Całkowite zaćmienie słońca: kontynent patrzy z zachwytem

W całym Meksyku, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, na pasie lądu rozciągającym się na szerokość 255 mil, ale na długość ponad 4000 mil, dziesiątki milionów ludzi wyciągało szyje, wznosiło głowy ku niebu i z zachwytem patrzyło, jak dzień zamienia się w noc .

To, co wielu widziało w poniedziałek, było niezrównanym zjawiskiem: księżyc przemieszczający się między Ziemią a Słońcem, a jego światło gaśnie w wyniku całkowitego zaćmienia słońca.

Ścieżka całości ciągnęła się przez cały kontynent, zaczynając od ciepłych piasków meksykańskiego miasteczka na plaży, następnie zaciemniając niebo nad wzburzonymi wodami wodospadu Niagara, a kończąc na plażach Nowej Fundlandii w Kanadzie.

Pozostawiło to po sobie uczucie zachwytu i przypomnienie miejsca naszej planety we wszechświecie.

Zaćmienie po raz pierwszy zaobserwowano w okolicach Mazatlan w Meksyku, na zachodnim wybrzeżu kraju o godzinie 11:07 czasu lokalnego (18:07 GMT).

Początkowo wydawało się, że zewnętrzna krawędź Księżyca dotyka Słońca. Potem pochłaniałem coraz więcej, aż rozległy się wiwaty, gdy wszystko w końcu pociemniało – z wyjątkiem srebrzystego blasku efektu „korony” słonecznej na obwodzie księżyca.

Tysiąc mil dalej, w Dallas w Teksasie, czekała na nią 11-letnia Addie Walton King, której tygodnie stłumionego podniecenia miały zaraz eksplodować.

Wszystkiego o zaćmieniach nauczyła się w piątej klasie w Dallas Academy, a w poniedziałek rano zasznurowała buty i włożyła do różowego plecaka cztery pary okularów zaćmieniowych – po jednej dla siebie, po jednej dla każdego z rodziców i jedna dla swojego maleństwa. Siostra Abigail.

Zanim zaczęła, Addie usiadła obok swojego ojca, Ryana, na boisku szkolnym w centrum Dallas i podniosła głowę.

Wszystko wydawało się powolne, stwierdziła, opisując ciemne popołudnie w Teksasie. „Wyglądało, jakby księżyc gryzł słońce, ale bez śladów zębów”.

Chmury pojawiały się i znikały, czasami zasłaniając zaćmienie, aż do momentu, gdy słońce zniknęło, pozostawiając jedynie małe rozbłyski światła wokół Księżyca.

„Nie sądziłam, że to tak będzie” – powiedziała Addie. „Było naprawdę ciemno. Myślałem, że będzie jak ciemność wieczorem, ale było bardzo ciemno”.

Temperatura nagle spadła i jak się dowiedziałem, zwierzęta ucichły.

„Kiedy zaczęło się robić jaśniej, pojawiły się świerszcze i ptaki zaczęły śpiewać. To było naprawdę szalone” – powiedziała. „Jest mi smutno, że to już koniec”.

Stamtąd zaćmienie trwało dalej, kierując się do północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych.

Dla niektórych zjawisko słoneczne było naznaczone osobistym kamieniem milowym, gdy setki Amerykanów dołączyło do jednego z wielu masowych przyjęć weselnych rozsianych po ścieżce całości.

W Russellville w stanie Arkansas 300 par z całego kraju zarejestrowało się i powiedziało „tak”, zanim niebo pociemniało. Gdy niebo się rozjaśniło, grupa kroiła torty weselne i tańczyła – a wszystko to w ramach festiwalu Całkowite Zaćmienie Serca.

W jednym ze stanów, w Elsinore w stanie Missouri, podążała za Księżycem astronom amator Darcy Howard, która przyjechała ze swojego domu w środkowym Arkansas, aby upewnić się, że zła pogoda nie zasłoni jej widoku.

Do dzisiejszego dnia była świadkiem wielu zaćmień, dwóch całkowitych, jednego pierścieniowego i dwóch częściowych. „Każdy ma swój własny odcisk palca” – powiedziała.

Pani Howard powiedziała, że ​​dzisiejsze całkowite zaćmienie, które miało miejsce około 13:56 czasu lokalnego (18:56 GMT), przyniosło „dziwną zorzę polarną” z ciemnymi kolorami rozciągającymi się wzdłuż horyzontu. Wianek był prawie tak jasny jak księżyc w pełni. „Wszędzie było czuć nieziemskie uczucie” – powiedziała.

70-latka kocha wszechświat od dzieciństwa, odkąd ojciec pokazał jej Wielki Wóz, Gwiazdę Polarną i Drogę Mleczną oraz kupił jej pierwszy teleskop.

„Byłam uzależniona” – powiedziała. „Patrzę przez teleskop i widzę Jowisza… Widzę Saturna. A kiedy widzę to w kosmosie, wiem, że na świecie wszystko jest w porządku”.

O godzinie 15:13 czasu lokalnego (20:13 GMT) całkowite zaćmienie pogrążyło środkowo-zachodni stan Ohio w ciemności.

W Cleveland, gdzie obserwatorzy zaćmień cieszyli się czystym niebem, korona słoneczna była wyraźnie widoczna, tworząc wspaniałe halo otaczające Księżyc.

Gwiazdy pojawiły się w południe, spektakl uświetniony wiwatami i fajerwerkami, w sylwestrową noc w połowie kwietnia.

Niewiele dużych amerykańskich miast miało szczęście znaleźć się na trasie całkowitego zaćmienia, ale widoki i tak były oszałamiające. W Nowym Jorku setki ludzi tłoczyło się na tarasie widokowym wieżowca Edge na Manhattanie, aby zobaczyć, co mogą zobaczyć.

Nie wyszli rozczarowani, gdy słońce skurczyło się do przypominającej półksiężyc plamy światła, rzucając blady cień na miasto.

Turyści tłoczyli się po obu stronach granicy przy wodospadzie Niagara, gdzie trasa zaćmienia przecina Stany Zjednoczone i Kanadę.

Tutaj pogoda była ogromnym wyzwaniem, a gęste, szare chmury zasłaniały niebo.

Jednak w samą porę – ku uciesze publiczności – chmury się rozstąpiły, odsłaniając czarną dziurę słoneczną.

W pobliżu podczas rejsu po Niagrze 309 osób świętowało rekordową uroczystość – przebierając się za słońce, aby pobić Rekord Guinnessa w kategorii „największe zgromadzenie ludzi przebranych za słońce”.

Ciągły ruch ciał niebieskich sprawił, że zjawisko to było krótkotrwałe i dopiero Montreal dostał wówczas szansę na chwilową noc.

W Montrealu 20 000 ludzi zgromadziło się na polu na terenie kampusu Uniwersytetu McGill podczas wydarzenia zorganizowanego przez uniwersytecki Instytut Kosmiczny Trottier.

„Spodziewaliśmy się 8 000 osób” – powiedziała później dyrektor programowa Caroina Cruz Vinaccia. Pogoda była idealna, czyste, jasne niebo. Jak dodała, w momencie zakończenia tłum natychmiast wybuchł.

„Nadal nie mogę znaleźć odpowiednich słów na określenie tego, jakie to niesamowite” – powiedziała. „Nadal schodzimy w dół”.

Tłumy były mniejsze na wyspie Fogo w Nowej Funlandii, na wschodnim wybrzeżu Kanady, jednym z ostatnich miejsc, gdzie można było zobaczyć całkowite zaćmienie słońca.

Bethany Downery, pochodząca z Nowej Fundlandii pracująca dla Europejskiej Agencji Kosmicznej, widziała oszałamiający widok z hotelu Fogo Island Inn, który znajduje się tuż nad Oceanem Atlantyckim.

Powiedziała, że ​​niebo było zachmurzone, ale chmury w cudowny sposób przesunęły się w samą porę, aby było prawie całkowicie.

I tak dobiegł końca dzień zdziwienia i zbiorowego świętowania. Jednak pozostawiło to trwały ślad w sercach wielu świadków.

W Dallas, kilka tysięcy mil dalej, Addie Walton King robiła plany.

Teksas nie będzie ponownie na drodze całkowitego zaćmienia przez kolejne 300 lat, więc w następnej kolejności będzie musiał udać się do Ameryki Północnej w 2044 roku.

Do tego czasu będziesz mieć więcej doświadczenia z całkowitym zaćmieniem. „Chcę już zostać naukowcem” – powiedziała.

— Z dodatkowymi relacjami Brandona Livesaya, Nady Tawfik, Nadine Youssef i Heleny Humphrey