Najpotężniejszy obecnie działający teleskop kosmiczny przybliżył samotną galaktykę karłowatą w pobliżu galaktyki, fotografując ją z zadziwiającą szczegółowością.
Około 3 miliony lat świetlnych od Ziemi karzeł galaktykao nazwie Wolf-Lundmark-Melotte (WLM) trzem astronomom, którzy odegrali kluczową rolę w jego odkryciu, i jest na tyle blisko, że Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) potrafi rozróżniać poszczególne gwiazdy, jednocześnie badając dużą liczbę gwiazdy w tym samym czasie. Galaktyka karłowata, znajdująca się w konstelacji Cetus, jest jednym z najbardziej odległych członków Lokalnej Grupy galaktyk, w skład której wchodzi nasza Galaktyka. Jego izolowany charakter i brak interakcji z innymi galaktykami, w tym droga Mlecznasprawia, że WLM jest przydatny do badania rozwoju gwiazd w mniejszych galaktykach.
„Uważamy, że WLM nie wchodził w interakcje z innymi systemami, co sprawia, że testowanie naszych teorii na temat powstawania i ewolucji galaktyk jest naprawdę fajną rzeczą” – powiedziała Kristen McQueen, astronom z Rutgers University w New Jersey i główny naukowiec Projekt badawczy. oświadczenie z Space Telescope Science Institute w Maryland, który prowadzi obserwatorium. „Wiele innych sąsiednich galaktyk jest splątanych i zaplątanych w Drogę Mleczną, co utrudnia ich badanie”.
Związane z: Wspaniałe filary stworzenia lśnią na nowym zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba
McQueen wskazał drugi powód, dla którego WLM jest intrygującym celem: jego gaz jest bardzo podobny do gazu galaktyk we wczesnym Wszechświecie, bez żadnych pierwiastków cięższych niż wodór i hel.
Ale podczas gdy gaz z tych wczesnych galaktyk nigdy nie zawierał cięższych pierwiastków, gaz w WLM stracił swój udział w tych pierwiastkach na skutek zjawiska zwanego wiatrami galaktycznymi. Wiatry te pochodzą od supernowych lub wybuchających gwiazd. Ponieważ WLM ma tak małą masę, wiatry te mogą wypychać materię z galaktyki karłowatej.
Na obrazie JWST dla WLM, McQuinn opisał grupę pojedynczych gwiazd w różnych punktach ich ewolucji, o różnych kolorach, rozmiarach, temperaturach i wieku. Zdjęcie pokazuje również obłoki gazu i pyłu molekularnego, zwane mgławicami, które zawierają surowiec do formowania się gwiazd w WLM. W galaktykach tła JWST może wykrywać fascynujące cechy, takie jak masywne ogony pływowe, struktury zbudowane z gwiazd, pyłu i gazu powstałe w wyniku interakcji grawitacyjnych między galaktykami.
Głównym celem JWST w badaniu WLM jest rekonstrukcja historii narodzin gwiazd galaktyki karłowatej. „Gwiazdy o małej masie mogą żyć przez miliardy lat, co oznacza, że niektóre z gwiazd, które dzisiaj widzimy w WLM, powstały we wczesnym Wszechświecie” – powiedział McQueen. „Określając właściwości tych małomasywnych gwiazd (takie jak ich wiek), możemy uzyskać wgląd w to, co działo się w bardzo odległej przeszłości”.
Prace uzupełniają badania galaktyk we wczesnym wszechświecie, które były już prowadzone przez JWST, a także umożliwiają operatorom teleskopów badanie kalibracji galaktyk. Narzędzie NIRCam który zrobił musujące zdjęcie. Jest to możliwe, ponieważ zarówno Kosmiczny Teleskop Hubble’a, jak i obecnie wycofany Kosmiczny Teleskop Spitzera badały wcześniej galaktykę karłowatą, a naukowcy mogą porównać obrazy.
„Używamy WLM jako pewnego rodzaju punktu odniesienia, który pomaga nam upewnić się, że rozumiemy notatki JWST” – powiedział McQueen. „Chcemy mieć pewność, że naprawdę, naprawdę dokładnie i dokładnie mierzymy jasność gwiazd. Chcemy również mieć pewność, że rozumiemy nasze modele ewolucji gwiazd w bliskiej podczerwieni”.
Powiedziała, że zespół McQuinn opracowuje obecnie publicznie dostępne narzędzie programowe, które może mierzyć jasność wszystkich indywidualnie rozdzielonych gwiazd na obrazach NIRCam.
„To podstawowe narzędzie dla astronomów na całym świecie” – powiedziała. „Jeśli chcesz zrobić cokolwiek z gwiazdami zaprojektowanymi i stłoczonymi na niebie, potrzebujesz takiego narzędzia”.
Badania zespołu WLM oczekują obecnie na recenzję.
Śledź nas na Twitterze Umieść tweeta lub na Facebook.
