Eksperci ujawniają, dlaczego samolot Buddy'ego Holly'ego rozbił się tego dnia 65 lat temu

Aktualności

przez Hilary Andrews, Fox Pogoda

Wielu śpiewa o „dniu, w którym umarła muzyka” 3 lutego 1959 roku, kiedy w katastrofie lotniczej zginęli Buddy Holly, Ritchie Valens i J.P. „The Big Bopper” Richardson.

Don McLean ukuł ten termin w swoim przeboju z 1971 roku „American Pie”.

Powiedział, że piosenka opowiadająca o schyłku lat 60. XX wieku zaczyna się od śmierci trzech młodych muzyków, „szczęśliwego końca lat pięćdziesiątych”. magazynu Forbes.

Śledczy sugerują, że przyczyną wypadku, który odcisnął tragiczne piętno na historii muzyki, były szybko zmieniające się zimowe warunki atmosferyczne, o których niedoświadczony pilot nie został poinformowany.

„Uważa się, że wkrótce po starcie pilot Peterson wleciał w całkowicie ciemny obszar bez wyraźnego horyzontu; Zarząd Lotnictwa Cywilnego prowadzący badanie wypadku napisał, że warunki śniegowe i brak horyzontu (widzenia ziemi) wymagały od niego polegania wyłącznie na przyrządach pokładowych w celu określenia kierunku i kierunku samolotu.

Ciężka podróż autobusem podczas trasy Winter Dance Party i muzycy zachorują

Muzycy właśnie zakończyli trasę koncertową „Winter Dance Party” w Surf Ballroom w Clear Lake w stanie Iowa wieczorem 2 lutego.

24-dniowa trasa rozpoczęła się w Milwaukee w stanie Wisconsin oraz w środku zimy przez Wisconsin, Minnesota i Iowa.

„Organizacyjnie trasa była kompletną katastrofą. Występy często odbywały się setki mil od siebie, podczas jednej z najbardziej śmiercionośnych zim na Środkowym Zachodzie od dziesięcioleci, i korzystano z najgorszego dostępnego środka transportu. Lokalizacja sali tanecznej.

„Muzycy stłoczyli się w przeciągłym autobusie, aby występować w salach tanecznych i małych teatrach, a 1 lutego Carl Bunch (perkusista Holly) wyszedł z odmrożonymi stopami”.

Według brytyjskiej gazety Holly, 22-letnia przewodnicząca trasy, miała dość zepsutych autobusów w ujemnych temperaturach i wynajęła czteromiejscowy samolot, aby dostać się na występ następnego wieczoru w Moorhead w stanie Minnesota. gazeta „Daily Mail”. Protokół wypadku wydany przez Radę Lotnictwa Cywilnego.

Najbliższym lotniskiem było Fargo w Północnej Dakocie.

Muzyk poprosił o dołączenie gitarzystę Tommy'ego Alsopa i basistę Waylona Jenningsa.

W trasie uczestniczyli Valens, Richardson, Dion, Belmont, Frankie Sardou, Jennings, Alsop i Punch.

Jak podaje brytyjski Daily Mail, 17-letni Valens nigdy wcześniej nie leciał małym samolotem i poprosił Allsoppa, aby zajął jego miejsce. Encyklopedia historii i kultury Oklahomy.

Obaj rzucili monetą i Valens „zdobył” miejsce.

Z raportu wynika, że ​​Jennings ustąpił swoje miejsce Richardsonowi, który chorował na grypę.

powiedział Jennings Galeria sław muzyki country Że jego ostatnia rozmowa z Holly zawsze będzie go prześladować, mimo że te słowa były żartem.

Kiedy Jennings mówi Holly, że nie będzie go w samolocie, Holly mówi: „Mam nadzieję, że twój cholerny autobus znowu zamarznie”.

„Mam nadzieję, że twój pierwszy samolot się rozbije” – odpowiedział Jennings.

– Pogarszające się zimowe warunki pogodowe

Holly, Valens i Richardson przybyli na lotnisko tuż po 1:30 w nocy

Temperatura powietrza na lotnisku Mason City w stanie Iowa wiała z prędkością około 36 mil na godzinę i wynosiła 15 stopni.

Z raportu wynika, że ​​zimny front nadciągnął z zachodniej Minnesoty przez Nebraskę, a następnie przez Dakotę Północną.

Fronty poprzedził rozległy śnieg, któremu towarzyszył porywisty wiatr.

„Temperatura i wilgotność były takie, że na trasie występował lód, a w chmurach występowały umiarkowane lub obfite opady” – czytamy w raporcie.

Kontrolerzy ruchu lotniczego przekazali raporty pogodowe 21-letniemu pilotowi Rogerowi Petersonowi kilka razy od 17:30 do startu.

Pilot latał przez około pięć lat jako pilot kontraktowy i instruktor lotu w firmie będącej właścicielem samolotu, na której czele stał Hubert Dwyer.

„Był młodym, żonatym mężczyzną, który zbudował swoje życie wokół latania” – czytamy w raporcie z wypadku.

Dwóch obserwatorów dostarczyło Petersonowi raporty pogodowe, które obejmowały warunki w Mason City i Fargo, a także jeden punkt orientacyjny.

Niestety, krajowy organ regulacyjny wydał w ciągu nocy dwa powiadomienia wskazujące, że warunki się pogarszają.

„Żaden z dzwoniących nie przypomina sobie, aby zwracał uwagę pilota Petersona na te natychmiastowe ostrzeżenia. Pan Dwyer powiedział, że kiedy towarzyszył pilotowi Petersonowi do ATCS (Służby Kontroli Ruchu Lotniczego), nie przekazano im żadnych informacji wskazujących, że wystąpią warunki pogodowe podczas lotu według wskazań przyrządów po drodze.

Peters uzyskał certyfikat wyłącznie w zakresie przepisów dotyczących lotów z widocznością lub bezchmurnej pogody, a nie przepisów dotyczących lotów według wskazań przyrządów, do latania w chmurach.

Zdał pisemny egzamin w locie według wskazań przyrządów, ale dziewięć miesięcy przed wypadkiem nie zdał praktycznego egzaminu w locie.

Zarejestrował 52 godziny szkolenia instrumentalnego, z których wszystkie odbyły się przy użyciu tradycyjnego instrumentu sztucznego horyzontu, horyzontu żyroskopowego.

Żyroskopowy horyzont, zwany obecnie wskaźnikiem położenia przestrzennego, pokazuje pilotowi, czy leci równolegle do ziemi, w górę czy w dół.

Wskaźnikiem na nieszczęsnym Beechcraft Bonanza był wskaźnik innego typu – żyroskop położenia.

„Dokładne przeciwieństwo tego, co przedstawia tradycyjny sztuczny horyzont” – czytamy w raporcie z wypadku.

W raporcie wskazano, że ATCS był odpowiedzialny za dostarczenie pilotowi wszystkich dostępnych informacji i interpretację danych, jeśli został o to poproszony.

„W momencie startu w Mason City barometr obniżał się, sufit i widoczność były słabe, zaczynał padać lekki śnieg, a wiatry i porywy przyziemne były tak silne, że można było rozsądnie spodziewać się złej pogody podczas startu. lotu” – czytamy dalej w raporcie. Szacunkowo dwie godziny.

Część analityczna raportu z wypadku przedstawia tragiczny obraz.

„Istnieją dowody na to, że informacje o pogodzie składały się wyłącznie z aktualnych odczytów pogody na stacji na trasie oraz prognozy stacji dla miejsca docelowego” – czytamy w raporcie.

„Brak komunikacji, który zwróci uwagę pilota na te ostrzeżenia i podkreśli ich znaczenie, może z łatwością doprowadzić pilota do niedoszacowania powagi warunków pogodowych”.

Kontroler ruchu lotniczego i Dwyer widzieli start samolotu około 1 w nocy.

Dwyer powiedział śledczym, że samolot wystartował normalnie i wzniósł się.

Po około 5 milach podświetlony ogon samolotu stopniowo opadł, a następnie zniknął.

Służby lotnicze próbowały skontaktować się z pilotem drogą radiową, ale nie otrzymały żadnej odpowiedzi.

Kolizja

Dopiero o 9 rano, kiedy Dwyer leciał nad głową w poszukiwaniu samolotu, znalazł go pod 4-centymetrową warstwą śniegu.

Części zostały rozrzucone na odległość 150 metrów w odległym polu, a główny wrak leżał na płocie z drutu kolczastego.

Pilota odnaleziono w samolocie, ale trzej muzycy zostali wyeliminowani.

Śledczy znaleźli dowody na to, że samolot był przystosowany do przelotu i lotu z odpowiednio dużą prędkością, 165–270 mil na godzinę.

Jednak w momencie uderzenia samolot opadał z prędkością 3000 stóp na minutę i prostopadle do ziemi.

W raporcie koronera stwierdzono, że samolot wpadł w poślizg i/lub przetoczył się na odległość 570 stóp, zanim został zatrzymany przez płot.

„Kształt masy gruzu przypominał kulę, której jedno skrzydło wystało ukośnie z jednej strony” – stwierdzono w raporcie koronera.

W analizie zauważono, że porywiste wiatry i turbulencje spowodowałyby zmienną prędkość wznoszenia i zakrętów „w takim stopniu, że interpretacja tych przyrządów w odniesieniu do kontroli położenia przestrzennego byłaby trudna dla niedoświadczonego pilota, takiego jak Peterson”.

„Możliwe, że stracił orientację i myślał, że wykonuje zakręt wspinający się, podczas gdy w rzeczywistości wykonywał zakręt w dół” – podsumowano w raporcie.

Koroner powiedział, że części każdego ciała zostały zamrożone w ciągu 10 godzin ekspozycji w temperaturze około 18 stopni.

Kierownik lotu musiał początkowo zidentyfikować każde ciało na podstawie ubioru.

Maria Elena Holly powiedziała… Australijski przegląd finansowyDowiedziałem się o tym 60 lat po wypadku z telewizji.

Szok spowodował, że poroniła wraz z mężem 6-miesięczny płód. Przegapiła pogrzeb.

W recenzji napisano, że miała wziąć udział w trasie, ale odwołała ją, gdy dowiedziała się, że jest w ciąży.

Powiedziała, że ​​boi się małych samolotów i że gdyby była z nim, nigdy by nie wsiadł do samolotu.