Łazik Curiosity NASA dokonuje „niesamowitego” odkrycia na powierzchni Marsa

Łazik Curiosity NASA dokonał „zdumiewającego” odkrycia na Marsie, którego zdaniem naukowców „nie powinno tam być”.

Jednotonowa sonda odkryła żółtawo-zielone kryształy czystej siarki, szukając chemicznych dowodów na to, że Czerwona Planeta nadawała się kiedyś do zamieszkania.

Chociaż na Marsie odkryto minerały zawierające siarkę, siarka elementarna nigdy wcześniej nie była widziana samodzielnie.

Białe skały łazika Curiosity przypadkowo odłamały się podczas przelotu przez kanał Gedes Valles, odsłaniając „dziwne” struktury, które stanowią coraz więcej dowodów na to, że Mars był kiedyś światem nadającym się do zamieszkania.

Poprzednie badania sugerowały, że siarka mogła odegrać kluczową rolę w powstaniu życia na Ziemi ponad cztery miliardy lat temu, kiedy posiadała ona atmosferę. Był bogaty w siarkę i węgiel, które zostały uwolnione w wyniku aktywności wulkanicznej.

Mikroorganizmy metabolizowały izotopy siarki, uwalniając tlen i inicjując proces utleniania atmosferycznego, znany jako Wielkie Zdarzenie Natlenienia.

Ale uczeni nie powiedzieli Odkrycie Curiosity jest oznaką, że na Marsie istniało wcześniej życie.

Odkrycie to stanowi kolejny dowód na obecność innych pierwiastków podtrzymujących życie zidentyfikowanych na Marsie, w tym węgla, wodoru, azotu, tlenu i fosforu.

Odkrycie pokazuje, że niegdyś na Marsie płynęła woda, która jest również niezbędnym składnikiem życia.

„Znalezienie pola kamieni wykonanych z czystej siarki jest jak znalezienie oazy na pustyni” – powiedział Ashwin Vasavada, jeden z naukowców projektu Curiosity.

„To nie powinno istnieć, więc teraz musimy to wyjaśnić. Odkrywanie dziwnych i nieoczekiwanych rzeczy sprawia, że ​​eksploracja planet jest tak ekscytująca”.

Kliknij tutaj, aby zmienić rozmiar tego urządzenia

Przełomowego odkrycia dokonano 30 maja, gdy Curiosity poruszał się w terenie po kanale Gedes Valles – kanionie biegnącym wzdłuż części wysokiej na trzy mile góry Sharp, u podstawy której łazik wspina się od 2014 roku.

Sześciokołowy łazik był już w stanie wykryć siarkę na Marsie, ale była ona zmieszana jedynie z innymi minerałami, takimi jak magnez i wapń.

Kiedy siarka łączy się z innymi pierwiastkami, wytwarza ostry zapach, ale czysta siarka znaleziona na Marsie nie ma zapachu.

Naukowcy NASA z Jet Propulsion Laboratory (JPL) w Kalifornii po raz pierwszy zidentyfikowali grupę białych skał i poinstruowali łazik Curiosity, aby je zbadał.

Sonda przesłała na Ziemię zbliżenie białych kamieni, które obejmowało grupę pokruszonych skał w pobliżu kół Curiosity.

Tutaj zespół odkrył żółte kryształy.

„Myślę, że to najdziwniejsze i najbardziej niezwykłe odkrycie w całej misji” – powiedział Vasavada CNN.

„Muszę przyznać, że szczęście odgrywa tu dużą rolę. Nie w każdej skale kryje się coś ciekawego.”

Chociaż skały siarkowe były zbyt małe i delikatne, aby można je było pobrać wiertłem, w pobliżu zauważono dużą skałę zwaną „Jeziorami Mamutowymi”.

Inżynierowie łazika musieli znaleźć fragment skały, który umożliwiłby bezpieczne wykopanie i znaleźć miejsce do zaparkowania pojazdu na miękkiej, pochyłej powierzchni.

Po tym, jak Curiosity wywiercił otwór 41 za pomocą potężnego wiertła na końcu dwumetrowego ramienia robota, sześciokołowy naukowiec przeniósł pokruszone skały do ​​narzędzi znajdujących się w brzuchu w celu dalszej analizy, aby naukowcy mogli ustalić, z jakich materiałów są wykonane te skały .

„Nikt nie miał czystych zapałek na swojej karcie bingo” – powiedział Vasavada.

Naukowcy wyjaśnili, że skały siarkowe zazwyczaj charakteryzują się „piękną, przezroczystą i krystaliczną teksturą”.

Jednak gromada widoczna na Marsie była poddawana piaskowaniu przez miliony lat, co przytępiło jej jasnożółty kolor i sprawiło, że wydawała się równie czerwona jak otaczający krajobraz.

Jednak to odkrycie dostarczyło coraz więcej dowodów na to, że na Marsie istnieją inne pierwiastki podtrzymujące życie, w tym węgiel, wodór, azot, tlen i fosfor.

Geddes Valles to jeden z głównych powodów, dla których zespół naukowy zdecydował się odwiedzić tę część Marsa. Region położony jest na południe od marsjańskiego równika.

Naukowcy uważają, że kanał został wyrzeźbiony przez strumienie płynnej wody i gruzu, które pozostawiły dwumilowy odcinek w dół zbocza góry poniżej kanału.

Celem było lepsze zrozumienie tego, jak zmienił się ten krajobraz miliardy lat temu, a najnowsze dowody dostarczyły nowych spostrzeżeń.

Odkąd łazik Curiosity przybył do kanału na początku tego roku, naukowcy badali, czy starożytne wody powodziowe lub osuwiska spowodowały, że z dna kanału wznosiły się duże stosy gruzu.

Najnowsze dowody zebrane w ramach projektu Curiosity sugerują, że obie odegrały pewną rolę: niektóre stosy prawdopodobnie powstały w wyniku gwałtownych przepływów wody i gruzu, podczas gdy inne wydają się być wynikiem lokalnych osunięć ziemi.

Wnioski te opierają się na skałach znalezionych w stosach gruzu. Podczas gdy kamienie niesione przez wodę stają się zaokrąglone jak skały rzeczne, niektóre stosy gruzu są wypełnione bardziej kanciastymi głazami, które mogły zostać osadzone przez suche lawiny.

Wreszcie woda przeniknęła wszystkie materiały, które tu osiadły. Reakcje chemiczne wywołane wodą wybieliły białe „aureole” w niektórych skałach. Erozja spowodowana wiatrem i piaskiem z biegiem czasu odsłoniła te kształty aureoli.

„To nie był spokojny czas na Marsie” – powiedziała Becky Williams, naukowiec z Planetary Science Institute w Tucson w Arizonie i zastępca głównego badacza kamery MAST znajdującej się na pokładzie Curiosity.

„Zaobserwowaliśmy tutaj ekscytującą aktywność. Monitorujemy liczne przepływy w dół kanału, w tym aktywne powodzie i przepływy bogate w skały”.