Coś dziwnego dzieje się daleko pod naszymi stopami. Obrót wewnętrznego jądra Ziemi nie pokrywa się z obrotem płaszcza, tworząc wahania, które wpływają na ruch biegunów, a nawet na długość dnia na naszej planecie.
Różnice są niewielkie – więc nie decydują o tym, jak szybko zakończy się weekend – ale dają wymierne efekty. Efekty, które trudno byłoby wyjaśnić bez pewnego niewspółosiowości i ruchu wewnętrznego jądra.
Jądro wewnętrzne to centrum naszej planety – kula zbudowana głównie z żelaza i niklu, o średnicy 2440 kilometrów (1520 mil). Wokół niego znajduje się zewnętrzne jądro wykonane ze stopionego ciekłego metalu o grubości 2260 kilometrów (1400 mil). Zewnętrzne jądro jest głównym źródłem pola magnetycznego planety i znajduje się pod grubym płaszczem. Nowa praca wskazuje, że oś obrotu jądra wewnętrznego jest mniejsza niż 0,17 stopnia w porównaniu z obrotem płaszcza.
Zespół stwierdza, że wartość ta jest znacznie mniejsza od poprzedniego założenia 10 stopni stosowanego w niektórych modelach geodynamicznych. Co ciekawe, nachylenie jest obecnie skierowane na zachód, co sugeruje, że północno-zachodnia półkula wewnętrznego jądra może być nieco gęstsza niż reszta. Nachylenie pomiędzy płaszczem a jądrem jest stałe. Nie zmienia się z biegiem czasu.
Ruchy biegunowe i wahania długości dnia były kluczowymi danymi, które skłoniły badaczy do poszukiwania dziwnego zachowania pomiędzy jądrem a płaszczem. Dzień trwa około 24 godzin, ale tu i ówdzie występują niewielkie różnice w zależności od różnych czynników. Atmosfera, pływy, ruch kontynentów i topnienie lodowców to tylko niektóre z czynników, które mogą powodować różnice.
Od końca lat 80. XX wieku badacze właśnie to robili podejrzany Sprzężenie między rdzeniem wewnętrznym a płaszczem może być odpowiedzialne za okresowe zmiany rzędu 10 lat. W badaniu tym wahania wynoszą 8,5 roku plus minus 75 dni. Dopiero odkrycie sygnału w ruchu biegunowym w 2018 r. wraz z wahaniami długości dnia doprowadziło badaczy do wniosku, że jest to spowodowane tym samym procesem – zwykłą niewspółosiowością.
Chybanie i niewspółosiowość wskazują również, że rdzeń zewnętrzny i wewnętrzny różnią się nie tylko stanem – jeden jest stały, a drugi płynny; Istnieje również różnica w gęstości między nimi.
Badanie zostało opublikowane w Komunikacja przyrodnicza.