Rysunek artysty przedstawiający maskonura próbującego podkraść się do żaby unoszącej się na powierzchni stawu, podczas gdy inny kubek uzupełnia część niedawnego posiłku złożonego z żab i traszek. Maskonur jest podejrzanym drapieżnikiem liczącej 150 milionów lat skamieniałości wymiocin odkrytej w południowo-wschodnim stanie Utah. (Brian Ing za pośrednictwem Departamentu Parków Stanowych Utah)
Szacowany czas czytania: 3-4 minuty
VERNAL – Skamielina odkryta niedawno w południowo-wschodnim stanie Utah wydaje się wskazywać, jakim typem zdobyczy żywiły się drapieżniki w epoce dinozaurów, a kiedy obszar ten nie był całkiem pustynny, jest nim dzisiaj.
Paleontolodzy z Utah odkryli stos kości płazów, które według nich wyglądały, jakby zostały zwrócone przez jakiegoś drapieżnika. Według paleontologów z Utah Geological Survey, Utah Department of State Parks oraz Flying Heritage & Combat Armor Museum w Waszyngtonie uważa się, że te prehistoryczne wymiociny mają 150 milionów lat.
Ich odkrycia były Opublikowano w magazynie Palaios w zeszłym miesiącu.
„Ta skamielina daje nam rzadki wgląd w interakcje zwierząt w starożytnych ekosystemach” – powiedział we wtorek John Foster, kurator Muzeum Historii Naturalnej w Utah State Field House i jeden ze współautorów badania.
Zespół odkrył skamielinę podczas poszukiwania Formacja Morrisona, słynne miejsce kopalne znane z skamieniałości z późnej jury, które sięgają od około 148 milionów lat temu do 155 milionów lat temu. Znany jest głównie z kości dinozaurów, ale naukowcy znaleźli tam również wszelkiego rodzaju inne zwierzęta, takie jak ryby, salamandry i żaby.
Sekcja formacji południowo-wschodniej Utah charakteryzuje się głównie prehistorycznymi roślinami, takimi jak miłorząb, paprocie i drzewa iglaste. Jednak paleontolodzy znaleźli tam również płazy i maskonury. Te odkrycia są powodem, dla którego uważają, że obszar ten był kiedyś domem dla małego stawu lub jeziora.
Ale podczas niedawnego badania zespół odkrył dziwnie ułożoną skamielinę. Był to zestaw kości, który zawierał „elementy” z co najmniej jednej małej żaby lub kijanki i byłby „najmniejszym okazem salamandry zgłoszonym z formacji” – napisali naukowcy w badaniu. Niektóre z tych kości miały tylko 0,12 cala długości i należały do najmniejszej grupy kości w formacji.
Dodali, że skład chemiczny i szkieletowy dołu wskazywał, że była to regurgitacja, skamieniała forma wymiocin. Zespół zauważa, że jest to pierwsze takie odkrycie w formacji Morrison, a także w jurajskiej Ameryce Północnej.
150 milionów lat później nadal nie jest jasne, co zabiło gatunek w regurgitalicie. Foster zauważa, że poprzednie badania umieszczały maskonury na tym obszarze w tym czasie, który uważa za „najlepiej obecnie dopasowany” do drapieżnika stojącego za skamieliną. Naukowcy odkryli ryby, salamandry i gatunki żab w formacji Morrison od ponad wieku.
„Chociaż nie możemy wykluczyć innych drapieżników, maskonur jest obecnie podejrzanym, że tak powiem”, powiedział, wyjaśniając, że ryby – i inne zwierzęta – czasami wymiotują ostatnie posiłki, gdy są ścigane lub chcą odwrócić uwagę drapieżnika. .
„Były trzy zwierzęta, które nadal mamy do dziś, które wchodzą w interakcje w sposób znany również między tymi zwierzętami – ofiara zjadana przez drapieżniki i drapieżniki prawdopodobnie ścigane przez inne drapieżniki” – dodał. „To samo w sobie pokazuje, jak podobne są niektóre starożytne ekosystemy do dzisiejszych miejsc na Ziemi”.
To ostatnie odkrycie, jakiego dokonał zespół w regionie. Dwóch z trzech współautorów badania również pomaga Odkryto ogromnego, liczącego 151 milionów lat owada wodnegoco doprowadziło do publikacji artykułu w 2020 roku.
Stanowy paleontolog James Kirkland, który jest współautorem obu badań, powiedział, że paleontolodzy planują kontynuować przeszukiwanie miejsca, w którym odkryto prehistoryczne wymiociny, aby sprawdzić, czy mogą znaleźć więcej dowodów na przeszłość ekosystemu tego obszaru.
„Byłem bardzo podekscytowany, że znalazłem to miejsce, ponieważ miejsca roślinności górnej jury są bardzo rzadkie” – powiedział w oświadczeniu. „Teraz musimy dokładnie przeanalizować teren, szukając kolejnych małych cudów wśród listowia”.