Szacowany czas czytania: 3-4 minuty
WASZYNGTON — Naukowcy dokonujący ponownej oceny częściowej czaszki odkrytej po raz pierwszy w 1983 r. w południowo-wschodnim Nowym Meksyku doszli do wniosku, że skamielina przedstawia nowy gatunek tyranozaura — przerażającego drapieżnika, który żył w zachodniej części Ameryki Północnej pod koniec ery dinozaurów — który poprzedzał słynnego tyranozaura T. rex.
Niewielkie różnice w czaszce zaobserwowane u Tyrannosaurus rex uzasadniają uznanie dinozaura za odrębny gatunek zwany Tyrannosaurus makroensis, który żył kilka milionów lat przed Tyrannosaurus i był podobnej wielkości – stwierdzili w czwartek naukowcy. Czaszkę zidentyfikowano wcześniej jako T. rex.
Inni badacze wyrazili wątpliwości, czy reprezentuje on nowy typ dinozaura, twierdząc, że różnice między nim a innymi czaszkami T. rex nie są zauważalne i że wniosek z badania, że skamieniałość pochodzi sprzed 71–73 milionów lat, stanowi problem .
Tyrannosaurus był jedynym gatunkiem z rodzaju Tyrannosaurus rozpoznanym od czasu pierwszego opisu dinozaura w 1905 roku. Rodzaj ten obejmuje szerszą grupę organizmów pokrewnych niż gatunki. Skamieniałości Tyrannosaurus rex pochodzą sprzed 2 milionów lat, zanim asteroida uderzyła w Ziemię 66 milionów lat temu, dziesiątkując dinozaury.
Pierwsze części czaszki z Nowego Meksyku odnaleziono w pobliżu podstawy Kettle Top Butte w 1983 roku, a kolejne odkryto później.
Zebrano około 25% czaszki, powiedział paleontolog Anthony Fiorello, dyrektor wykonawczy Muzeum Historii Naturalnej i Nauki w Nowym Meksyku oraz jeden z autorów badania opublikowanego w czasopiśmie Scientific Reports. Brakuje większości mózgu i górnej szczęki.
„W porównaniu do T. rex dolna szczęka jest płytsza i bardziej zakrzywiona do tyłu. Ostrych os nad oczami jest mniej niż u T. rex” – powiedział paleontolog Nick Longrich z Uniwersytetu w Bath w Anglii, jeden z pozostałych badaczy. .
„To natura gatunku, że różnice są zwykle subtelne. Najważniejsze jest to, że są spójne. Przyjrzeliśmy się wielu różnym tyranozaurom i nasze zwierzę różniło się każdą kością od wszystkich znanych tyranozaurów, – dodał Longrich.
Naukowcy twierdzą, że różnice dotyczą ważnych cech. Fiorello zauważył, że cecha nad oczami tyranozaura została zinterpretowana jako ważna w doborze płciowym.
„Te różnice oznaczają zatem, że nasze zwierzę jadło inaczej i być może wybierało innych partnerów niż bardziej znany Tyrannosaurus rex” – powiedział Fiorello.
Tyranozaur miał masywną głowę, ogromną siłę ugryzienia i chodził na mocnych nogach i słabych ramionach. Być może największym znanym Tyrannosaurus rex jest okaz o imieniu Sue znajdujący się w Field Museum w Chicago i mierzący 40 stóp długości.
Naukowcy twierdzą, że obecność T. mcraeensis zmienia zrozumienie pochodzenia dinozaura. T. mcraeensis był większy od innych krewnych dinozaurów zamieszkujących północną Amerykę Północną przed T. rex, co sugeruje, że gigantyczne gatunki z tej grupy wyewoluowały miliony lat wcześniej, niż wcześniej sądzono, i pochodziły z południowej Ameryki Północnej – twierdzą naukowcy.
Paleontolog Thomas Carr z Carthage College w Wisconsin, który badał różnorodność tyranozaura, nazwał nowe badanie „nieprzekonującym”.
„Cechy okazu z Nowego Meksyku, które rzekomo czynią go wyjątkowym, można dostrzec wśród innych skamieniałości tyranozaura” – powiedział Carr. „Różnice nie są dyskretne i oczywiste; przypominają odcienie szarości lub kształty w chmurach. Sam widziałem ten okaz kilka razy i nie przychodzi mi na myśl nic, co różniłoby się od innych dorosłych dinozaurów”. Można to wytłumaczyć względną dojrzałością i indywidualną różnorodnością.
Carr powiedział, że datowanie skamieniałości nie opierało się na samej czaszce, ale na skałach pod spodem. Carr dodał, że istniejące dowody wskazują, że dinozaur pojawił się 67–68 milionów lat temu.
Kwestia ewentualnych dodatkowych gatunków tyranozaura była kontrowersyjna. Niektórzy badacze w 2022 roku zaproponowali, że istnieją trzy gatunki tyranozaura, na podstawie różnic w kościach udowych i zębach między skamieniałościami. Inni badacze nie zgodzili się z tym, widząc niewystarczające dowody.