TORONTO (AP) – Kanadyjskie pociągi towarowe mogą wznowić kurs w ciągu kilku dni po tym, jak w czwartek rząd zmusił dwie główne spółki kolejowe w kraju do przystąpienia do arbitrażu ze związkami zawodowymi, co miało na celu uniknięcie zamknięcia przedsiębiorstw. Potencjalnie poważne konsekwencje gospodarcze W całym kraju i w Stanach Zjednoczonych, jeśli pociągi pozostają zatrzymane przez dłuższy okres czasu.
Działania rządu nastąpiły ponad 16 godzin po tym, jak Canadian National Railway Company i Canadian National Railway Company zamknęły swoje podwoje dla pracowników z powodu sporu dotyczącego umowy o pracę. Obie firmy oświadczyły, że dołożą wszelkich starań, aby jak najszybciej ponownie uruchomić pociągi.
Na tę decyzję ze złością zareagował Związek Inżynierów, Dyrygentów i Instruktorów, reprezentujący dziesięć tysięcy inżynierów i dyrygentów, zarzucając przedsiębiorstwom kolejowym celowe wywoływanie kryzysu w celu wymuszenia interwencji rządu. Związek oświadczył również, że nie zmieni linii pikiet do czasu przeglądu decyzji.
Rząd nakazał przedsiębiorstwom kolejowym skorzystanie z arbitrażu z Konferencją Kanadyjskich Przewoźników Ciężarówek w celu zakończenia lokautu Zaczęło się o godzinie 12:01 w czwartek Po tym, jak obu stronom nie udało się rozwiązać sporu umownego.
Minister pracy Stephen MacKinnon ogłosił w czwartek na konferencji prasowej wyrok arbitrażowy. MacKinnon powiedział, że spodziewa się wznowienia ruchu pociągów w ciągu kilku dni. Zakończenie blokad to pierwszy krok.
Proces arbitrażowy przebiegał szybko, a w czwartek wieczorem przedsiębiorstwa kolejowe spotkały się z Kanadyjską Radą ds. Stosunków Przemysłowych, jak twierdzi osoba zaznajomiona z porządkiem obrad, która wypowiadała się pod warunkiem zachowania anonimowości, ponieważ nie była upoważniona do omawiania tej kwestii. Kierowcy ciężarówek potwierdzili, że w czwartkowy wieczór związek również spotkał się z radą.
Przez cały czwartek obie strony negocjowały bezskutecznie, podczas gdy pracownicy zorganizowali protest okupacyjny przed budynkiem, a grupy biznesowe nalegały, aby rząd wymusił arbitraż.
Prezes Kanadyjskiej Federacji Kierowców Ciężarówek Paul Boucher skrytykował decyzję rządu o zbyt wczesnej interwencji.
„Dwa główne kanadyjskie przedsiębiorstwa kolejowe wywołały ten kryzys, trzymając kraj jako zakładnika i manipulując rządem, aby po raz kolejny zignorował prawa Kanadyjczyków z klasy robotniczej” – powiedział Bouchet. „Kanadyjski Kongres Kierowców Ciężarówek jest niezmiernie rozczarowany tą haniebną decyzją” – dodał.
Spółki kolejowe pochwaliły tę decyzję, twierdząc, że rząd nie ma innego wyjścia.
„Rząd kanadyjski zdał sobie sprawę z poważnych konsekwencji zakłóceń na kolei dla kanadyjskiej gospodarki, północnoamerykańskich łańcuchów dostaw i wszystkich Kanadyjczyków” – powiedział Keith Creel, prezes i dyrektor generalny CPKC. „Rząd działał w celu ochrony interesów narodowych Kanady. Żałujemy, że rząd musiał interweniować, ponieważ zasadniczo wierzymy w negocjacje zbiorowe i je szanujemy; jednakże biorąc pod uwagę ryzyko, na jakie narażone są wszystkie zaangażowane strony, sytuacja ta wymaga działań”.
McKinnon powiedział, że rząd chce dać negocjacjom wszelkie szanse na sukces, ale ostatecznie ryzyko gospodarcze było zbyt duże, aby pozwolić na dalsze blokady. Tydzień temu odrzucił wniosek o arbitraż.
Powiedział: „Kanadyjska gospodarka nie może czekać na porozumienie, które jest opóźniane od bardzo długiego czasu i w świetle istnienia zasadniczego sporu między obiema stronami”.
Wszystkie przesyłki towarowe przewożone koleją w Kanadzie – o wartości ponad 1 miliarda dolarów kanadyjskich (730 mln dolarów) dziennie i opiewające na ponad 375 milionów ton towarów w zeszłym roku – zatrzymały się w czwartek wraz z przesyłkami kolejowymi przekraczającymi granicę USA. Dotknęło to również około 30 000 pasażerów w Kanadzie, ponieważ ich pociągi korzystały z linii CPKC. Podczas przestoju pociągi CPKC i CN nadal kursowały w Stanach Zjednoczonych i Meksyku.
Reporterka Associated Press, Donna Warder, donosi o sporze kontraktowym pomiędzy dwoma głównymi kanadyjskimi przedsiębiorstwami żeglugowymi, który może spowodować poważne szkody gospodarcze w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.
Wiele firm w obu krajach i we wszystkich branżach polega na transporcie surowców i gotowych produktów za pośrednictwem kolei, dlatego obawiały się kryzysu spowodowanego brakiem regularnych połączeń kolejowych. Według Departamentu Transportu Stanów Zjednoczonych koleją przemieszcza się co miesiąc miliardy dolarów w transporcie towarowym między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi.
Trudeau zdecydował się nie narzucać stronom wiążącego arbitrażu przed upływem terminu w obawie przed rozgniewaniem związków zawodowych i lewicowej partii Nowych Demokratów, od której jego rząd zależy na wsparciu dla utrzymania się przy władzy, ale ostatecznie zdecydował, że ma nie ma wyboru.
„Negocjacje zbiorowe są zawsze najlepszym rozwiązaniem. A kiedy nie jest to przewidywalna opcja – kiedy stoimy w obliczu tragicznych konsekwencji dla naszych łańcuchów dostaw i zależnych od nich pracowników – rządy muszą działać” – powiedział Trudeau.
Większość firm prawdopodobnie ma wystarczającą ilość zapasów i miejsca do przechowywania gotowych produktów, aby wytrzymać chwilową awarię. Jednak porty i inne linie kolejowe szybko zapełniły się osieroconymi ładunkami, których Canadian National i CPKC nie byłyby w stanie odebrać.
Wiele firm wprowadziło zmiany w swoich łańcuchach dostaw po pandemii Covid-19, co może pomóc im wytrzymać wszelkie krótkotrwałe zakłócenia, powiedział Jeff Window, analityk w firmie Edward Jones. Dodał, że prawdziwy problem zaczyna się, jeśli przerwa ta będzie się utrzymywać przez dłuższy czas.
Wcześniej większość przestojów pociągów w Kanadzie trwała tylko dzień lub dwa i zwykle dotyczyła jednego z głównych przedsiębiorstw kolejowych, ale niektóre trwały osiem lub dziewięć dni. Tym razem efekt został podwojony, bo obie spółki kolejowe się zatrzymały.
„Są zintegrowane i powiązane z gospodarką” – mówi Window. „Sądząc po szerokości przewożonych produktów… Uważam, że ostatecznie musimy utrzymać koleje w ruchu”.
Strajk jako pierwszy dotknął firmy chemiczne i dystrybutorów żywności. Przedsiębiorstwa kolejowe przestały przyjmować nowe dostawy materiałów niebezpiecznych i towarów łatwo psujących się, gdy w zeszłym tygodniu zaczęły się stopniowo zamykać, ale większość zakładów chemicznych twierdziła, że wszystko będzie dobrze przez około tydzień.
Branża samochodowa również mogła szybko zauważyć problemy, ponieważ opiera się na dostawach just-in-time i dużych transgranicznych dostawach silników, części i gotowych pojazdów. Około cztery na pięć samochodów wyprodukowanych w Kanadzie jest eksportowanych do Stanów Zjednoczonych niemal wyłącznie koleją, Flavio Volpe, prezes Stowarzyszenia Producentów Części Samochodowych, zamieścił post na X. Powiedział, że przedłużające się zamknięcie może spowodować tymczasową przerwę w pracy, podobną do skutków pięciodniowego oblężenia mostu Safir w 2022 roku.
Ponad 30 000 pasażerów w Vancouver, Toronto i Montrealu jako pierwsze odczuło skutki zamknięć i być może w piątek będzie musiało ponownie wsiąść do autobusów. Ich pociągi pasażerskie nie mogą kursować w czasie, gdy pracownicy CPKC są nieczynni.
Związek podał, że CN negocjowało z kierowcami ciężarówek przez dziewięć miesięcy, podczas gdy CPKC próbowało osiągnąć porozumienie od roku.
Negocjacje w Kanadzie utknęły w martwym punkcie ze względu na kwestie związane ze sposobem planowania pracy pracowników kolei oraz obawy dotyczące przepisów mających zapobiegać zmęczeniu i zapewniać odpowiedni odpoczynek załogom pociągów. Obie linie kolejowe zaproponowały odejście od obecnego systemu, w którym płaci się pracownikom na podstawie mil za przejazd, na system godzinowy, który ich zdaniem ułatwi zapewnienie przewidywalnego czasu odpoczynku. Związek stwierdził, że nie chce stracić ciężko wypracowanej ochrony przed zmęczeniem.
Spółki kolejowe podały, że ich oferty kontraktowe obejmują podwyżki zgodne z ostatnimi umowami w branży. Inżynierowie zarabiają już w Canadian National około 150 000 dolarów rocznie, kierowcy zaś 120 000 dolarów, a CPKC twierdzi, że ich płace są porównywalne.
___
Funk wysłał ten raport z Omaha w Nebrasce. Współpracujący z dziennikarzami dziennikarz Aamer Madhani z Buellton w Kalifornii wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.