonać aktualizacji z systemu 12. generacji do systemu 14. generacji, ale jest to dostępna opcja.

Nawet branding, którego używa tutaj Intel, sugeruje, że procesory to powrót do przeszłości — chipy Meteor Lake nowej generacji do laptopów i wszystkie inne chipy Intela tracą markę generacji i i3/i5/i7/i9 na rzecz „Core” i „Core Ultra”. ” Ostatnim tchnieniem marki 14. generacji jest, jak sam przyznaje Intel, potwierdzenie jej podobieństwa do poprzedzających je chipów 13. generacji (i wcześniejszych chipów 12. generacji).

i9-14900K, i7-14700K i i5-14600K

Aktualizacja 13. generacji, o nazwie kodowej Raptor Lake, wprowadziła drobne, ale znaczące zmiany w architekturze Alder Lake. W chipach z najwyższej półki Intel zwiększył maksymalną liczbę e-rdzeniowych i dodał pamięć podręczną L2 i L3, a także nieznacznie zwiększył prędkość zegara. Budżety mocy są na ogół nieco wyższe. (W przypadku niektórych układów z niższej półki, głównie niepodkręcalnego poziomu i5 i niższych, Intel pozostawił architekturę Alter Lake w nienaruszonym stanie, dodając kilka e-rdzeni i zwiększając taktowanie, ale w rzeczywistości nie zmieniając krzemu.)

Procesory 14. generacji znów mają opóźnienie Raptora – brak dodatkowych e-rdzeni w najwyższej klasie, brak dodatkowej pamięci podręcznej, brak wzrostu oficjalnie obsługiwanych prędkości pamięci i brak wzrostu domyślnych wymagań dotyczących zasilania. Taktowanie podstawowe i turbo wzrastają o 100 lub 200 MHz na rdzeniach P i E, ale to wszystko. Zintegrowany procesor graficzny Intel UHD 770 pozostaje niezmieniony.

Intel regularnie wprowadza nowe procesory do komputerów stacjonarnych: zaczynając od góry. Dziś wprowadza sześć procesorów z możliwością odblokowania i podkręcania: trzy procesory z serii K ze zintegrowanymi procesorami graficznymi i trzy identyczne procesory z serii KF bez procesorów graficznych za 25 dolarów mniej.

Modele i9-14900K i i5-14600K są mniej ekscytujące i łatwiejsze w specyfikacji — mają te same wąskie gardła w zakresie szybkości zegara, co i9-13900K i i5-13600K. (Intel zauważa, że ​​jeszcze bardziej „udoskonalił” proces produkcji chipów Intel 7, ale niezależnie od wprowadzonych ulepszeń, wydajność chipa i zużycie energii nie zmieniły się drastycznie.) i9-14900K osiąga znaczące 6 w indeksie . GHz jest dostępne dzięki funkcji Intel Thermal Velocity Boost, ale w prawdziwym świecie to wciąż tylko niewielka różnica.

I7-14700K daje przynajmniej jedną różnicę sprzętową do przeżucia: dodatkowy klaster rdzeni E zwiększa ich liczbę z ośmiu do 12 (w sumie 20, licząc osiem rdzeni P) i zwiększa pamięć podręczną L2 i odpowiednio L3 procesora. To nie wystarczy, aby pomóc i7 dogonić i9, ale stanowi przekonujący argument za wyborem i7 zamiast i9 w przypadku domowych stacji roboczych obniżających koszty.

Dane dotyczące wydajności Intela unikają porównywania i9-14900K i i5-14600K z ich bezpośrednimi poprzednikami, zwykle decydując się na porównanie ich z flagowym procesorem AMD Ryzen 9 7950X3D (przeważnie, slajdy Intela zawsze pokonują i9-14900K, ale nigdy nie wygrywają. I zwykle nie bardzo). Poprawa generacji na generację jest szczególnie znacząca w przypadku i7-14700K, który według Intela jest 1,14 i 1,63 razy szybszy pod względem zadań od Core i7-12700K. W ciągu ostatnich dwóch lat i7 dodał osiem dodatkowych rdzeni E.

Będziemy musieli poczekać do początków przyszłego roku, aby usłyszeć więcej o tańszych procesorach innych niż K — Intel zwykle ogłasza je w styczniu lub w okolicach targów CES. Nie ma powodu sądzić, że te tanie chipy będą bardziej ekscytujące niż flagowce, ale dodatkowe klastry E-core dla podstawowych procesorów „konia pociągowego” w rodzinach Core i5 i i7 byłyby mile widzianym udoskonaleniem.

Ponieważ te chipy z serii K (oraz ich pozbawione GPU odpowiedniki z serii KF) można podkręcać, warto zwrócić uwagę na dodatkową funkcję, którą Intel dodaje do swojego oprogramowania do przetaktowywania XTU. zaproszony”Pomoc AI”, ponieważ jest rok 2023, a wszystko dodaje myślnik lub dwa do słowa „AI”, ponieważ „wykorzystuje modele AI do oszacowania standardowych ustawień podkręcania komputera”. W chwili pisania tego tekstu Intel twierdzi, że działa tylko z procesorem i9.-14900K i KF – to XTU. Jeśli aplikacja będzie działać ze wszystkimi obecnie obsługiwanymi procesorami, powrót do chipów Core dziewiątej generacji będzie bardzo ekscytujący.

Testujemy nowe chipy i wkrótce opublikujemy nasze wnioski dotyczące wydajności i zużycia energii. Jednak ogólne podsumowanie jest takie, że na razie nie zmieniają one zbytnio obliczeń dla producentów komputerów stacjonarnych, ponieważ nie różnią się one zbytnio od procesorów sprzedanych wczoraj przez Intela.