30 sierpnia w Dallas przywódcy futbolu uniwersyteckiego mieli sfinalizować szczegóły rozszerzonego formatu posezonowego, który ma rozpocząć się w 2024 roku.
W programie znalazły się takie sprawy, jak dystrybucja biletów, zakwaterowanie dla drużyn i inne ważne, ale nudne rzeczy związane z meczami pierwszej rundy na terenie kampusu.
Teraz, po kolejnej fali zmian, które wstrząsnęły atletyczną sceną uczelni, oczekuje się, że spotkanie nabierze innego tonu. Wielu liderów uniwersyteckich twierdzi, że struktura zarządzania WPRyb, model dystrybucji dochodów, a przede wszystkim format play-offów, są gotowe do ponownego zbadania po zmianie dostosowania z zeszłego tygodnia.
Oczekuje się, że zbliżające się rozwiązanie Pac-12 ponownie otworzy debatę wśród komisarzy konferencyjnych na temat 12-drużynowego modelu play-off – decyzja ta zajęła ponad 18 miesięcy. Upadek konferencji Power Five jest bezprecedensowy w erze suplementów, pozostawiając wielu urzędników CFP z własnymi pytaniami, takimi jak…
• Czy komisarz Pac-12 George Klyavkov pojawi się na spotkaniu, a jeśli tak, to jaki wpływ będzie miało jego głosowanie, jeśli liga nie będzie istnieć za 10 miesięcy?
• Jeśli Pac-12 już nie istnieje, w jaki sposób przychody CFP ligi są dzielone między pozostałe dziewięć konferencji FBS, a może tylko między cztery konferencje władzy?
• Gdyby Pac-12 został odbudowany, czy byłby uważany za potężną konferencję i uprawniałby do takich samych dochodów, jakie otrzymują te ligi?
• Wreszcie, z czy bez przebudowanego Pac-12, jak zmieni się format gry?
„Jest za wcześnie, by o tym mówić” – powiedział dyrektor wykonawczy CFP Bill Hancock, który niedawno ogłosił, że przejdzie na emeryturę po sezonie 2024.
Inni są bardziej asertywni.
Komisarz SEC, Greg Sankey, powiedział, że format powinien zostać „ponownie rozważony” w „The Paul Finebaum Show” w zeszłym tygodniu. W wywiadzie dla Yahoo Sports Sankey powiedział, że należy ponownie zbadać trzy aspekty WPRyb: ważony proces decyzyjny, model dystrybucji dochodów i format.
Podczas gdy wielu komisarzy spodziewa się i rozumie, że taka rozmowa powinna się odbyć, nikt nie zgadza się na jakąkolwiek zmianę uzgodnionego formatu 12 zespołów. Format – opisany jako model 6+6 – obejmuje automatyczny dostęp dla 6 najwyżej sklasyfikowanych mistrzów konferencji (6 AQ) oraz duże miejsca dla kolejnych 6 najwyżej sklasyfikowanych drużyn (6 AQ).
„Będziemy walczyć z dostosowaniem. Będziemy temu przeciwni, ale rozumiemy, że on musi przyjść” – powiedział Mike Aresco, komisarz American Athletics Conference, historycznie odnoszących największe sukcesy mistrzostw G-5.
Kilku decydentów WPRyb – rektorów uczelni i komisarzy – rozmawiało z Yahoo Sports, starając się odpowiedzieć na niektóre z dręczących pytań powstałych w wyniku ostatniej fali zmian. I chociaż najbardziej interesująca potencjalna zmiana dotyczy tego kształtu, nie jest to jedyny efekt nieistniejącego lub poważnie zmniejszonego Pac-12.
Podczas ostatnich spotkań przewodniczący SEC zbadali i planują dalsze badanie sprawy CFP, a dyrektorzy lig sportowych mają omówić ten temat podczas dorocznych spotkań w tym tygodniu w Asheville w Północnej Karolinie.
Jako dominująca siła piłkarska w kraju, SEC i jej komisarz odgrywają dużą rolę w izbie CFP. Dotyczy to również Wielkiej Dziesiątki, która stała się pierwszą ligą, która osiągnęła 18 członków po dodaniu Oregonu i Waszyngtonu.
Oczekuje się, że przy mniejszej liczbie potęg konferencyjnych i 34 zespołach Wielka Dziesiątka i SEC zachowają większy wpływ w pokoju CFP, przy czym dziesięciu komisarzy FBS i dyrektor sportowy Notre Dame Jack Swarbrick kontrolują większość procesu decyzyjnego. Grupa komisarzy (komitet zarządzający) podlega Radzie Dyrektorów, 11-osobowej grupie rektorów i rektorów uczelni reprezentujących każdą z dziesięciu konferencji oraz Notre Dame.
Większość ludzi spodziewałaby się, że SEC będzie chciała…
• Zmiana modelu dystrybucji dochodów w celu odzwierciedlenia liczby szkół członkowskich w Stowarzyszeniu. Na przykład Wielka Dziesiątka będzie miała o dwie szkoły więcej niż SEC i Wielka Dwunastka, która będzie miała o dwie szkoły więcej niż ACC. W poprzednich latach WPRyb rozdzielała równe kwoty na każdą ligę Power Five, co oznaczało, że szkoły w ligach z mniejszą liczbą członków otrzymywały większą zniżkę niż szkoły w ligach z większą liczbą członków.
• Zmiana systemu głosowania ważonego. W przypadku niektórych decyzji Komisji ds. Konkurencji grupa stosuje ważony system głosowania, który daje większą władzę Power Five / Notre Dame (80%) niż Power Five (20%) przy użyciu przydzielonych jednostek. Wątpliwości budzi sposób dystrybucji jednostek Pac-12. Jeden z decydentów CFP zasugerował, że Wielka Dziesiątka i SEC chciałyby mieć większość jednostek, tworząc większe rozróżnienie między nimi a ACC, Big 12 i Notre Dame.
• Zmiana formatu 12 drużyn, co do którego uważa się, że wymaga konsensusu. „Wielka dziesiątka i SEC nie stoją na poziomie 6+6” — powiedział jeden z decydentów CFP. Obaj prawdopodobnie powiedzieliby: „Spójrzmy tylko na rankingi z wieloma”. „
W centrum sporu o format znajduje się znany punkt dyskusji: automatyczne kwalifikacje czy nie?
Eliminacja automatycznych kwalifikacji to szczególny sposób na wywołanie sprzeciwu ze strony komisarzy Pięciu, a także prawodawców w Kongresie, zarówno ze stanów bez szkoły Power Five, jak i tych ściśle związanych z programami G5. (Należy pamiętać, że komisarze NCAA i Power Five naciskali na prawodawców, aby ustawa o zakazie egzekwowania prawa w Kongresie.)
Aresco powiedział o grupie pięciu, terminu, którego unika, używając 65 w naszej grupie. „Chcesz, żeby to były mistrzostwa krajowe. Chciałbym utrzymać liczbę sześciu (automatyczne kwalifikacje), ale rozumiem, że musisz odbyć dyskusję. To naprawdę klucz do utrzymania automatyzacji”.
„WPRyb to jeden ze sposobów, w jaki sport pozostanie istotny na poziomie krajowym. Kiedy wszystkie wybitne drużyny są skoncentrowane na dwóch konferencjach, nawet one są zainteresowane pozostaniem sportem narodowym. „
Według decydentów najbardziej prawdopodobnymi tematami dyskusji są dwie liczby:
• 5+7: Liczba drużyn nadal wynosi 12, ale liczba automatycznych kwalifikacji spadła z sześciu do pięciu, a pierwsze miejsca z sześciu do siedmiu. Pięciu najwyżej sklasyfikowanych mistrzów konferencji otrzymuje AQ, a kolejnych siedem najwyżej sklasyfikowanych drużyn otrzymuje DUŻE punkty. To nadal gwarantuje, że jeden mistrz z puli 5 otrzyma ofertę do play-off. Dzięki dziewięciu konferencjom model 6+6 zapewni, że co najmniej dwóch mistrzów z Grupy Pięciu otrzyma ofertę.
• Top 12: W tym scenariuszu 12 najlepszych drużyn zostaje rozstawionych w meczu barażowym w taki sam sposób, jak obecnie w play-offach z czterema drużynami. Nie ma automatycznych kwalifikacji. Zeszłej jesieni przewodniczący CFP Mark Keenum, prezydent Mississippi, zaproponował model Top 12, ale nie uzyskał on wystarczającego poparcia, aby go uchwalić.
Jeden z urzędników CFP mówi: „Mam nadzieję, że to proste jak 5+7, ale może to być walka”.
walczyć, mówisz?
CFP jest do tego przyzwyczajony. Wrogość i nieporozumienia utrzymują się w pokoju komisarza CPC od lat. Trzech nowych komisarzy – Kevin Warren (wówczas Wielka Dziesiątka), Kliavkov (Pac-12) i Jim Phillips (ACC) – nie zgadzało się co do procesu, w ramach którego podkomisja różnych komisarzy WPRyb opracowała model ekspansji 6 + 6.
Ostatnia fala przegrupowań, wywołana odejściem Oklahomy i Teksasu do SEC, jeszcze bardziej podzieliła pokój i doprowadziła do powstania Koalicji, ustnego porozumienia między Pac-12, ACC i Wielką Dziesiątką, które nieoficjalnie zakończył się, gdy Wielka Dziesiątka przejęła USC i UCLA.
Rok później bardziej znacząca zmiana w reorganizacji zniszczyła potężną konferencję.
30 sierpnia komisarze spotkają się osobiście po raz pierwszy od tamtego wydarzenia. Czy będziesz przyjazny? przyjazny? Czy szybko i łatwo wprowadzą niezbędne zmiany w formacie?
„łatwy?!” zapytał informator CFP. „Nie. Nie dla tej grupy.”
