W swoim badaniu, opublikowanym w poniedziałek w Proceedings of the National Academy of Sciences, Maria Pascual Turner, Victor Quesada i współpracownicy z University of Oviedo mapują sekwencję genetyczną Turritopsis dohrnii, jedynego znanego gatunku meduzy, który może powracać raz po raz . W stadium larwalnym po rozmnażaniu płciowym.
Podobnie jak inne rodzaje meduz, T. dohrnii przechodzi przez dwuczęściowy cykl życiowy, żyjąc na dnie morskim w stadium bezpłciowym, gdzie jego główną rolą jest przetrwanie czasów niedoboru pożywienia. W odpowiednich warunkach meduzy rozmnażają się płciowo.
Chociaż wiele gatunków meduz ma pewną zdolność do odwrócenia starzenia się i powrotu do stadium larwalnego, większość z nich traci tę zdolność po osiągnięciu dojrzałości płciowej, napisali autorzy. Nie tak dla T. dohrnii.
„Wiemy, że gatunki te były w stanie wykonywać ewolucyjne sztuczki przez około 15-20 lat” – powiedział Monty Graham, ekspert ds. meduz i dyrektor Florida Institute of Oceanography, który nie był zaangażowany w badania.
Dzięki tej sztuczce gatunek zyskał przydomek „nieśmiertelna meduza”, termin, który Graham przyznaje, że jest nieco hiperboliczny.
Badanie miało na celu zrozumienie, co wyróżnia meduzy, porównując sekwencję genetyczną T.
Odkryli, że T. dohrnii ma różnice w swoim genomie, które mogą poprawić jego kopiowanie i naprawę DNA. Wydaje się również, że lepiej zachowują końce chromosomów zwanych telomerami. Wykazano, że u ludzi i innych gatunków długość telomerów skraca się wraz z wiekiem.
Graham powiedział, że badania nie mają bezpośredniej wartości komercyjnej.
„Nie możemy na to patrzeć, ponieważ zamierzamy zebrać te meduzy i zamienić je w krem do skóry” – powiedział.
Chodzi bardziej o zrozumienie procesów i funkcji białek, które pomagają meduzom oszukiwać śmierć.
„To jeden z tych artykułów, które, jak sądzę, otworzą drzwi do nowego kierunku studiów, wartego kontynuowania”.