streszczenie: Powtarzanie w mózgu powoduje dwa dziwne zjawiska: déjà vu i jego mniej znany odpowiednik, jamais vu. To drugie sprawia, że znane doświadczenia wydają się nowe i przerażająco niepokojące.
W niedawnym badaniu, za które przyznano Nagrodę Ig Nobla, badano tę kwestię, prosząc uczestników o wielokrotne wpisywanie słów, a wielu z nich poczuło zduszenie już po 33 powtórzeniach. Badanie to zapewnia wgląd w elastyczność poznawczą i potencjalne powiązania z takimi schorzeniami, jak OCD.
Kluczowe fakty:
- Jamais vu to uczucie, w którym znajome sytuacje nagle wydają się nowe lub surrealistyczne.
- W eksperymentach 70% uczestników doświadczyło dezorientacji po wielokrotnym wpisaniu słowa około 33 razy.
- Wcześniejsze badania przeprowadzone w 1907 roku również uwydatniły to zjawisko, wykazując „utratę siły skojarzeniowej” w wielokrotnie prezentowanych słowach.
źródło: Rozmowa
Powtarzanie ma dziwny związek z umysłem. Weźmy na przykład doświadczenie déjà vu, kiedy błędnie wierzymy, że w przeszłości doświadczyliśmy nowej sytuacji, pozostawiając nas z przerażającym uczuciem przeszłości. Odkryliśmy jednak, że déjà vu to tak naprawdę okno na sposób, w jaki działa nasz system pamięci.
Nasze badania wykazały, że zjawisko to pojawia się, gdy część mózgu wykrywająca coś znajomego nie jest zsynchronizowana z rzeczywistością. Déjà vu to sygnał, który ostrzega Cię o tej dziwności: to rodzaj… „Sprawdzanie faktów” systemu pamięci.
Ale powtarzanie może spowodować coś jeszcze bardziej dziwnego i niezwykłego. Przeciwieństwem déjà vu jest „jamais vu”, kiedy coś, co znasz, wydaje się w jakiś sposób nierealne lub nowe. W naszym Najnowsze badaniaktóre posiada Właśnie zdobył literacką nagrodę Ig Noblazbadaliśmy mechanizm stojący za tym zjawiskiem.
Jamais vu może polegać na spojrzeniu na znajomą twarz i Uznanie tego za niezwykłe lub nieznane. Muzycy mają ten problem chwilowo, bo zatracają się w bardzo znajomym utworze muzycznym. Być może udałeś się w znajome miejsce i straciłeś orientację lub spojrzałeś na nie „świeżym okiem”.
To jest przeżycie Jest to nawet rzadsze niż déjà vu Być może nawet bardziej dziwne i niepokojące. Kiedy prosisz ludzi, aby w ankietach opisali ich na temat swoich doświadczeń z życia codziennego, podają takie relacje: „Piszę na egzaminach poprawnie piszę słowo „apetyt”, ale ciągle na nie patrzę, bo Mam chwilę. Pomysły, które mogą być błędne.
W życiu codziennym może to zostać sprowokowane powtarzaniem lub wpatrywaniem się, ale nie musi. Jeden z nas, Akira, miał doświadczenie w prowadzeniu pojazdu na autostradzie, co wymagało zatrzymania się na poboczu, aby zapoznać się z pedałami i kierownicą w celu „zresetowania”. Na szczęście w naturze jest to rzadkie zjawisko.
Prosta konfiguracja
Niewiele wiemy o Jamais Fu. Domyślaliśmy się jednak, że bardzo łatwo będzie je wywołać w laboratorium. Jeśli poprosisz kogoś o powtarzanie czegoś w kółko, często odkryje, że staje się to pozbawione znaczenia i mylące.
Taki był podstawowy projekt naszych eksperymentów na Jamais Fu. W pierwszym eksperymencie 94 studentów college’u wielokrotnie pisało to samo słowo. Zrobili to, używając dwunastu różnych słów, od popularnych, takich jak „drzwi”, po mniej popularne, takie jak „skrzydło”.
Poprosiliśmy uczestników, aby jak najszybciej przepisali to słowo, ale powiedzieliśmy im, że wolno im przestać i podaliśmy kilka powodów, dla których mogą przestać, między innymi dziwne uczucie, znudzenie lub zranienie rąk. Najczęstszym wyborem było zatrzymanie się, ponieważ coś zaczęło wydawać się dziwne – około 70% z nich zatrzymało się przynajmniej raz z powodu poczucia czegoś, co określiliśmy jako „jamais vu”. Zwykle dzieje się to po około 1 minucie (33 powtórzeniach) – zwykle w przypadku znanych słów.
W drugim eksperymencie użyliśmy jedynie słowa „the”, uważając, że jest ono najbardziej powszechne. Tym razem 55% osób przestało pisać z powodów zgodnych z naszą definicją jamais vu (ale po 27 powtórzeniach).
Ludzie opisywali swoje doświadczenia jako: „tracą znaczenie, im dłużej na nie patrzysz”, „wydaje się, że tracą kontrolę nad ręką” i nasze ulubione: „nie wydaje się to właściwe, prawie wydaje się, że to nie było słowo” ale ktoś dał się zwieść.” myślę o tym.
Napisanie i opublikowanie tej pracy naukowej zajęło nam około 15 lat. W 2003 roku kierowaliśmy się przeczuciem, że ludzie czuliby się dziwnie, wpisując jedno słowo wielokrotnie. Jeden z nas, Chris, zauważył, że w szkole średniej za karę wielokrotnie proszono go o napisanie zdań, które sprawiły, że poczuł się dziwnie – jakby nie były prawdziwe.
Zajęło to 15 lat, ponieważ nie byliśmy tak mądrzy, jak myśleliśmy. Nie było tak nowocześnie, jak nam się wydawało. W 1907 roku jedna z anonimowych postaci założycieli psychologii, Margaret Floy Washburnopublikowany doświadczenie Z jednym z jej uczniów, który wykazał „utratę siły skojarzeń” w słowach, na które wpatrywano się przez trzy minuty. Słowa stały się dziwne, straciły znaczenie i z biegiem czasu uległy fragmentacji.
Wymyśliliśmy koło na nowo. Te metody i badania introspektywne wypadły z łask w psychologii.
Głębsze spostrzeżenia
Naszym wyjątkowym wkładem jest idea, że przemianom i utracie znaczenia w powtórzeniach towarzyszy pewne uczucie – jamais fou. Jamais vu jest dla Ciebie sygnałem, że coś stało się zbyt spontaniczne, zbyt płynne, zbyt powtarzalne. Pomaga nam „wyrwać się” z naszego obecnego przetwarzania, a poczucie nierzeczywistości jest w rzeczywistości sprawdzianem rzeczywistości.
To logiczne, że tak się powinno stać. Nasze systemy poznawcze muszą pozostać elastyczne, pozwalając nam skierować naszą uwagę tam, gdzie jej potrzebujemy, zamiast zbyt długo gubić się w powtarzalnych zadaniach.
Dopiero zaczynamy rozumieć jamais vu. Głównym wyjaśnieniem naukowym jest „nasycenie” – przeciążanie reprezentacji, aż stanie się ona nieistotna. Powiązane pomysły obejmują „Efekt zmiany werbalnej” Powtarzanie słowa w kółko aktywuje tak zwanych sąsiadów, przez co zaczynasz słyszeć słowo „warkocz”, ale potem słuchacze zgłaszają, że słyszą słowo „ubranie”, „stres” lub „kwiaciarnia”.
Wydaje się, że ma to również związek z badaniami nad zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (OCD), które Przyjrzałem się efektowi Kompulsywne wpatrywanie się w obiekty, takie jak płonące pierścienie gazowe. Podobnie jak powtarzające się pisanie, skutki są dziwne i oznaczają, że rzeczywistość zaczyna się wymykać, ale może to pomóc nam zrozumieć i leczyć OCD. Jeśli wielokrotne sprawdzanie, czy drzwi są zamknięte, pozbawia zadanie sensu, oznacza to, że trudno jest stwierdzić, czy drzwi są zamknięte, i zaczyna się błędne koło.
Ostatecznie jesteśmy szczęśliwi, że zdobyliśmy Literacką Nagrodę IG Nobla. Zwycięzcy tych nagród wnoszą prace naukowe, które „rozśmieszają, a potem zastanawiają”. Mamy nadzieję, że nasza praca nad jamais vu zainspiruje do dalszych badań i głębszych spostrzeżeń w najbliższej przyszłości.
Informacje o nowościach z Jamais vu i badaniach z zakresu neurologii
autor: Krzysztofa Mullena I Akira O’Connor
źródło: Rozmowa
Komunikacja: Christopher Mullan i Akira O’Connor – Rozmowa
zdjęcie: Zdjęcie przypisane Neuroscience News