Ale co wstrząsnęło naukowcami – tak bardzo, że NASA postanowiła zorganizować w czwartek konferencję prasową, aby podkreślić odkrycie, wyszczególnione w dwóch częściach. Odchodzi opublikowany W Science – jest to, że efekty tworzenia kraterów zostały udokumentowane przez dwa statki kosmiczne NASA, orbiter i lądownik. To był wspaniały pokaz, który zgromadził zasoby naukowe, z których jeden zapewniał spojrzenie na wydarzenia, które miały wpływ, a drugi zapewniał ucho.
Rezultatem jest niezwykły zestaw danych o wnętrzu Marsa, który jest tematem bardzo interesującym dla planetologów, którzy chcą zrozumieć, dlaczego ten skalisty świat, który mógł być cieplejszy i wilgotniejszy 4 miliardy lat temu, zamienił się w zamarzniętą pustynię bez widocznego oznaka życia.
Było to również wydarzenie dla ksiąg rekordów: największa formacja krateru uderzeniowego na skalistej planecie wewnętrznej, jaką kiedykolwiek udokumentowano w Układzie Słonecznym, została udokumentowana w czasie rzeczywistym, jak twierdzi Philippe Legnone, główny autor jednego z niedawno opublikowanych artykułów naukowych.
Nowy krater ma około 150 metrów szerokości i około 21 metrów głębokości i uformował się tak gwałtownie, że rzucił głazy 40 kilometrów (około 25 mil) od zderzenia, jak mówi Lilia Pociolova, starszy naukowiec z Malin Space Science Systems. NASA z dwoma kamerami Marsjański pojazd rozpoznawczy.
Sonda często widzi wyniki małych kolizji, pozostawiając przewagę w maksymalnej średnicy kilku metrów. Jednak to, co naukowcy z zespołu Busiulovej zobaczyli w lutym, było zdecydowanie największym kraterem, jaki sonda kiedykolwiek odkryła. W rzeczywistości był tak duży, że prawie nie został zauważony.
„To ogromna cecha, ogromna. Zostałem przeszkolony, aby widzieć małe cechy. Twoje oko szuka smug” – powiedziała Busiulova.
Krater został zauważony 11 lutego, ale naukowcy wiedzieli, że codziennie uzyskują inne obrazy powierzchni Marsa i cofnęli się w czasie w poszukiwaniu krateru, kiedy krater pojawił się po raz pierwszy.
Busiulova przypomniała sobie, że inny statek kosmiczny na Marsie, NASA Pojazd do lądowania InSightW Wigilię zauważono duże wstrząsy, które od czterech lat są zaparkowane na powierzchni w celu monitorowania aktywności sejsmicznej. Nagle wszystko się ułożyło. Pierwsze pojawienie się krateru na obrazach z orbitera zbiegło się z sygnałem sejsmicznym zarejestrowanym przez instrument powierzchniowy.
Dane sejsmiczne można następnie analizować w kontekście odległości od uderzenia. Pomogło to ulepszyć istniejące modele z wnętrza Marsa, powiedział Lugnona.
Busiulova powiedziała, że większy z dwóch kraterów mógł pochodzić z obiektu o średnicy od 5 do 12 jardów. Powiedziała, że taki obiekt prawdopodobnie spłonąłby w ziemskiej atmosferze, gdyby zderzył się z naszą planetą.
Powiedziała, że pochodzenie meteorytów jest nieznane, ale możliwe, że pochodziły one z pasa asteroid między Marsem a Jowiszem.
„Skutki te są bardzo duże. Ale możemy nadal dobrze spać na Ziemi” – powiedział Lugnonier. „Nasza atmosfera nas chroni”.
