Rozpoczął się weekend kwalifikacyjny do Indianapolis 500. Oceń elementy, których należy przestrzegać podczas dwudniowego procesu tworzenia pola 33, korzystając z poniższych podkładów:
Chevy kontra Honda
Każdy wyścig Indy 500 od debiutu nowej formuły 2,2-litrowego silnika V6 w 2012 r. zapewniał nam coroczne moratorium, w ramach którego producent samochodów lepiej radził sobie ze znalezieniem korzyści w zakresie mocy, zużycia paliwa i niezawodności, a Szybki Piątek dał nam solidne wskazanie podstaw „strona siły” Trójka.
Na podstawie wczorajszych prędkości bez holowania można stwierdzić, że Chevy to zespół, który będzie obserwował, jak kierowcy Chevroleta uplasowali się na miejscach od pierwszego do szóstego, a zwycięzca 500-tki Josef Newgarden prowadził wszystkich, osiągając prędkość 234,260 mil na godzinę dla Team Penske za kierownicą Santino Racing AJ Foyta. Ferrucci z prędkością 233,280 mil na godzinę.
Takuma Sato, pierwszy wśród kierowców Hondy, zajął siódme miejsce z prędkością 233,139 mil na godzinę dla Rahal Letterman Lanigan Racing. Callum Ilott z Arrow McLaren zajął ósme miejsce dla kierowców Chevy, a od dziewiątego do dwunastego dla kierowców Andretti Global/Meyer Shank Racing Honda.
Jedenastu z 16 najlepszych kierowców miało silniki Chevy. Spośród 18 kierowców 13 posiadało samochody marki Honda. Oprócz najlepszych wyników na jednym okrążeniu bez oporu, zespół Chevy uzyskał także osiem z 10 najlepszych średnich symulacji z czterech okrążeń w kwalifikacjach, w tym P1-5.
Różnica między najlepszym Chevroletem z Newgardenem a najlepszą Hondą z Sato wynosiła zaledwie 3000 km/h, ale była znacznie większa, niż ktokolwiek oczekiwał. W 2023 roku Honda ukończyła wyścig w Szybki Piątek z prędkością 0,563 mil na godzinę nad czołowym Chevy i zdobyła pole position.
Nigdy nie mów nigdy, ale Honda będzie musiała dokonać wielkich cudów, aby odwrócić sytuację Chevroleta w niedzielnym wyścigu P1. W sobotę pytanie brzmi: ile samochodów Hondy znajdzie się w pierwszej dwunastce i będzie miało szansę konkurować o czołowe miejsce.
Loteria wszystko wykaże
Dzisiejsza pierwsza seria kwalifikacji powie nam wszystko, co trzeba wiedzieć o dynamice Chevroleta i Hondy. Pierwszy jest Kyle Kirkwood z Andrettiego, który w piątek był dziewiąty, najlepszy wśród swoich kolegów z drużyny i drugi najlepszy dla Hondy.
Na drugim miejscu znajduje się Scott McLaughlin z Penske, który dla Chevy zajął drugie miejsce w Fast Friday. Trzeci jest debiutant Chip Ganassi Racing, Kevin Simpson, reprezentujący zespół Hondy. Następnie jest ściana siedmiu kierowców Chevy, w tym Rinus VeeKay z Ed Carpenter Racing, Romain Grosjean z Juncos Hollinger Racing, Kyle Larson z McLaren, kolega z zespołu Grosjean Agustin Canapino, Ilott z McLarena, Will Power z Penske i kolega z drużyny Newgarden.
W pierwszych 10 próbach kwalifikacyjnych będziemy mieli trzech bezpośrednich pretendentów do pole position z Penske, eksperta pierwszego rzędu w VeeKay ECR, silny duet z McLarena i dwóch pomocników z JHR. Dopiero Kirkwood, w stosunkowo chłodnej atmosferze wczesnych wypadów, pokaże, co Honda wniosła na imprezę.
Większość największych nadziei Hondy miała słaby remis w kwalifikacjach i miała wystartować po raz pierwszy w popołudniowych upałach, jak Felix Rosenqvist z Mayer-Schanck (24.), Alex Palou z Ganassi (25.), Scott Dixon (27.) i Colton Herta z Andrettiego . (29) Odejdą długo po tym, jak zostaną preferowani.
Prędkości ustalone na początku soboty przez najpopularniejsze samochody Chevroleta mogą utrzymać się przez większą część dnia, jeśli nie przez cały. Nie zdziw się, jeśli spóźnieni kierowcy Hondy powrócą na Happy Hour, próbując poprawić swoje średnie.
Gdzie jest Ganassi?
Ostatnie trzy miejsca w Indy 500 przypadły Chipowi Ganassi Racing (Scott Dixon 2021–22, Alex Ballou 2023), ale zespołowi nie udało się znaleźć ostrego końca list przebojów prędkości. To tylko kwalifikacje, więc fani nie powinni wpadać w panikę, ale kiedy debiutant Marcus Armstrong jest czołową drużyną zmierzającą do jazdy na czas z 23. najlepszym okrążeniem bez holowania, coś wyraźnie jest nie tak w obozie składającym się z pięciu samochodów.
Dixon i Palo (24. i 25.) w dalszym ciągu dają Ganassiemu największe szanse na dostanie się do czołowej 12., ale kiedy wszystkich pięciu jego kierowców wraz z Simpsonem plasuje się pomiędzy 23. a 32. miejscem, trudno zignorować dramatyczny spadek z roku na rok.
Kto może mieć kłopoty?
Tylko jeden kierowca nie zakwalifikuje się do 108. edycji Indy 500, a procedury kwalifikacyjne IndyCar przesunęły 12 najlepszych w niedzielę na pole position, a trzech najwolniejszych – ostatni rząd – plus dodatkowe zgłoszenia do niedzieli, co dało im ostatnią szansę na sesję kwalifikacyjną , mamy wybranych kierowców, którzy obudzili się z uzasadnionymi powodami do obaw.
Odnosząc się do listy zakazanych holowania, po tym jak Augustin Canapino zajął 26. miejsce, nastąpił gwałtowny spadek prędkości. Prędkość Argentyńczyka wynosząca 331,909 mil na godzinę wyglądała jak półka, ponieważ ośmiu kierowców znajdujących się poniżej wyraźnie walczyło o tempo kwalifikacyjne, zaczynając od tandemu RLL składającego się z Pietro Fittipaldiego (331,586 mil na godzinę) i Grahama Rahala (231,236 mil na godzinę).
Sato z RLL był szybki, a Christian Lundgaard z RLL nie był zły (21. miejsce), ale biorąc pod uwagę trudne doświadczenia zespołu z zeszłorocznego Indy 500, może być za wcześnie, aby ktokolwiek w RLL mógł odetchnąć. Posiadanie Fittipaldiego na 27. miejscu i Rahala na 28. nie jest złe, ale jest zbyt blisko, aby zapewnić komfort po wypadku Rahala w 2023 roku.
Linus Lundqvist z Ganassi na 29. pozycji płaci cenę za czwartkowy wypadek i posiadanie nieulepszonego samochodu, dzięki któremu można kontynuować jazdę. Jego rodak Marcus Ericsson poradził sobie dokładnie z tymi samymi ograniczeniami, jakie napotkał zespół Andrettiego, który musiał zbudować dla niego nowy samochód, i podobnie jak Lundqvist, niezliczone godziny masowania oporu nadwozia i podzespołów mechanicznych ich podstawowych samochodów zostały utracone w wyniku wypadków.
Connor Daly z Dreyer & Reinbold Racing niespodziewanie zajął 31. miejsce, a od tego momentu zaczęły się problemy Ganassiego z szybkością, gdy Simpson zajął 32. miejsce. Fakt, że jest on trzecim kierowcą biorącym udział w kwalifikacjach, może być głównym czynnikiem chroniącym go przed spadkiem do LCQ.
Najwolniejsi kierowcy byli kolejną niespodzianką w przypadku Catherine Legge i Nolana Siegela z Dale Coyne Racing, którzy uczestniczyli w poważnym wypadku i dołączą do innych kierowców, którzy mieli wypadki i zostali zmuszeni do podróżowania niezoptymalizowanymi samochodami. Samochody Quinna od dawna są szybkie w Indy, co tym bardziej niepokoi ich obecność na dole tabeli.
Mając zaledwie 30 minut porannych ćwiczeń, aby odzyskać pewność siebie i utracone prędkości, Siegel jest jedynym kierowcą, który ma cel na plecach. Nastolatek jest pełen talentu i będzie musiał go pokazać, aby móc wziąć udział w niedzielnym pokazie.
Uważaj na zmiany
Zakończmy kolejny temat związany z silnikiem, czyli wszystkimi zmianami w silniku, które widzieliśmy w ciągu ostatniego tygodnia od Indy GP. Honda straciła dwa silniki w samochodach Grand Prix Ganassi, a Chevy wymienił dwa silniki w samochodach McLarena. Chevy ściągnął kolejny samochód McLarena – Larsona na wszelki wypadek – a Honda straciła w piątek dwa kolejne samochody Ganassi – Palo i Simpson – oraz zmianę Hondy nr 30 RLL z Fittipaldi, w związku z utrzymującą się wysoką częstotliwością kerblamos.
Nieczęsto zdarza się, że silniki ulegają awariom w kwalifikacjach, ale przy takim tempie rozwoju sytuacji, zaskakującym byłoby przetrwanie weekendu bez konieczności dokonywania dalszych zmian.
