powiedziała Alice Bilheis, autorka książki The Psychology of Witchcraft. „Oba wywołują silne reakcje emocjonalne – dezorientację, uniesienie, niepokój, a może nawet paranoję”.
Stawki są oczywiście różne. Daj się zwieść wygiętej łyżce, a prawdopodobnie skończysz z uśmiechem na twarzy. Oszukani przez złośliwe deepfake, możesz w końcu uwierzyć, że opublikowany w zeszłym roku film przedstawiający prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego wygląda na uległego lub coś innego złego i szkodliwego. Tym razem zgłoszenie oszustw zajmie znacznie więcej czasu niż Randy i Ben Harris.
Wady cyfrowych podróbek nieuchronnie wzbudziły ciekawość niejednego magika. Drummond Mooney-Coats, angielski magik, który wystąpił w serialu Netflix „Death by Magic”, powiedział w wywiadzie, że przygląda się możliwościom, jakie daje Midjourney, oprogramowanie wykorzystywane do tworzenia obrazu papieża Franciszka w bufiastej kurtce Balenciagi, która stał się wirusowy kilka miesięcy temu. Nadal opowiada się za podejściem niecyfrowym, choć w dużej mierze przypisuje je wpływowi pana Gellera.
Pan Money-Coutts po raz pierwszy spotkał pana Gellera w 2003 roku. Uczeń brytyjskiej szkoły przygotowawczej Eton, który był początkującym magikiem, zaprosił pana Gellera do występu dla 700 zrozpaczonych uczniów. („Kazano mi napisać list do działu cateringu z przeprosinami, że nie mieli łyżek od tygodni po jego przyjeździe” — wspomina pan Moneycoats.) Pan Geller przeprowadził się już wtedy do Wielkiej Brytanii, po spędzeniu 12 burzliwych lat w Stanach Zjednoczonych, większość z nich znajduje się w Nowym Jorku.
Tam stał się bogaty, ale nie był przygotowany na pieniądze ani sławę na taką skalę i był zszokowany słownymi napaściami. Cierpiał na ataki paniki, rozwinął się anoreksja i bulimia. Robił też zakupy kompulsywnie, kiedyś kupił 100 jedwabnych koszul podczas wizyty w sklepie Brioni w Mediolanie i miał na sobie tylko kilka.
„To była dekadencja” – powiedział. „Miałem 10 toreb Gucci i skórzane torby Gucci. Czy wiesz, ile kosztują?”
Stopniowo pan Geller odzyskiwał równowagę psychiczną, chociaż jego zamiłowanie do luksusu okazało się trudne do otrząśnięcia. Kiedy w połowie lat 80. przeprowadził się do Wielkiej Brytanii – krewny zasugerował, że byłoby to lepsze miejsce do założenia rodziny – zakochał się w domu w Sonning, wiosce położonej 40 mil na zachód od Londynu, ponieważ przypominał mu Graceland, Graceland i Biały Dom. Ponad dwukrotnie powiększył przestrzeń, dodając sypialnie, salę kinową i pozłacaną armaturę łazienkową. W pewnym momencie, jakieś sześć lat temu, wszystko zaczęło się psuć.