Gabriel García Márquez: Synowie publikuje ostatnią powieść, którą zmarły autor chciał zniszczyć

Kiedy dziesięć lat temu zmarł laureat Nagrody Nobla Gabriel García Márquez, pozostawił po sobie powieść, którą napisał cierpiąc na demencję.

W ostatnich dniach swoich dni powiedział swoim synom, że księgę należy zniszczyć.

Przeciwstawili się jednak ojcu i opublikowali tę książkę w ramach, jak to nazwali, aktu „zdrady”.

Nawet sierpień otrzymał mieszane recenzje, a krytyk The Guardian nazwał go „szkicem, równie rozmytym i wadliwym jak szkice w ogóle”.

Powiedziała, że ​​100-stronicowa książka „jest jak wyblakła pamiątka, zniszczona, ale cenna ze względu na jej związek ze wspaniałym światem wyobraźni, który Márquez wyczarował w kwiecie wieku”.

Zmarły w 2014 roku kolumbijski pisarz zasłynął z pionierskiego stylu pisania magicznego realizmu.

Jest autorem książek, w tym „Miłość w czasach zarazy” i „Sto lat samotności”, które sprzedały się w ponad 50 milionach egzemplarzy na całym świecie.

Uzasadniając decyzję o publikacji, syn Garcíi Márqueza, Gonzalo, powiedział programowi Front Row w BBC Radio 4, że ostatecznie „autor nie był w stanie ocenić swojej pracy, ponieważ widział jedynie wady, a nie to, co było w niej interesujące. ” .

Po niedawnym ponownym przeczytaniu scenariusza Gonzalo stwierdził, że „nie wydał mu się aż tak katastrofalny, jak oceniał Gabo” i że stanowił cenny dodatek do jego pracy, ponieważ ukazał mu nową stronę i był „wyjątkowy”.

Dodał: „Na pewno go nie zniszczymy”. „W 2022 roku wzięliśmy jeden z numerów i przeczytaliśmy go, ale nie było na ten temat zbyt wielu dyskusji.

„Zdaliśmy sobie sprawę, że książka jest kompletna i nie musimy wprowadzać wielu poprawek. Żadnych dodatków, żadnych dużych zmian. Więc tak naprawdę nie było żadnej dyskusji”.

„Myśleliśmy o tym przez około trzy sekundy, czy była to zdrada moich rodziców, czy moich rodziców [wishes]?

„I zdecydowaliśmy, że tak, to zdrada stanu. Ale po to były tam dzieci”.

Powiedział, że w końcu trzeba to opublikować, więc rodzina chciała opublikować wersję, na którą się zgodzili, i która chroniłaby ich prawa autorskie.

Powieść opowiada o kobiecie w średnim wieku, która każdego lata samotnie podróżuje na wyspę, aby odwiedzić grób swojej matki, i podczas każdej podróży, mimo szczęśliwego małżeństwa, zabiera sobie nowego kochanka.

Po raz pierwszy García Márquez skupia się na kobiecej bohaterce.

„Zwykle recenzując rozczarowującą publikację pośmiertną lub drobne dzieło wybitnego autora, warto zauważyć, że pomimo swoich wad, zadowoli ona wiernych fanów.

Kontynuował: „Nie sądzę, żeby to była prawda aż do sierpnia. Marquez o tym wiedział i miał rację, nie chcąc ujrzeć światła dziennego”.

Dodał jednak, że „powieść ma cechy” i „osadzona jest w świecie, który zapewnia sugestywną równowagę między tym, co realistyczne, a tym, co oniryczne”.

„Wygląda na to, że w książce występują zarówno starszy, jak i młodszy markiz, ze świadomością i dobrym humorem starości wyrażonym w badawczym, niezdecydowanym stylu ucznia” – napisała.

Zauważyła jednak, że „powieść jest pozbawiona niekończących się pomysłowych dyskusji na temat podań ludowych, fabuły i słownych jednostronności, które charakteryzują to, co najlepsze w twórczości Márqueza”.

„Nawet August nie robi nic, aby rozwinąć legendę Gabu i nie robi nic, aby ją umniejszać” – podsumowała.

Oprócz nowej książki na platformie Netflix powstaje hiszpańskojęzyczny serial dotyczący powieści Márqueza z 1967 r. „Sto lat samotności”.

Według „The New York Times” przez lata Márquez otrzymywał wiele propozycji przekształcenia swojej książki w film, ale odmówił, ponieważ chciał, aby została napisana wyłącznie w języku hiszpańskim.

Książka Garcíi Márqueza nie jest pierwszą powieścią opublikowaną pośmiertnie wbrew woli autorów.

Posłuchaj więcej Gonzalo Garcíi Barcy w Front Row BBC Radio 4 od 19:15 GMT w środę, 6 marca, a następnie W BBC Sounds.

Do sierpnia Zostanie opublikowany w Wielkiej Brytanii we wtorek 12 marca.