ORLANDO, Floryda – NASA kończy prace nad zebraniem wniosków wyciągniętych z misji Artemis 1, które dotyczą kwestii technicznych i programowych, które agencja ma nadzieję szerzej zastosować w ogólnej kampanii eksploracji Księżyca Artemis.
Podczas dyskusji panelowej na konferencji SpaceCom 31 stycznia NASA i przedstawiciele branży omówili szeroko zakrojone wysiłki mające na celu formalne zebranie wniosków z misji w 2022 r., które można wykorzystać w przyszłych misjach Artemis, a także w innych częściach portfolio eksploracyjnego.
„Chcieliśmy znaleźć sposób na uchwycenie wszystkich wyciągniętych wniosków, tak aby misja Artemis 2 zakończyła się sukcesem” – powiedziała Janet Carica, główny doradca NASA ds. transportu kosmicznego, która kieruje wysiłkami mającymi na celu wyciągnięcie wniosków z misji . . „Dlatego przyjęliśmy nowe podejście do zdobytych doświadczeń”.
Obejmuje to rozmowy z pracownikami na wszystkich poziomach, a także z innymi wewnętrznymi i zewnętrznymi interesariuszami – dodała. W działaniach tych uczestniczyli także eksperci w dziedzinie gromadzenia wiedzy, aby zapewnić, że wyciągnięte wnioski zostaną faktycznie wyciągnięte.
„Nie chodzi tylko o dokumentowanie lekcji. Chodzi o zachowanie i proces przekazywania tych lekcji poszczególnym osobom” – powiedziała Zodaya Taylor Dunn, dyrektor ds. wiedzy w Dyrekcji Misji ds. Operacji Kosmicznych i Rozwoju Systemów Eksploracji NASA.
Wiele wniosków wyciągniętych z Artemis 1 ma charakter techniczny, w tym Space Launch System, Orion i naziemne systemy eksploracji. Jedną z lekcji, jaką wyciągnęliśmy, są trudności w dostępie do części systemu SLS po dotarciu na miejsce naprawy, powiedział John Shannon, wiceprezes obszaru misji w Boeing Exploration Systems. „Późniejszy dostęp do sprzętu na platformie rzeczywiście będzie wymagany w przypadku przyszłych misji” – powiedział.
Paul Anderson, zastępca dyrektora programu Orion firmy Lockheed Martin, powiedział, że firma wyciągnęła wnioski z czterech ogólnych obszarów: przetwarzania przed wystrzeleniem, operacji w głębokim kosmosie, osłony termicznej Oriona i wpływu promieniowania na elektronikę.
Nieoczekiwana korozja materiałów osłony termicznej Artemis 1 była jednym z czynników, które doprowadziły w zeszłym miesiącu do decyzji NASA o przełożeniu misji Artemis 2 z końca 2024 r. na najpóźniej wrzesień 2025 r. „Jesteśmy bardzo bliscy dokładnego zrozumienia, co się stało” – powiedział. powiedział.
Jedną z lekcji, jaką wyciągnięto w przypadku systemów naziemnych, jest wpływ wystrzelenia SLS na mobilną platformę startową, która uległa uszkodzeniu w wyniku tego wystrzelenia. „Kiedyś mówiłem ludziom, że ciąg wynoszący 8,8 miliona funtów wychodzący z wyrzutni zwykle pozostawia ślad” – powiedziała Lorna Kenna, wiceprezes i kierownik programu w Jacobs Space Operations Group. „Było kilka systemów, które musieliśmy ulepszyć” – dodała.
Inne wnioski dotyczyły raczej zarządzania i koordynacji. Kenna stwierdziła, że projekt Artemis 1 pokazał potrzebę „w pełni wspólnych harmonogramów”, w których różne programy dzieliłyby się dokładniej swoimi postępami, aby umożliwić innym podejmowanie bardziej świadomych decyzji.
„Indywidualni interesariusze będą dokonywać ryzykownych transakcji w oparciu o zbyt optymistyczny harmonogram” – stwierdziła. Na Artemis 1 zauważyła, że firma Exploration Ground Systems opóźniała wymianę sprzętu naziemnego, ponieważ powiedziano jej, że jest „bardzo blisko startu”, ale wystąpiły opóźnienia. „Gdybyśmy mieli z wyprzedzeniem harmonogram pełnego partnerstwa, moglibyśmy podejmować lepsze decyzje dotyczące handlu ryzykiem w zakresie tego, co robiliśmy, z punktu widzenia operacji naziemnych”.
„Realizm osi czasu to duża część niektórych z naszych wyciągniętych wniosków” – powiedziała Karica, podając to jako jedną z przyczyn niedawnego opóźnienia Artemis 2. „Zgromadziliśmy wszystkich wykonawców razem i jako zespół spotykamy się, aby porozmawiać o wyzwaniach i harmonogramie”.
Chociaż wyciągnięte wnioski natychmiast przydadzą się Artemis 2, stwierdziła, że spodziewa się, że pomogą one w wysiłkach w innych częściach ogólnej kampanii Artemidy dotyczącej eksploracji Księżyca, w tym w systemie lądowania ludzi, bramie księżycowej i skafandrach kosmicznych. „Dbamy także o to, aby przekazać im te lekcje”.
Wysiłki te obejmują również zajęcie się wszelkimi obawami dotyczącymi „ciszy regulacyjnej”, aby ludzie podnosili kwestie, z których można wyciągnąć wnioski, stwierdziła Taylor Dunn. „To jest klucz. Musimy nakłonić się nawzajem do rozmowy i czuć się komfortowo, wypowiadając się” – powiedziała. „Powierzę naszym kierownictwu zadanie wzmacniania i wzmacniania uczącej się organizacji”.