Everest: Ze „strefy śmierci” wydobyto ciała poległych alpinistów

Tshering Gangpo Szerpa nie może zapomnieć ciała, które ponad dziesięć lat temu widział kilka metrów od szczytu góry Lhotse w Himalajach.

Nepalczyk pracował jako przewodnik niemieckiego alpinisty próbującego wspiąć się na czwartą co do wysokości górę świata w maju 2012 roku. Uważa się, że ciałem blokującym im drogę był Milan Sedlacek, czeski alpinista, który zmarł kilka dni wcześniej.

Sherpa był ciekaw, dlaczego czeski alpinista zmarł w pobliżu szczytu. Na zamarzniętym zwłokach brakowało jednej z rękawiczek.

„Jego goła dłoń mogła wysunąć się z liny, a on mógł umrzeć po utracie równowagi i uderzeniu o skałę” – mówi przewodnik.

Ciało pozostało na miejscu i każdy wspinacz, który później wspiął się na górę Lhotse, musiał po nim przejść.

Szerpa (46 l.) nie miał wówczas pojęcia, że ​​wróci 12 lat później, aby odzyskać ciało alpinisty, jako członek zespołu składającego się z kilkunastu żołnierzy i 18 Szerpów rozmieszczonych przez armię nepalską w celu oczyszczenia wysokich Himalajów.

Od czasu, gdy sto lat temu zaczęto tam rejestrować wspinaczkę, w regionie Everest zginęło ponad 300 osób, a wiele z tych ciał nadal istnieje. Liczba ofiar śmiertelnych stale rośnie: w tym roku zginęło już osiem osób; Według departamentu turystyki Nepalu w 2023 r. zginęło 18 osób.

Rząd po raz pierwszy rozpoczął kampanię sprzątania w 2019 r., która obejmowała usunięcie części ciał martwych wspinaczy. Jednak w tym roku władze po raz pierwszy postawiły sobie za cel wydobycie pięciu ciał z tak zwanej „strefy śmierci” znajdującej się na wysokości 8000 metrów (26 247 stóp).

Ostatecznie zespołowi, który korzystał z wody, czekolady i sattu (mieszanki mąki z ciecierzycy, jęczmienia i pszenicy) udało się wydobyć cztery ciała.

Po 54-dniowej operacji, która zakończyła się 5 czerwca, z niższych partii usunięto szkielet i 11 ton śmieci.

Major Aditya Karki, dowódca tegorocznej operacji, powiedziała BBC Nepal: „Nepal zyskał złą reputację z powodu śmieci i trupów zanieczyszczających Himalaje na niebezpieczną skalę”.

Celem kampanii jest także poprawa bezpieczeństwa wspinaczy.

Major Karki twierdzi, że wiele osób było zszokowanych widokiem ciał – w zeszłym roku alpinista nie mógł się ruszyć przez pół godziny po zobaczeniu ciała w drodze na Mount Everest.

Wiele osób nie stać na odzyskanie ciał swoich bliskich, którzy zginęli w górach Nepalu. Nawet jeśli mają środki finansowe, większość prywatnych firm odmawia pomocy w wydobywaniu ciał ze strefy śmierci, ponieważ jest to zbyt niebezpieczne.

W tym roku wojsko przeznaczyło pięć milionów rupii (37 400 dolarów; 29 000 funtów) na odzyskanie każdego ciała. Do opuszczenia ciała z wysokości ośmiu tysięcy metrów potrzeba dwunastu osób, a każda z nich potrzebuje czterech butli z tlenem. Jedna butla kosztuje ponad 400 dolarów, co oznacza, że ​​koszt samego tlenu wynosi 20 000 dolarów.

Każdego roku istnieje tylko około 15 dni, podczas których wspinacze mogą wspiąć się i zejść na wysokość 8000 metrów, ponieważ wiatr słabnie podczas przechodzenia między cyklami wiatru. W strefie śmierci prędkość wiatru często przekracza 100 kilometrów na godzinę.

Po zlokalizowaniu ciał zespół pracował głównie po zmroku, ponieważ nie chciał przeszkadzać innym alpinistom. W regionie Everestu, który obejmuje również góry Lhotse i Nuptse, jest tylko jedna drabina i jedna lina dla osób wchodzących i schodzących z bazy.

„Bardzo trudno było wyprowadzić ciała ze strefy śmierci. Kilka razy zwymiotowałem kwaśną wodą. Inni ciągle kaszlali, a jeszcze innych bolała głowa, ponieważ spędzaliśmy wiele godzin na bardzo dużych wysokościach” – mówi Sherpa.

Na wysokości 8000 metrów nawet silni Szerpowie nie są w stanie unieść więcej niż 25 kilogramów (55 funtów), co stanowi mniej niż 30% ich zdolności do noszenia na niższych wysokościach.