Koszykówka USA gra w NBA, ale nadszedł czas, aby dostosować się do igrzysk olimpijskich

Na pewnym poziomie dążenie Team USA do zdobycia złotego medalu olimpijskiego w koszykówce mężczyzn jest wyścigiem z czasem.

W przypadku gwiazd NBA, które grają w międzynarodowej koszykówce w reprezentacjach narodowych, zasady FIBA ​​​​są na tyle inne, że wymagają rzeczywistych dostosowań w sposobie gry. Biorąc pod uwagę ich brak znajomości – nawet najbardziej doświadczeni międzynarodowi gracze w Team USA mają znacznie mniej powtórzeń niż gracze z mocarstw europejskich – staje się to procesem ciągłym od początku lata.

W każdym turnieju gra w grze polega na tym, czy bardziej utalentowana drużyna jest w stanie dokonać wystarczających zmian, aby pokonać przeciwników z większą znajomością zasad gry.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio udało im się to – ledwo – od porażki w meczach towarzyskich z Nigerią i Australią, po porażkę z Francją w rundach eliminacyjnych, a następnie pokonanie Francuzów pięcioma bramkami w meczu o złoty medal. Na Mistrzostwach Świata w 2019 i 2023 roku… nie udało im się zbyt wiele. Stany Zjednoczone przegrały z Serbią i Francją i w 2019 r. zajęły siódme miejsce; Przegrała z Litwą, Niemcami i Kanadą, zajmując czwarte miejsce w 2023 roku.

Niektórzy mogą argumentować, że Stany Zjednoczone znalazły się na tych mundialach w niekorzystnej sytuacji, ponieważ brakowało im konkurencyjnych meczów eliminacyjnych, które przygotowałyby je do etapów końcowych. Igrzyska olimpijskie mogły być lepsze dla Stanów Zjednoczonych, ponieważ zaproszono tylko 12 drużyn zamiast 32. Ze względu na małą liczbę uczestniczących drużyn prawie wszystkie mecze toczyły się z drużynami mocnymi lub dobrymi, a zwycięstwo nad Jordanią 110-62 nie wystarczyło, aby odwrócić ich uwagę.

Do czasu rozpoczęcia rundy pucharowej 6 sierpnia Stany Zjednoczone zmierzą się ze wszystkimi drużynami rywalizującymi o złoty medal z wyjątkiem Francji. Harmonogram meczów towarzyskich obejmuje Kanadę, Australię, Serbię i Niemcy, a USA ponownie zmierzą się z Serbią w fazie grupowej (wraz z nieco lżejszymi meczami z Sudanem Południowym i Portoryko).

Pierwsze dwa z tych meczów towarzyskich – z Kanadą i Australią – znacznie różniły się od meczów, w których Stany Zjednoczone prawdopodobnie zmierzą się z Niemcami, Serbią i Francją. Być może odczuwam to mocniej, ponieważ oglądałem mecze towarzyskie każdej z trzech ostatnich drużyn.

Stany Zjednoczone nadal grają w koszykówkę w NBA i muszą dostosować się do gry w koszykówkę w ramach Międzynarodowej Federacji Koszykówki. Pomimo talentu dwóch pierwszych rywalizujących ze sobą drużyn, nie zapewniły one w tym zakresie znaczącej pomocy.

W przypadku Kanady szkoda, że ​​nasi przyjaciele z północy byli jedynym potencjalnym przeciwnikiem drużyny koszykówki USA w Ameryce Północnej, zanim udali się za ocean; Powiedziałbym, że dla Kanady było tak samo źle. Zespoły musiały tylko jak najszybciej zagrać z zawodnikami kalibru FIBA.

Głębiej

Czego dowiedzieliśmy się o olimpijskiej drużynie kanadyjskiej koszykówki mężczyzn w jej debiucie

Zamiast tego w środę w Las Vegas dwie gwiazdorskie drużyny rozegrały mecz NBA (byłem tam obecny wraz z… Inny fan koszykówki o imieniu Barry Podczas gdy publiczność była podekscytowana, a Stany Zjednoczone osiągnęły oczekiwany wynik, ledwie zdobyły punkt za posiadanie przeciwko niezbyt imponującej kanadyjskiej linii ofensywnej i, co zabawne, zdobyły tylko 23 trójki w pojedynku FIBA ​​​​ze Stephenem Currym, Devinem Bookerem oraz Tyrese i Haliburton i Jayson Tatum są w zespole.

W meczu z Australią sytuacja wyglądała lepiej w ataku, mimo że Stany Zjednoczone popełniły dużą liczbę błędów (18), a czasami zmieniły styl gry na równy, co było problemem podczas Pucharu Świata. Australijczycy są prawdopodobnie najsłabszymi strzelcami ze wszystkich poważnych drużyn walczących o medale, trafiając zaledwie 4 trójki na 18, ale fakt, że zdobyli 92 punkty, jest mimo wszystko niepokojący.

To prowadzi nas do następnej części, czyli edycji. Spójrz na wyniki meczów z zagranicy: Francja, Serbia i Niemcy grają w inny sposób. Nawet mając na boisku trzech pomocników klasy All-Star, Francja i Serbia łącznie w piątkowym meczu towarzyskim zdobyły łącznie zaledwie 56 hat-tricków i 51 bramek. Kilka dni temu Francuzi i Niemcy rozegrali po dwa mecze i łącznie zdobyli 112 hat-tricków i 126 debletów.

Chociaż trójki odgrywają znacznie większą rolę, drużyny te grają również wolniejszą i mroczniejszą grę. Przegrana drużyna nie zdobyła 70 punktów w żadnym z tych trzech meczów, a ofensywne zbiórki – problem zagrażający drużynie Pucharu Świata USA w 2023 roku – były kluczowe (i niezwykle częste) w dwóch z nich.

Nie ma powodu, dla którego USA nie mogłyby grać w ten sposób, a historia uczy, że drużyna amerykańska ma tendencję do poprawiania się w miarę postępów w turnieju. Pomocne byłoby przywrócenie Kevina Duranta – historycznie amerykańskiego kodu do gry w rozgrywkach międzynarodowych – i szersze wykorzystanie krótszej międzynarodowej linii trzech punktów. W przeciwieństwie do zeszłego lata, w przypadku Joela Embiida, Anthony’ego Davisa i Bama Adebayo w składzie kwestia rozmiaru nie ma znaczenia.

Głębiej

W kontekście Igrzysk Olimpijskich reprezentacja USA w koszykówce mężczyzn oferuje ogromne rozwiązanie w walce z problemem znęcania się

Embiid jest być może zawodnikiem, który bardziej niż jakikolwiek inny zawodnik podkreśla wyzwanie, przed jakim stoją Stany Zjednoczone. Nigdy nie grał w międzynarodową koszykówkę na tym poziomie, a jego dyskomfort podczas przygotowań do Mistrzostw FIBA ​​​​był wyraźny. W meczu z Kanadą był agresywny, w meczu z Australią zaczął powoli i w drugiej połowie wyglądał lepiej, ale jak dotąd Davis był lepszą opcją.

Jednak nawet w jego minutach wyróżniają się małe momenty, które sprawiają, że zastanawiasz się, jak Stany Zjednoczone będą w stanie dostosować się w ofensywie.

Oto podanie Adebayo-Davisa, gdy w poniedziałek dzielili kort. Było to jedno z wielu podań w dwóch meczach pokazowych, podczas których drużynie amerykańskiej nie udało się pokonać dystansu potrzebnego do podania za trzy punkty. Zamiast tego wydawało się, że drużyna amerykańska wzrusza ramionami i mówi: „Myślę, że przyjmiemy podanie na odległość 20 stóp i 2 cali”.

Ale ten kawałek jest stosunkowo niewielki. A w szerszej perspektywie jest jeszcze jeden klip, który wiele wyjaśnia, jak odmienny jest styl ataku w FIBA.

Oto strzał LeBrona Jamesa z bliskiej odległości. Czy widzisz, czym różni się od strzałów NBA? Duży mężczyzna stoi bezpośrednio pod koszem i po prostu się porusza. James nie odda czystego strzału w obręcz, nawet jeśli pokona przeciwnika. Co gorsza, jego przeciwnik o tym wie i czuje się ośmielony, aby wywrzeć na nim presję i pozbawić go również strzału z bliskiej odległości.

Dodatkowy obrońca przy krawędzi kosza nie jest czymś powszechnym w NBA ze względu na defensywną zasadę trzech sekund, która zmienia wszystko. (Jeśli chodzi o defensywę, Stany Zjednoczone nie zawsze wiedzą, kiedy zostawić tego obrońcę w zawieszeniu.) Wiele posiadań, które kończyły się trafieniem przez Anthony’ego Edwardsa jeden do pięciu przy strzale z dystansu, jest bezpośrednim skutkiem tego, że zawodnik znajdujący się pod obręczą kosza oddał strzał jeden na jednego.

Eliksirem, który pomaga obrońcom rozwiązać problem kręgu ataku, jest szybkość w odcinaniu i przesuwaniu piłki, a jest to rodzaj organizacji, której opanowanie jako jednostki wymaga czasu. Porównaj atak Drużyny USA z niektórymi zdobyczami z piątkowego meczu Francja-Serbia. Obejrzyj pierwszą grę Francji w drugiej połowie. Francuzi uderzali piłkę od lewej do prawej i z powrotem; Wszystkich pięciu zawodników dotyka go w krótkich odstępach czasu, zanim szóste podanie w sekwencji zakończy się szeroko otwartym rzutem rożnym 3:

Stany Zjednoczone nie są obecnie w stanie posiadać takiej broni. Jeśli Amerykanie tam dotrą, nikt nie będzie mógł ich dotknąć.

Europejskie drużyny i gracze, z którymi zmierzą się USA, mają wieloletnie doświadczenie w graniu ze sobą w letnich turniejach FIBA, sięgające czasów nastolatków. Niektórzy z nich są graczami NBA, to prawda, ale nigdy nie tracą umiejętności FIBA; Jest to w nich bardzo zakorzenione.

Tymczasem Amerykanie mają trzy tygodnie na nadrobienie zaległości. Mają też więcej talentu, zwłaszcza na igrzyskach olimpijskich, co zwykle robi różnicę. Ale nie dajcie się zwieść: strona amerykańska bierze udział w znanym wyścigu z czasem, aby zdobyć wiedzę FIBA, i można argumentować, że pierwsze dwa mecze były trudnym sprawdzianem, nie oferując zbyt wiele edukacji. Serbia czeka na kolejny mecz i niewykluczone, że właśnie wtedy USA rozpoczną swoją kampanię. PRAWDA Rozpoczyna się edycja.

Wymagana lektura

(Główne zdjęcie meczu USA-Australia: Christopher Pike/Getty Images)